Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 63:
Η επόμενη σύζυγος του Μανουήλ Α΄ Μαρία της Αραγωνίας ήταν μικρότερη αδελφή της πρώτης συζύγου του, δύο από τους γιους τους έγιναν βασιλείς της Πορτογαλίας.<ref>Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Emanuel I." . Encyclopædia Britannica. 9 (11th ed.). Cambridge University Press. σ. 305</ref> Η Μαρία πέθανε (1517) αλλά το Ισπανικό Στέμμα θα το κληρονομήσει η άλλη τους αδελφή [[Ιωάννα Α΄ της Καστίλης]] (γεν. το 1479), παντρεύτηκε τον πρίγκιπα των [[Οίκος των Αψβούργων|Αψβούργων]] [[Φίλιππος Α΄ της Καστίλης|Φίλιππο τον Ωραίο]] γιο του αυτοκράτορα [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανού Α΄]]. Ο γιος τους [[Κάρολος Κουίντος]] θα κληρονομήσει το ενωμένο Ισπανικό Στέμμα και τις κτήσεις των Αψβούργων. Ο [[Πάπας Ιούλιος Β΄]] παραχώρησε στον Μανουήλ Α΄ το ''"Χρυσό Τριαντάφυλλο"'' (1506), το ίδιο του παραχώρησε και ο [[Πάπας Λέων Ι΄]] (1514). Ο Μανουήλ Α΄ έγινε η δεύτερη προσωπικότητα που δέχτηκε το ''"Χρυσό Τριαντάφυλλο"'' μετά τον αυτοκράτορα [[Σιγισμόνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Σιγισμόνδο]].
 
==Το τέλος του==
==Θάνατος==
 
Τον Δεκέμβριο του 1521 ξέσπασε στην Λισαβώνα μεγάλη επιδημία από [[Μαύρη πανώλη]], ο Μανουήλ Α΄ με ολόκληρη την αυλή του κλείστηκαν στα ανάκτορα της Ριμπέιρα με την ελπίδα να αποφύγουν τον θάνατο. Ο Μανουήλ Α΄ παρουσίασε τα πρώτα συμπτώματα με υψηλό πυρετό (4 Δεκεμβρίου 1521), κατέρρευσε πλήρως (11 Δεκεμβρίου 1521) και σε δυο μέρες πέθανε (13 Δεκεμβρίου 1521) σε ηλικία 52 ετών, τον διαδέχθηκε ο γιος του Ιωάννης Γ΄. Την επόμενη μέρα μετά τον θάνατο του (14 Δεκεμβρίου 1521) η σωρός του μεταφέρθηκε με ένα βελούδινο φέρετρο, ακολουθούσε μιά μεγάλη μάζα από λαό που θρηνούσε, τάφηκε στην εκκλησία του Ρεστέλο αν και το Μοναστήρι του Ιερώνυμου, το βασιλικό Πάνθεον των Αβίς είχε ολοκληρωθεί. Στην συνοδεία βρισκόταν ο [[Ιάκωβος της Μπραγκάνσα]], ο Γεώργιος ντε Λενκάστρε της Κοΐμπρα, ολόκληρη η βασιλική οικογένεια και η Πορτογαλική αριστοκρατία. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στο ''"Μοναστήρι του Ιερώνυμου"'' πολύ αργότερα (1551), τοποθετήθηκαν δίπλα από την δεύτερη σύζυγο του Μαρία της Αραγωνίας.