Βικιπαίδεια

Εδουάρδος της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|18|04|2016}}
{{Πληροφορίες μονάρχη
|όνομα = Εδουάρδος της Πορτογαλίας
Γραμμή 31 ⟶ 30 :
|υπογραφή =
}}
Ο '''Εδουάρδος της Πορτογαλίας''' ή '''Εδουάρδος ο φιλόσοφοςΦιλόσοφος''' ([[Πορτογαλική γλώσσα]] :''Duarte I de Portugal'', [[31 Οκτωβρίου]] [[1391]] – [[9 Σεπτεμβρίου]] [[1438]]) από τον [[Οίκος των Αβίς|Οίκο των Αβίς]] ήταν ο 11ος βασιλιάς[[Κατάλογος μοναρχών της [[ΠορτογαλίαΠορτογαλίας|Bασιλιάς της Πορτογαλίας]] και της [[Αλγκάρβε]] και δεύτερος Άρχοντας της [[Θέουτα]] ([[1433]] – [[1438]]). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννη Α΄ του μέγαΜέγα]] και της [[Φιλίππη του Λάνκαστερ|Φιλίππης του Λάνκαστερ]], κόρης του [[Ιωάννης της Γάνδης|Ιωάννη της Γάνδης]]. ▼
 
==Πρώτα χρόνια==
▲Ο '''Εδουάρδος της Πορτογαλίας''' ή '''Εδουάρδος ο φιλόσοφος''' (''Duarte I de Portugal'', [[31 Οκτωβρίου]] [[1391]] – [[9 Σεπτεμβρίου]] [[1438]]) από τον [[Οίκος των Αβίς|Οίκο των Αβίς]] ήταν ο 11ος βασιλιάς της [[Πορτογαλία|Πορτογαλίας]] και της [[Αλγκάρβε]] και δεύτερος Άρχοντας της [[Θέουτα]] ([[1433]] – [[1438]]). Ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Πορτογαλίας [[Ιωάννης Α΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννη Α΄ του μέγα]] και της [[Φιλίππη του Λάνκαστερ|Φιλίππης του Λάνκαστερ]], κόρης του [[Ιωάννης της Γάνδης|Ιωάννη της Γάνδης]].
 
Ο Εδουάρδος ήταν το αρχαιότερο μέλος της ''"Φωτισμένης γενεάς"'', των βασιλικών παιδιών που έφεραν μεγάλη πολιτισμική έκρηξη στην [[Πορτογαλία]] τον 15ο αιώνα. Σαν ξάδελφος Άγγλων βασιλέων έγινε μέλος του [[Τάγμα της Περικνημίδας|Τάγματος της Περικνημίδας]]. Ονομάστηκε '''"Εδουάρδος'"'' προς τιμή του σπουδαίου προπάππου του βασιλιάαπό της Αγγλίαςμητέρα [[Εδουάρδος Γ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδου Γ΄ της Αγγλίας]]. Ως ινφάντηςΙνφάντης παρακολουθούσε πάντα τον πατέρα του σε όλες τις υποθέσεις. Στέφθηκε ιππότης ([[1415]]) μετά την κατάληψη της [[Θέουτα]] στην βόρεια Αφρική απέναντι από το [[Γιβραλτάρ]] από τους Πορτογάλους. Έγινε βασιλιάς ([[1433]]) μετά τον θάνατο του ηλικιωμένου πατέρα του από επιδημία [[πανώληΠανώλη|πανώληςΠανώλης]].<ref>Stephens, Henry Morse. The Story of Portugal, G.P. Putnam's sons, 1903</ref> Κατά την διάρκεια της σύντομης βασιλείας του, συγκάλεσε 5 φορές τα Κορτέζ για να εξετάσουν τις εσωτερικές υποθέσεις του βασιλείου του. Ακολούθησε πλήρως την ίδια πολιτική με τον πατέρα του σχετικά με τις εξερευνήσεις στην [[Αφρική]], χρηματοδοτώντας τον αδελφό του [[Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος|Ερρίκο]], θαλασσοπόρο, σε όλες τις ναυτικές εξερευνητικής του εκστρατείες, ενώ ίδρυσε ναυτική σχολή στην [[Σάγκρες]].
 
==Εξερευνήσεις==
Η θέση της [[Θέουτα]] κατάντησε σύντομα άνευ σημασίας για την Πορτογαλία χωρίς την [[Ταγγέρη]], γι' αυτό σύντομα χάθηκε. Η ίδια η πόλη έχασε την σημασία που είχε παλιότερα στην μεταφορά καραβανιών με αγαθά, αφού αντικαταστάθηκε με την Ταγγέρη και παρέμεινε μια φτωχή κοινότητα.
 
