Λαϊκόν Κόμμα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στις εκλογές του [[1950]] παρέμεινε πρώτη δύναμη στο χώρο της Δεξιάς, αν και τα κόμματα του Κέντρου μπόρεσαν να αποκτήσουν την πλειοψηφία στη Βουλή. Στις εκλογές του [[1951]] όμως, το κόμμα σαρώθηκε από τον [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικό Συναγερμό]] του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]], τη νέα δύναμη στη Δεξιά, η δε πλειοψηφία των στελεχών του προσχώρησε άμεσα σ’ αυτόν. Ο [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης]] συνέχισε να ηγείται του συνεχώς συρρικνούμενου κόμματός του, το οποίο πλέον εξέλεγε ελάχιστο αριθμό βουλευτών. Το [[1956]], το Λαϊκό Κόμμα συμμετείχε από κοινού με τα κόμματα του Κέντρου και της Αριστεράς, στο συνασπισμό υπό τον τίτλο "[[Δημοκρατική Ένωσις (1956)|Δημοκρατική Ένωση]]", συγκροτώντας κατ' αυτόν τον τρόπο ένα είδος "Λαϊκού Μετώπου", κερδίζοντας 3 έδρες στη Βουλή. Το [[1958]], το Λαϊκό Κόμμα επιχείρησε να ανακτήσει ορισμένα από τα παλαιά στελέχη του, συγκεντρώνοντάς τα σε έναν εκλογικό συνασπισμό υπό την επωνυμία "[[Ένωσις Λαϊκών Κομμάτων]]", και έλαβε στις εκλογές της [[11 Μαΐου|11ης Μαΐου]] 4 έδρες, οι 2 από τις οποίες περιήλθαν στο κόμμα. Από το [[1961]] δεν μετέχει πλέον σε εκλογές.

 

 

==Διατελέσαντες πρόεδροι==