Βικιπαίδεια

Συζήτηση:Τάκης Λαζαρίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτή τη σελίδα
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
σήμανση διαγραφής
μ [υπάρχει το λήμμα]
Ετικέτες: Άδειασμα περιεχομένου σελίδας επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 1:
{{δα|πειραματισμός}}
Ο Τάκης Λαζαρίδης γεννήθηκε το 1928 στην Κομοτηνή. Ο πατέρας του Κώστας Λαζαρίδης εργαζόταν σε φούρνο και ήταν ενεργό μέλος του του ΚΚΕ όπου εξορίστηκε για την δράση του και για την συμμετοχή του στο κόμμα. Το 1936 η οικογένειά του μετακόμισε στον Πειραιά. Αμέσως ο πατέρας του τον ενέταξε στο ΚΚΕ όπου μετέφερε προκηρύξεις καθώς ήταν μικρής ηλικίας και περνούσε απαρατήρητος. Το 1937 ο πατέρας του συνελήφθη από την Αστυνομία και εξορίστηκε στην Ακροναυπλία. Έτσι ο Τάκης με την αδελφή του και την μητέρα του συνέχισαν να εργάζονται για το κόμμα μέχρι το 1939 όπου τους συνέλαβε και αυτούς η αστυνομία. Λόγω της μικρής ηλικίας των δύο παιδιών δεν εξορίστηκε η μητέρα τους όμως τους έστειλαν πίσω στην Κομοτηνή.
 
Το 1940 αρχίζει ο πόλεμος. Με παρέμβαση της βουλγαρικής Στρατιωτικής κατοχής οι Γερμανοί απελευθερώνουν από τις φυλακές της Ακροναυπλίας 27 αριστερούς κρατούμενους από την βόρεια Ελλάδα, μαζί και τον πατέρα του, ο οποίος έμεινε στην Αθήνα και έγινε μέλος του ΕΑΜ. Τελικά τον έπιασαν οι Γερμανοί και τον εκτέλεσαν το 1943. Την ίδια χρονιά οι Βούλγαροι συνέλαβαν στην Θράκη την μητέρα του εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης της και την εξόρισαν μαζί με άλλους κομμουνιστές. Τότε αυτός με την αδελφή του, με την βοήθεια στελεχών του Κ.Κ. ήρθε στην Αθήνα και εντάχθηκαν στον μηχανισμό τον Ασυρμάτων. Το 1951 συνελήφθη ο Νίκος Μπελογιάννης για την υπόθεση τον ασυρμάτων. Το 1952 καταδικάστηκαν σε θάνατο με την κατηγορία της κατασκοπίας ο Νίκος Μπελογιάννης, η αδερφή του (που εν τω μεταξύ είχε φυγαδευτεί στις ανατολικές χώρες όπου έμεινε για 30 έτη) και άλλοι κομμουνιστές κατηγορούμενοι.
 
Στην φυλακή της Καλλιθέας ήταν στο ίδιο κελί με τον Νίκο Μπελογιάννη. Τελικά ο Τάκης Λαζαρίδης δεν εκτελέστηκε για τον λόγο ότι ήταν πολύ νέος και γιατί ο πατέρας του είχε εκτελεστεί από τους Γερμανούς. Στην συνέχεια μετέβη στις φυλακές Κεφαλλονιάς, Κέρκυρας, Κρήτης κ.α. Το 1966 δόθηκε χάρη σε όσους είχαν φυλακιστεί με τον νόμο Α.Ν. 375 και ήρθε η στιγμή να συναντήσει την μητέρα του. Λίγο αργότερα τον βρήκε η Δικτατορία και η μητέρα του οδηγήθηκε στην εξορία. Ο Λαζαρίδης κατάφερε να αποφύγει την σύλληψη και ζούσε στην παρανομία.
 
Το 1989 μεγάλη εντύπωση και συζήτηση προκάλεσε στην κοινωνία το βιβλίο του “Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι” όπου κάνει αυτοκριτική στην πορεία που είχε μέσα στο ΚΚΕ και ειδικά για την περίοδο 1944-1952
 
και έγραψε:
 
"Αν είχαμε πάρει την εξουσία στον εμφύλιο εμείς οι αριστεροί η χώρα μας, η πατρίδα μας θα είχε μετατραπεί σε δεύτερη Αλβανία."
 
Το 2003 έγινε στην Μακρόνησο επετειακή συναυλία του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης είχε δηλώσει πριν τη συναυλία ότι την κάνει για να τιμήσει τους συντρόφους του που ήταν κρατούμενοι στη Μακρόνησο. Ο Τάκης Λαζαρίδης του έστειλε μια επιστολή που του έγραφε:
 
"Μίκη, αντί να θρηνούμε για τις αγριότητες του εμφυλίου και να επιδιώκουμε "ρεβάνς", αντί να παριστάνουμε τους κήνσορες και τους τιμητές, θα πρέπει να κρύψουμε το πρόσωπο από ντροπή και να κλάψουμε πικρά για το αδικοχυμένο αίμα των δικών μας αλλά και των αδελφών μας της άλλης πλευράς. Κι όμως, θα μπορούσες Μίκη να οργανώσεις μια πραγματικά εθνική γιορτή στην Μακρόνησο. Μία γιορτή εθνικής συναδέλφωσης και συμφιλίωσης. Όπου θα καλούσες να παραστούν όλοι. Και οι δικοί μας αλλά και οι "άλλοι". Οι συγγενείς της Ελένης Γκατζογιάννη και του Χρήστου Λαδά. Τα αδέλφια και τα παιδιά όχι μόνο των δικών μας μαχητών αλλά και των χιλιάδων ανδρών και αξιωματικών του ελληνικού στρατού που έπεσαν στον Γράμμο και στο Βίτσι για να παραμείνει η χώρα μας ελεύθερη και δημοκρατική. Σ' αυτή την γιορτή, Μίκη, θα τραγουδούσαμε και θα κλαίγαμε μαζί, θα ταξιδεύαμε σ' έναν κόσμο αγάπης και αδελφοσύνης με τα φτερά της υπέροχης μουσικής σου. Κι όρκο βαρύ θα παίρναμε ότι ποτέ πια δεν θα σηκώναμε όπλα εναντίον αλλήλων. Σ' αυτή την γιορτή, Μίκη, θα μπορούσες να υψωθείς σε εθνική μορφή, σε πανελλήνιο σύμβολο ενότητας και συμφιλίωσης. Δεν το έπραξες. Προτίμησες να περιχαρακωθείς στο ιδεολογικό και πολιτικό γκέτο της χρεωκοπημένης και ανυπόληπτης αριστεράς, αυτής που τόσες συμφορές προκάλεσε στον τόπο με την ανεύθυνη και τυχοδιωκτική πολιτική της. Δεν είναι κρίμα, Μίκη;"
 
Στις εκλογές το 2019 ήταν Επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας στο κόμμα "Δημοκρατική Ευθύνη
Προσθήκη θέματος
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Συζήτηση:Τάκης_Λαζαρίδης"
Επιστροφή στη σελίδα "Τάκης Λαζαρίδης".