Γερμανός Καραβαγγέλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αργότερα μετά και τη [[Συνθήκη της Λωζάνης]] το 1923 και την ανάρρηση στον Πατριαρχικό θρόνο του [[Πατριάρχης Γρηγόριος Ζ΄|Γρηγορίου Z']], κι ενω ο Γερμανός Καραβαγγέλης έκλεισε ένα χρόνο στα Ιωάννινα, τον Απρίλιο του [[1924]] έλαβε ξαφνικά τηλεγράφημα από τον Πατριάρχη για τοποθέτησή του ως Μητροπολίτης Ουγγαρίας κι έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης του Οικουμενικού Πατριαρχείου με έδρα τη [[Βουδαπέστη]]. Επρόκειτο για μια πολύ μικρή ελληνική κοινότητα με πενιχρή αμοιβή που δεν κάλυπτε ούτε τα έξοδα διαβίωσης του<ref name=":0" />. Αρχικά αρνήθηκε και διαμαρτυρήθηκε με τηλεγράφημά του, όπως έκαναν και αρκετοί Ηπειρώτες, αλλά δεν εισακούστηκαν. Λόγος της δυσμενούς μετάθεσής του, σύμφωνα με το έρευνα του Μητροπολίτη Αυστρίας Μιχαήλ Στάικου, υπήρξε η πίεση στον Πατριάρχη από τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών [[Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Α΄|Χρυσόστομο Α' (Παπαδόπουλο)]], που ήθελε να επαναφέρει στα Ιωάννινα τον φιλοβασιλικό/αντιβενιζελικό ιεράρχη Σπυρίδωνα Βλάχου, απομακρύνοντας το γνωστό για το φιλοβενιζελικό του φρόνημα Γερμανό<ref name=":1">{{Cite book|title=Γερμανός Καραβαγγέλης - Μητροπολίτης Αμασείας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης(1924-1935)|first=Μιχαήλ|last=Στάικος|publisher=Μητροπολίτης Αυστρίας Μιχαήλ Στάικος με επιχορήγηση του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης επί υπουργίας κ.Φίλιππου Πετσάλνικου|isbn=|year=1998|location=Θεσσαλονίκη|page=127-223|quote=}}</ref>. Ο Γερμανός το θέωρησε ως εξορία κι εμπαιγμό και στις 24 Απριλίου παραιτήθηκε γραπτώς από τη θέση αυτή<ref name=":1" />. Τότε η ελληνική κυβέρνηση πρότεινε στο οικουμενικό Πατριαρχείο τη μετάθεση της έδρας από τη Βουδαπέστη στη Βιέννη για την "Εξαρχία Κεντρώας Ευρώπης", ως επαρχίας της Μητρόπολης Θυατείρων, με μισθό από το Υπουργείου Εξωτερικών<ref name=":1" />. Με τηλεγράφημά του ο Γερμανός στις 11 Αυγούστου προς τον Πατριάρχη αποδέχθηκε με τον όρο να του αποδοθεί ο τίτλος Μητροπολίτης Αμασείας και Έξαρχος Κεντρώας Ευρώπης<ref name=":1" />.

 

 

Πέθανε πάμπτωχος από εγκεφαλικό επεισόδιο στις [[11 Φεβρουαρίου]] του [[1935]] σε ηλικία 69 ετών στην πόλη Baden, 30 χιλιόμετρα νότια από τη Βιέννη<ref name=":0" />, σε ξενοδοχείο όπου είχε προσωρινά καταλύσει, μόνος και "''ξένος μέσα σε ξένους''"<ref name=":1" />. Η αδερφή του Κλεονίκη έφτασε αμέσως από το Βουκουρέστι, όπου διέμενε μόνιμα, και προσπάθησε να μεταφερθή η σορός του για ενταφιασμό στην Αθήνα, με γραπτό αίτημα εκ μέρους του επιτετραμμένου της ελληνικής πρεσβείας Δημήτριου Τζιρακόπουλου. Το ίδιο ήταν κι επιθυμία του, όπως προκύπτει από τη διαθήκη του, όπου ζητούσε η εξόδιος ακολουθία του να τελεστεί στον Ι.Ν Αγίου Γεωργίου Καρύτση "''μεθ' ενός μόνον ιερέως, άνευ διακόνου, ως κι άνευ της παρουσίας αντιπροσώπου της Ελληνικής Πολιτείας και της Εκκλησίας ομοίως''", όπως έγραφε γεμάτος πίκρα και παράπονο για την αχαριστία που 'χε βιώσει. Ούτε κι αυτό όμως δεν έγινε δεκτό, αφού "''ούτε νεκρόν επεθύμουν τον εκκλησιαστικόν άνδρα κι εθνικόν ήρωα εις το Άστυ''"<ref name=":1" />. Γι' αυτό η σωρός του Καραβαγγέλη ετάφη σε λιτό φέρετρο στη Βιέννη (Zentralfriedhof) από τον αρχιμανδρίτη [[Αγαθάγγελος Ξηρουχάκης|Αγαθάγγελο Ξηρουχάκη]]<ref name=":1" />.