Ακολούθησε πλήρως την ίδια πολιτική με τον πατέρα του σχετικά με τις εξερευνήσεις στην [[Αφρική]], χρηματοδοτώντας τον αδελφό του [[Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος|Ερρίκο τον Θαλασσοπόρο]] σε όλες τις ναυτικές εξερευνητικές του εκστρατείες στις δυτικές ακτές, ίδρυσε ναυτική σχολή στην Σάγκρες. Ακολούθησε νέα εξερευνητική αποστολή με τον διάσημο θαλασσοπόρο Ζιλ Εάνες (1434) που αποβιβάστηκε στο ακρωτήρι Μποζαντόρ (1434) και ακολούθησε την εξερεύνηση της δυτικής ακτής της Αφρικής. Η θέση της Θέουτα κατάντησε σύντομα άνευ σημασίας για την Πορτογαλία χάρη την [[Ταγγέρη]], γι' αυτό σύντομα χάθηκε. Η ίδια η πόλη έχασε την σημασία που είχε παλιότερα στην μεταφορά καραβανιών με αγαθά αφού αντικαταστάθηκε με την Ταγγέρη και παρέμεινε μια φτωχή κοινότητα.
Το [[1437]], οι αδελφοί του Ερρίκος και Φερνάντο τον πίεσαν να επιτεθεί στο [[Μαρόκο]], ώστε να εξασφαλίσουν μια καλή βάση για τις ναυτικές τους εξερευνήσεις. Ο ίδιος ο Εδουάρδος και ο αδελφός του ινφάντης Πέτρος δούκας της Κόιμπρα αρνήθηκαν, γιατί δεν ήθελαν να κηρύξουν πόλεμο άνευ λόγου με τον βασιλιά του Μαρόκου. Η τελική επίθεση στην Ταγγέρη ήταν επιτυχής, αλλά με σημαντικό κόστος, αφού ο ίδιος ο Φερνάντο συνελήφθη αιχμάλωτος και πέθανε στο [[Φεζ]] κατά την διάρκεια της αιχμαλωσίας. Ο ίδιος ο Εδουάρδος πέθανε αμέσως μετά την επίθεση στην Ταγγέρη από επιδημία πανώλης, όπως ακριβώς ο πατέρας και η μητέρα του.
 
Οι αδελφοί του Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος και [[Φερδινάνδος ο Ιερός Πρίγκιπας]] τον πίεσαν να επιτεθεί στο Σουλτανάτο του Μαρόκου ώστε να εξασφαλίσουν μια καλή βάση για τις ναυτικές τους εξερευνήσεις. Η επιχείρηση συνάντησε πολλές αντιδράσεις και δεν είχε την σύμφωνη γνώμη του πάπα.<ref>Stephens, Henry Morse. The Story of Portugal, G.P. Putnam's sons, 1903</ref> Ο ίδιος και οι αδελφοί του [[Πέτρος, δούκας της Κοΐμπρα]] και [[Ιωάννης, κοντόσταυλος της Πορτογαλίας]] διαφωνούσαν γιατί δεν ήθελαν να κηρύξουν πόλεμο άνευ λόγου με τον βασιλιά του Μαρόκου. Το ένστικτο τους βγήκε αληθινό, στην ''"μάχη της Ταγγέρης"'' που ακολούθησε τους περικύκλωσε ο Μαροκινός στρατός και άρχισαν να πεθαίνουν ομαδικά από την πείνα. Οι Πορτογάλοι ζήτησαν συνθηκολόγηση, συμφώνησαν να τους παραδώσουν την Θέουτα με αντάλλαγμα να τους επιτρέψουν την επιστροφή με ασφάλεια στην πατρίδα τους. Ο μικρότερος αδελφός του Φερδινάνδος που ήταν υποκινητής της εκστρατείας αποδόθηκε σαν όμηρος μέχρι την τελική παράδοση της πόλης.
== Οικογένεια ==▼
 
Νυμφεύτηκε το [[1428]] την [[Ελεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας|Ελεονώρα των Τραστάμαρα]], κόρη του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου Α΄]] της Αραγωνίας και είχε τα εξής παιδιά:▼
==Τελευταία χρόνια==
* [[Αλφόνσος Ε΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσος Ε΄]] 1432–1481, βασιλιάς της Πορτογαλίας. Γιος του ήταν ο:▼
 
** [[Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννης Β΄]] 1455-1495, βασιλιάς της Πορτογαλίας.▼
Η συντριβή της Ταγγέρης κυριάρχησε τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Εδουάρδου, οι αδελφοί του Πέτρος και ο Ιωάννης ήθελαν να παραδώσουν την Θέουτα στον σουλτάνο του Μαρόκου για να ελευθερωθεί ο Φερδινάνδος αλλά ο Ερρίκος δεν υπέγραφε. Ο Εδουάρδος συγκάλεσε τα Κορτές στην [[Λεϊρία]] για να λύσει το ζήτημα (1438), τα Κορτές αρνήθηκαν να παραδώσουν στους Μαροκινούς την Θέουτα και ζήτησαν από τον βασιλιά να βρει άλλους τρόπους για να ελευθερώσει τον αδελφό του. Ο Εδουάρδος πέθανε αμέσως μετά από επιδημία πανώλης όπως και οι γονείς του (1438), σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση πέθανε από την λύπη του για την τύχη του αδελφού του. Ο Φερδινάνδος παρέμεινε αιχμάλωτος των Μαροκινών, πέθανε αιχμάλωτος αργότερα στην [[Φεζ]] (1443).<ref>Stephens, Henry Morse. The Story of Portugal, G.P. Putnam's sons, 1903</ref>
* [[Φερδινάνδος του Βιζέου|Φερδινάνδος]] 1433–1470, δούκας του Βιζέου. Γιος του ήταν ο:▼
 
