Μαρία Λουίζα της Ισπανίας, δούκισσα της Λούκκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αυτή στάθηκε απρόθυμη να το δεχτεί και ο Ναπολέων τουςΑ΄ την κάλεσε με τον σύζυγο της στο [[Παρίσι]]. ΑυτήΑρχικά αρχικά στάθηκεήταν απρόθυμη να πάει στην πόλη, όπου πριν από επτά χρόνια εκτελέσθηκαν ο [[Λουδοβίκος ΙΣΤ΄ της Γαλλίας]] με τηντη [[Μαρία Αντουανέτα]]. Τελικά μόλις η Μαρία-Λουίζα και ο σύζυγός της έφθασαν -μετά από πίεση του πατέρα της,- προκάλεσαν άσχημη εμφάνιση στον λαό του Παρισιού, λόγω των ενδυμάτων τους που ήταν Ισπανικά και ξεπερασμένης μόδας. Αντιπαθήθηκε αρχικάστην αρχή περισσότερο αυτή, ενώ ήτανέγινε συμπαθητικότερος ο σύζυγοςσύζυγός της, αλλά σύντομα όταν την γνώρισαν καλύτερα, άλλαξαν γνώμη για το πρόσωποπρόσωπό της.

Το ζευγάρι έμεινε τρεις βδομάδεςεβδομάδες στο [[Παρίσι]] και στηνστη συνέχεια αναχώρησαν για την [[Τοσκάνη]]: στην [[Πιατσέντζα]] συνάντησαν και χαιρέτησαν του γονείς του Λουδοβίκου, που έκπληκτοι παρατήρησαν ότι ο γιος τους είχε αρχίσει να μιλάει σπαστά τα [[Ιταλικά]]. Μόλις έφθασαν στην [[Φλωρεντία]] εγκαταστάθηκαν στα παλιά [[παλάτσο Πίτι|ανάκτορα Πίττι]] των [[Μέδικοι|Μεδίκων]], που είχαν εγκαταλειφθεί μετά τον θάνατο του τελευταίου μεγάλου δούκα των Μεδίκων Φερδινάνδου.

Ο λαός τους δέχτηκε με μεγάλη δυσπιστία, γιατί τους θεωρούσε όργανα των Γάλλων. Εν τω μεταξύ, η κατάσταση του Λουδοβίκου χειροτέρευσεQχειροτέρευσε: οι επιληψίες του ήταν χωρίς αρχή και τέλος. Το [[1802]], προσκλήθηκαν στην [[Μαδρίτη]] στον διπλό γάμο του αδελφού της Μαρίας -Λουίζας, [[Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας|Φερδινάνδου]], με την [[Μαρία Αμαλία της Ισπανίας]], και της αδελφής της, Μαρίας[[Μαρία Ισαβέλλα της Ισπανίας|Μαρίας-Ισαβέλλας]], με τον [[Φραγκίσκος Α΄ της Νάπολης|Φραγκίσκο Α΄ της Νάπολης]]. Αυτή αρνήθηκε, τόσο λόγω της ασθένειας της συζύγου της, όσο και της προχωρημένης εγκυμοσύνης της στο δεύτερο παιδί της.

Στο καράβι λίγο πριν την εγκυμοσύνη αρρώστησε βαριά, αλλά σώθηκε από θαύμα μαζί με την νεογέννητη κόρη της. Όταν συνήλθε και πήγαν για τον γάμο έφθασαν πολύ αργά. Ο Λουδοβίκος έμαθε τον θάνατο του πατέρα του, οπότε συντετριμμένος ψυχολογικά εκτός από την αρρώστια του ήθελε επειγόντως να επιστρέψει στην [[Νάπολη]], προκειμένου για να διεκδικήσει τα εδάφη του.

