Γουλιέλμος Δ΄ της Βαυαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γουλιέλμος Δ΄''' (γερμ.: ''Wilhelm IV'', [[13 Νοεμβρίου]] [[1493]] - [[7 Μαρτίου]] [[1550]]) του [[Οίκος του Βίττελσμπαχ|Οίκου των Βίττελσμπαχ]], ήταν δούκας της Βαυαρίας (1508-1550, μέχρι το 1545 από κοινού με τον νεώτερο αδελφό του Λουδοβίκο Ι΄). Γεννήθηκε στο Μόναχο και ήταν γιος του [[Αλβέρτος Δ΄ της Βαυαρίας|Αλβέρτου Δ΄]] και της [[Κουνιγούνδη της Αυστρίας |Κουνιγούνδης της Αυστρίας]], θυγατέρας του αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας |Φρειδερίκου Γ΄]].

Ο Αλβέρτος Δ΄ είχε ορίσει το 1506 ότι αποκλειστικός διάδοχος του δουκικού θρόνου της Βαυαρίας θα ήταν ο πρωτότοκος πρίγκιπας, εν προκειμένω ο Γουλιέλμος Δ΄. Αλλά ο δευτερότοκος Λουδοβίκος ισχυρίστηκε ότι η ρύθμιση δεν ίσχυε γι’ αυτόν, επειδή είχε γεννηθεί προ της εκδόσεως του διατάγματος. Αρνήθηκε να ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία, και, υποστηριζόμενος από την μητέρα τους και την Δίαιτα, συμβασίλευσε από το 1516, κυβερνώντας το Λάντσχουτ και το Στράουμπινγκ. Πάντως οι σχέσεις μεταξύ των δύο αδελφών στο εξής ήταν καλές.

Ο Γουλιέλμος αρχικά ήταν ευνοϊκά διακείμενος προς την [[Μεταρρύθμιση]], άλλαξε όμως γνώμη όταν είδε ότι αυτή γινόταν δημοφιλής στην Βαυαρία. Το 1522 εξέδωσε το πρώτο θρησκευτικό διάταγμα της Βαυαρίας με το οποίο απαγορευόταν η δημοσίευση των έργων του [[Μαρτίνος Λούθηρος|Λουθήρου]]. Κατόπιν συμφωνίας με τον πάπα [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμεντα Ζ΄]] το 1527, ο Γουλιέλμος έγινε ο πολιτικός αρχηγός της [[Αντιμεταρρύθμιση]]ς, αν και δεν είχε καλές σχέσεις με τους Αψβούργους από τότε που ο αδελφός του Λουδοβίκος επεδίωξε το στέμμα της Βοημίας. Οι δύο αδελφοί κατέπνιξαν την [[Πόλεμος των Χωρικών|εξέγερση των χωρικών]] στην νότιο Γερμανία συνεργαζόμενοι με τον αρχιεπίσκοπο του Ζάλτσμπουργκ το 1525.

Η διαμάχη με τους Αψβούργους τερματίστηκε το 1534 ότα οι δύο αδελφοί ήλθαν σε συμφωνία με τον [[Φερδινάνδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας| Φερδινάνδο Α΄]] στο Λιντς. Ο Γουλιέλμος υποστήριξε εν συνεχεία τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] εναντίον της [[Ένωση του Σμαλκάλντεν|Σμαλκαλδικής Ένωσης]] το 1546, αλλά δεν κατόρθωσε να διατηρήσει το εκλεκτορικό δικαίωμα του Παλατινάτου. Καγκελάριός του επί 35 χρόνια ήταν ο ισχυρός Λέοναρντ φον Εκ.