** [[Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας|Εμμανουήλ Α΄]] 1469-1521, βασιλιάς της Πορτογαλίας.▼
==Θρύλοι==
* [[Ελεονώρα της Πορτογαλίας, βασίλισσα της Γερμανίας|Ελεονώρα]] 1434–1467, παντρεύτηκε τον [[Φρειδερίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φρειδερίκο Γ΄ των Αψβούργων]] αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Γερμανίας.▼
 
* [[Αικατερίνη της Πορτογαλίας|Αικατερίνη]] 1436–1463, μοναχή.▼
Ο θάνατος του Εδουάρδου προκάλεσε μεγάλη κρίση στην Πορτογαλία, ο γιος του Αλφόνσος ήταν ακόμα ανήλικος και οι αδελφοί του αποφάσισαν να αναλάβουν την αντιβασιλεία. Ο Εδουάρδος είχε ορίσει ωστόσο στην διαθήκη του αντιβασιλέα και κηδεμόνα την σύζυγο του Ελεονώρα της Αραγωνίας που ήταν μισητή και ξένη στις λαϊκές μάζες. Ο αδελφός του Ιωάννης συγκάλεσε συνέλευση με την οποία όρισε αντιβασιλιά τον Πέτρο, οι Πορτογάλοι ευγενείς ήθελαν ωστόσο την Ελεονώρα αυτό προκάλεσε εμφύλιο πόλεμο μέσα στην Πορτογαλία. Η κατάσταση εκτονώθηκε με μία συμβιβαστική λύση στην οποία η Ελεονώρα και ο Πέτρος μοίρασαν την αντιβασιλεία.
* [[Ιωάννα της Πορτογαλίας|Ιωάννα]] 1439–1475, παντρεύτηκε τον [[Ερρίκος Δ΄ της Καστίλης|Ερρίκο Δ΄ των Τραστάμαρα]] βασιλιά της Καστίλλης.▼
 
▲== Οικογένεια ==
 
▲Νυμφεύτηκε το [[1428]] την [[Ελεονώρα της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας|Ελεονώρα των Τραστάμαρα]], κόρη του [[Φερδινάνδος Α΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου Α΄]] της Αραγωνίας]] και είχε τα εξής παιδιά:<ref>de Sousa, Antonio Caetano (1735). Historia genealogica da casa real portugueza [Genealogical History of the Royal House of Portugal] (in Portuguese). 2. Lisboa Occidental. σσ. 492–496</ref>
 
▲* [[Αλφόνσος Ε΄ της Πορτογαλίας|Αλφόνσος Ε΄]] 1432–1481, βασιλιάς της Πορτογαλίας. Γιος του ήταν ο:
▲** [[Ιωάννης Β΄ της Πορτογαλίας|Ιωάννης Β΄]] 1455-1495, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
▲* [[Φερδινάνδος του Βιζέου|Φερδινάνδος]] 1433–1470, δούκας του Βιζέου. Γιος του ήταν ο:
▲** [[Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας|Εμμανουήλ Α΄]] 1469-1521, βασιλιάς της Πορτογαλίας.
▲* [[Ελεονώρα της Πορτογαλίας, βασίλισσα της Γερμανίας|Ελεονώρα]] 1434–1467, παντρεύτηκε τον [[Φρειδερίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φρειδερίκο Γ΄ των Αψβούργων]] αρχιδούκα της Αυστρίας και βασιλιά της Γερμανίας.
▲* [[Αικατερίνη της Πορτογαλίας|Αικατερίνη]] 1436–1463, μοναχή.
▲* [[Ιωάννα της Πορτογαλίας|Ιωάννα]] 1439–1475, παντρεύτηκε τον [[Ερρίκος Δ΄ της Καστίλης|Ερρίκο Δ΄ των Τραστάμαρα]] βασιλιά της Καστίλλης.
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Armitage-Smith, Sydney (1905). John of Gaunt: King of Castile and Leon, Duke of Aquitaine and Lancaster, Earl of Derby, Lincoln, and Leicester, Seneschal of England.
*de Sousa, Antonio Caetano (1735). Historia genealogica da casa real portugueza [Genealogical History of the Royal House of Portugal] (in Portuguese). 2. Lisboa Occidental.
*Stephens, Henry Morse. The Story of Portugal, G.P. Putnam's sons, 1903
 
{{Authority control}}▼
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Edward, King of Portugal}}▼
 
{{s-start}}
Γραμμή 61 ⟶ 87 :
 
{{Μονάρχες της Πορτογαλίας}}
▲{{Authority control}}
 
▲{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Edward of Portugal}}
 
{{Authority control}}
 
{{DEFAULTSORT:Εδουαρδος Πορτογαλιας}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Εδουάρδος_της_Πορτογαλίας"