Βατσίσουαφ Δ΄ της Πομερανίας-Βόλγκαστ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

To 1309 διαδέχθηκε τον πατέρα του και το 1317 έλαβε τις γαίες Σλάβε και Στολπ ως φέουδο από τον [[Βάλντεμαρ του Βρανδεμβούργου-Στέννταλ|Βάλντεμαρ των Ασκάνια]] μάργραβο τού Βρανδεμβούργου-Στέννταλ. Το 1319 απεβίωσε ο Βάλντεμαρ και τον διαδέχθηκε ο μικρανιψιός του Ερρίκος Β΄ υπό την επιτροπεία τού Βάρτισλαβ Δ΄. Ο τελευταίος θέλησε την εξουσία τού Βρανδεμβούργου, αλλά το 1323 ο [[Λουδοβίκος Δ΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκος Δ΄ των Βίττελσμπαχ]] της Γερμανίας απέδωσε το μαργραβάτο στον γιο του [[Λουδοβίκος Ε΄ της Βαυαρίας|Λουδοβίκο Ε΄]] δούκα της Βαυαρίας.

Το 1321 ο Βάρτισλαβ υπέγραψε συμφωνία κληρονομίας με τον θείο του Βίτσλαβ Γ΄ πρίγκιπα τού Ρύγκεν, έτσι όταν το 1325 απεβίωσε ο Βίτσλαβ Γ΄, ο Βάρτισλαβ Δ΄ προσάρτησε το Ρύγκεν. Αυτό ήταν φέουδο της Δανίας και παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις τού [[Χριστόφορος Β΄ της Δανίας|Χριστοφόρου Β΄]] της Δανίας, ο βασιλιάς απέδωσε το Ρύγκεν στους πρίγκιπες τού Μεκλεμβούργου-Βέρλε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει πόλεμος για τη διαδοχή: οι γιοί του Βάρτισλαβ Δ΄ με συμμάχους τον [[Γκέρχαρτ Γ΄ του Χολστάιν-Ρένντσμπουρκ|Γκέρχαρτ Γ΄ των Σάουμπουρκ]] κόμη τού Χόλσταϊν-Ρένντσμπουρκ -εχθρό τού Χριστοφόρου Β΄- και τον [[Μπάρνιμ Γ΄ της Πομερανίας-Στεττίν|Μπάρνιμ Γ΄]] δούκας της Πομερανίας-Στεττίν αγωνίστηκαν για την κληρονομία, ώσπου το 1328 το Μεκεμβούργο παραιτήθηκε των αξιώσεών του.