Αρχαία ελληνική τέχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''αρχαία ελληνική τέχνη''', με τη στενότερη έννοια, είναι η τέχνη της [[Ελλάδα|Ελλάδας]], των [[Αιγαίο Πέλαγος|νησιών]] του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]], της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] και των ελληνόφωνων περιοχών στη [[Μεγάλη Ελλάδα|Κάτω Ιταλία και στη Σικελία]] κατά την αρχαιότητα. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η κρητική-μυκηναϊκή τέχνη θεωρείται επίσης ως ελληνική τέχνη. Οι πήλινες πλάκες σε [[Γραμμική Β]] είναι γραμμένες στα [[Ελληνική γλώσσα|μυκηναϊκά ελληνικά]] και αποτελούν ένα από τα παλαιότερα δείγματα τέχνης του ελλαδικού χώρου. ▼

Η αρχαία ελληνική τέχνη καλύπτει ακόμη την [[Αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική|αρχιτεκτονική]] και τη γλυπτική, τη ζωγραφική αγγείων και την αγγειοπλαστική. Έργα ζωγραφικής από αρχαίους Έλληνες βρίσκουμε κυρίως από το 100 π.Χ. και την ύστερη Αρχαιότητα. ▼

Στις [[Ερμηνευτικές τέχνες|τέχνες του θεάματος]], η αρχαία Ελλάδα διακρίνεται κυρίως για τα είδη της τραγωδίας και της [[Αρχαία κωμωδία|κωμωδίας]]. ▼

Στην [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστική περίοδο]], η ελληνική τέχνη επηρεάζει μεγάλο μέρος του γνωστού κόσμου, από την [[Νουβία]] μέχρι την [[Κριμαία]] και από το [[Παντζάμπ]] μέχρι τη [[Σικελία]]. Στο τέλος της αρχαιότητας, η ελληνική τέχνη ενώθηκε με τη [[ρωμαϊκή τέχνη]] δημιουργώντας την [[βυζαντινή τέχνη]] . ▼