Ο λαός της [[Φλωρεντία]]ς δεν είχε ιδέα για την αρρώστια που βασάνιζε τον Λουδοβίκο, αφού η σύζυγοςσύζυγός του, που είχε αναλάβει την απόλυτη εξουσία, προσπαθούσε με κάθε μέσο να την κρύψει. Τελικά ο θάνατος τον βρήκε τον Μάιο του [[1803]]. ΣεΈστι σε ηλικία μόλις 20 ετών χήρεψεη Μαρία-Λουίζα ήταν χήρα με δύο μωρά και· άρχισε να υποφέρει από νευρικές κρίσεις. Προσπάθησε να πάρει τον λαό της Φλωρεντίας με το μέρος της, ανοίγοντας τα ανάκτοραανάκτορά της σε δεξιώσεις και σε εκθέσεις έργων ζωγραφικής και λογοτεχνίας.

Ο Ναπολέων άρχισε να δυσαρεστείται σχετικά με τον τρόπο που διοικούσε το βασίλειο η νεαρή Μαρία -Λουίζα με τους ηλικιωμένους υπουργούς της. Αποφάσισε -με δικαιολογία την έλλειψη της αντίστασηςαντίστασής της σε μια Αγγλική επίθεση- να διαλύσει το βασίλειο και να το ενσωματώσει στην αυτοκρατορία του. Παρήγγειλε στην Μαρία -Λουίζα να το εγκαταλείψει και να επιστρέψει στον πατέρα της στην [[Μαδρίτη]].

Τον Δεκέμβριο του [[1807]], η Μαρία -Λουίζα με τα δύο μικρά παιδιά της πήρε τον δρόμο για την [[Ισπανία]]. Στο [[Μιλάνο]], είχε προσωρινή συνάντηση με τον Ναπολέοντα Α΄, που της ζητούσε να πείσει τον πατέρα της να τον βοηθήσει στην κατάκτηση της [[Πορτογαλία]]ς και θα της παραχωρούσε το βασίλειο της [[Λουζιτανία]]ς στην Βόρεια Πορτογαλία. Της πρότεινε μάλιστα να παντρευτεί τον αδελφό του, Λουκιανό, χωρίζονταςαφού θα τον χώριζε από τηντη σύζυγοσύζυγό του, κάτι που και οι δύο αρνήθηκαν.

Στην Ισπανία βρήκε μια κατάσταση χάους, όπου ο μεγάλος αδελφός της [[Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας|ινφάντης Φερδινάνδος]] είχε ξεσηκωθεί κατά του πατέρα του και του πρωθυπουργού του, [[Μανουήλ ντε Γκοντόι|Μανουέλ Γοδόυ]]. Ο πατέρας συγχώρησε τον γιο του, αλλά τα Γαλλικά στρατεύματα του Ναπολέοντα Α΄ εκμεταλλεύθηκαν την κρίση και με την δικαιολογία αποστολής βοήθειας στη [[Λισσαβώνα]] εισέβαλαν στην Ισπανία.

Ο λαός ξεσηκώθηκε κατά του ΓκοντόιΓοδόυ, τον πολιόρκησε στην κατοικία του και τον συνέλαβε. Ο Κάρολος Δ΄ εξαναγκάστηκε να τον απολύσει, ενώ δύο μέρεςημέρες αργότερα παραιτήθηκε υπέρ του γιου του, Φερδινάνδου Ζ΄, κάτι που έγινε δεκτό με ενθουσιασμό δεκτό από τον λαό. Ενώ η Μαρία -Λουίζα πήρε το μέρος του πατέρα της στην διαμάχη του με τον αδελφό της, ο Γάλλος στρατηγός [[Γιοακίμ Μυρά]] μπήκε στηνστη Μαδρίτη στις [[23 Μαρτίου]] [[1808]].

Ο [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης]] κάλεσε τον βασιλιά Κάρολο Δ΄ και τον γιο του Φερδινάνδο Ζ΄ στο [[Μπαγιόν]], με πρόφαση να τους συμφιλιώσει. Εν τω μεταξύ, η Μαρία -Λουίζα μόλις είχε συνέλθει από ισχυρό πυρετό, ενώ ήταν σε άθλια κατάσταση, αφού ήταν άρρωστος και ο γιος της. Κλήθηκαν από τον Ναπολέοντα Α΄ όλοι οι συγγενείς της βασιλικής Ισπανικής οικογένειας να εγκαταλείψουν την χώρα, κάτι που ανήμπορη για ταξίδι πολύ δύσκολα θα μπορούσε να τα βγάλει πέρα. Μία μικρή εξέγερση στην Μαδρίτη καταστάλθηκε από τον στρατηγό Μυρά.

Την εποχή εκείνη άρχισε η Μαρία -Λουίζα να χάνει τηντη δημοτικότηταδημοτικότητά της στην [[Ισπανία]], λόγω του ότι θεωρούσαν τηντη στάση της σαν αντιβασίλισσα της Ετρουρίας αιτία, που έκανε ο Ναπολέοντας επέμβαση στην Ισπανία. Ο Ναπολέοντας Α΄ ζήτησε από τον πατέρα της και τον αδελφό της να απαρνηθούν τα δικαιώματα τους στον Ισπανικό θρόνο και σαν αντάλλαγμα θα τους έδινε χρήματα και εκτάσεις γης σε [[Καμπανία]] και [[Σαμπόρ]]. Η Μαρία -Λουίζα προσπαθούσε να πείσει τον Ναπολέοντα Α΄ να την επαναφέρει στην [[Τοσκάνη]] ή την [[Πάρμα]] και αυτός της απάντησε ότι αυτή δεν μπορεί, στην κατάσταση που βρίσκεται, να αναλάβει τέτοιες βασιλικές ευθύνες. Αυτή διαβεβαίωσε ότι δεν έχει καμιά βλέψη για τον εαυτό της, παρά μόνο για τον μικρό γιο της.

== Αιχμάλωτη του Ναπολέοντα Α΄==

Ο Ναπολέων Α΄ έδωσε το βασίλειο της Ισπανίας στον αδελφό του, [[Ιωσήφ Βοναπάρτης|Ιωσήφ Βοναπάρτη]], και πίεσε όλη τηντη βασιλική οικογένεια να την εγκαταλείψει τη χώρα. Η Μαρία-Λουίζα ακολούθησε με τα παιδιά της ξεχωριστή διαδρομή, καταλήγοντας στην [[Κομπιένη]]. Χτυπημένη από [[πανώλη]] και έλλειψη χρημάτων, αναγκάστηκε να πουλήσει ακόμαακόμη και τα [[άλογο|άλογά]] της και να διανύει τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια. Ο Ναπολέων της έδωσε 12.000 φράγκα σαν πολεμική αποζημίωση, προκειμένου να καλύψει τα έξοδα του ταξιδιού της. Αυτή με ένα γράμμα της απάντησε, ότι δεν είναι απαραίτητο να πληρώνονται οι αιχμάλωτοι στις μετακινήσεις τους, αλλά δεν μπορούσε να μην δεχτεί το ποσό.

Της υποσχέθηκαν να επιστρέψει στα ανάκτορα του Κολόρνο στην [[Πάρμα]] και βρισκόταν στην [[Νίκαια (Γαλλία)|Νίκαια]] υπό επιτήρηση. Η Μαρία-Λουίζα προσπάθησε να δραπετεύσει στην [[Αγγλία]], αλλά η συνωμοσία αποκαλύφθηκε και δύο συνεργάτες της εκτελέστηκαν. Τελικά στις [[26 Ιουλίου]] στάλθηκε αιχμάλωτη σε ένα μοναστήρι στην [[Ρώμη]] και της δόθηκε αποζημίωση 2.500 φράγκα. Ο γιος της και όλη η περιουσία της βρισκόταν στα ασφαλέστερα χέρια του πατέρα της, Καρόλου Δ΄. Αυτή απαρνήθηκε για λογαριασμό των παιδιών της ([[1812]] - [[1820]]) τα δικαιώματά τους στον Ισπανικό θρόνο.

Στα [[απομνημονεύματα]] της γράφει, ότι για δυόμιση χρόνια στο μοναστήρι δεν της είχε επιτραπεί να μιλήσει, ούτε να γράψει σε κανέναν,· δεν είχε καμιά επικοινωνία με τους γονείς και τον γιο της. Της επετράπη τελικά να δει τους γονείς της και τον γιο της τον Ιούνιο του [[1812]] μόνο για 20 λεπτά. Από 'κειεκεί και πέρα η αιχμαλωσία της έγινε σκληρότερη και ελευθερώθηκε ([[1814]]) με την πτώση του Ναπολέοντα Α΄, αφού είχε μείνει στηνσε σκληρή αιχμαλωσία για περισσότερα από τέσσερα χρόνια.

Ήλπιζε να ξαναπάρει το χαμένο της βασίλειο για λογαριασμό τουτού γιου της. Έφυγε με τους γονείς της από την [[Ρώμη]] στο άκουσμα, ότι ο Ναπολέων Α΄ έρχεται από το νησί [[Έλβα (νήσος)|Έλβα]] και επανήλθε στην Ρώμη μετά την ολοκληρωτική πτώση του Ναπολέοντα Α΄ στη [[μάχη του Βατερλώ]].

Στο συμβούλιο της Βιέννης, ο [[Κλέμενς φον Μέττερνιχ|Μέττερνιχ]] και οι σύμμαχοισύμμαχοί του αποφάσισαν να μηνμη δώσουν την Πάρμα στηνστη δυναστεία των [[ΒουρβόνοιΟίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας|Βουρβόνων-Ισπανίας]], αλλά στηνστη χήρα του Ναπολέοντα Α΄, Μαρία -Λουίζα της [[Αυστρία]]ς, ενώ θα επανερχόταν στον γιο της Μαρίας-Λουίζας της Ισπανίας μετά τον θάνατο της Μαρίας -Λουίζας της Αυστρίας. Η Μαρία -Λουίζα της Ισπανίας παραπονέθηκε στον αδελφό της, βασιλιάΦερδινάνδο Ζ΄ της Ισπανίας, Φερδινάνδο, και στον τσάρο της Ρωσίας [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρο Α΄]] Τσάρο της Ρωσίας. Τελικά της δόθηκε σαν αντάλλαγμα το μικρό βασίλειο της [[Λούκα]], όπου έφτασε τον Δεκέμβριο του [[1817]].

Ήταν ακόμαακόμη μόλις 35 χρονών και μετά από τόσες μακροχρόνιες περιπέτειες αποφάσισε -χωρίς αποτέλεσμα- να αναζητήσει νέο σύζυγο. Ανάμεσα σε αυτούς που απευθύνθηκε για σύζυγο ήταν και ο [[Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας|Κάρολος Ι΄]] κόμης του [[Αρτουά]], μέλλων βασιλιάς της Γαλλίας [[Κάρολος Ι΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ι΄]]. ΣτηνΣτη διακυβέρνηση της Λούκα προσπάθησε να εξαλείψει όλα τα ίχνη, που άφησε η κακή διακυβέρνηση της προκατόχου τουτης, [[Ελίζα Βοναπάρτη|Ελίζας Βοναπάρτη]]. Κυβέρνησε σύμφωνα με το πνεύμα του [[διαφωτισμός|διαφωτισμού]], καλλιέργησε τις [[τέχνες]], τα γράμματα, διακόσμησε όλα τα κτίρια, έκανε μεγάλη σειρά δημόσιων έργων, δρόμους καθώς και ένα [[υδραγωγείο]].

Στο πολιτικό επίπεδο, αν και συμφώνησε με τους όρους της [[Ιερά Συμμαχία|Ιεράς Συμμαχίας]] να μηνμη δεχτεί καμιά μορφή [[Σύνταγμα|Συντάγματος]], η διακυβέρνησηδιακυβέρνησή της δεν ήταν ιδιαίτερα αυταρχική, όπως απαιτούσε ο [[Κλέμενς φον Μέττερνιχ|Μέττερνιχ]]. Στις αρχές του [[1824]] αρρώστησε και πέθανε από [[καρκίνος|καρκίνο]].

* [[Κάρολος Λουδοβίκος των Βουρβόνων της Πάρμας|Κάρολος-Λουδοβίκος]]