Ερρίκος της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες μονάρχη
|όνομα = Ερρίκος
Γραμμή 31 ⟶ 30 :
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ερρίκος της Πορτογαλίας''' ([[Πορτογαλική γλώσσα]] : ''Henrique I de Portugal'', [[Λισαβώνα]], [[31 Ιανουαρίου]] [[1512]] - [[31 Ιανουαρίου]] [[1580]]) ήταν [[Καρδινάλιος (Καθολικισμός)|Καρδινάλιος]] της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]], [[Κατάλογος μοναρχών της Πορτογαλίας|Βασιλιάς της Πορτογαλίας]] και της [[Αλγκάρβε]] ([[1578]] - [[1580]]). Προερχόταν από τον [[Οίκος των Αβίς|Οίκο των Αβίς]], πλάγιο κλάδο των [[Πορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας|Καπετιδών-Πορτογαλίας]].
==Καρδινάλιος==
▲Προερχόταν από τον [[Οίκος των Αβίς|Οίκο των Αβίς]], πλάγιο κλάδο των [[Πορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας|Καπετιδών-Πορτογαλίας]]. Ήταν γιος του [[Εμμανουήλ Α΄ της Πορτογαλίας|Εμμανουήλ Α']] βασιλιά της Πορτογαλίας και της [[Μαρία της Αραγωνίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας|Μαρίας των Τρασταμάρα]], κόρης του [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου Β']] βασιλιάς της [[Στέμμα της Αραγωνίας|Αραγωνίας]].
Ακολούθησε την εκκλησιαστική σταδιοδρομία, δεν παντρεύτηκε και δεν απέκτησε παιδιά, αποτέλεσμα με τον θάνατο του ήρθε το τέλος της δυναστείας των Αβίς (1580). Με τον θάνατο του ξέσπασε κρίση διαδοχής με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η Ιβηρική Ένωση, η Πορτογαλία ενσωματώθηκε στο Στέμμα της Ισπανίας και παρέμεινε σε αυτό 60 χρόνια, ο επόμενος ανεξάρτητος βασιλιάς ήταν ο [[Ιωάννης Δ΄ της Πορτογαλίας]]. Σαν νεώτερος αδελφός δεν είχε ελπίδες να κληρονομήσει τον θρόνο, τον πατέρα του διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος αδελφός του [[Ιωάννης Γ΄ της Πορτογαλίας]]. Ο Ερρίκος αποφάσισε να ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία, ανέβηκε ταχύτατα όλες τις βαθμίδες, έγινε αρχιεπίσκοπος της [[Μπράγκα]], αρχιεπίσκοπος της [[Έβορα]] και δέχτηκε το κόκκινο καπέλο του Καρδιναλίου (1545).<ref>http://www2.fiu.edu/~mirandas/bios1545.htm#Portugal</ref> Αργότερα διετέλεσε αρχιεπίσκοπος της Λισαβώνας (1564 - 1570), έφερε στην [[Πορτογαλία]] [[Εταιρεία του Ιησού|Ιησουίτες]] και τους ανέθεσε υπερατλαντικές αποστολές στην [[Αυτοκρατορία της Πορτογαλίας]].
==Βασιλιάς της Πορτογαλίας==
Ο μεγαλύτερος αδελφός του Ιωάννης Γ΄ της Πορτογαλίας πέθανε (1557), ο γιος του [[Ιωάννης Εμμανουήλ της Πορτογαλίας]] είχε πεθάνει πρόωρα πριν από τρία χρόνια (1554), τον διαδέχθηκε ο εγγονός του [[Σεβαστιανός της Πορτογαλίας]]. Την αντιβασιλεία και κηδεμονία του μικρού Σεβαστιανού ανέλαβε η γιαγιά του [[Αικατερίνη της Αυστρίας, βασίλισσα της Πορτογαλίας]], μετά την παραίτηση της (1562) την αντικατέστησε ο ίδιος ο Ερρίκος.<ref>Disney, σ. 174</ref>
Ο Σεβαστιανός σκοτώθηκε άγαμος και άτεκνος στην καταστρεπτική ''"μάχη του Ξαρ ελ-Κεμπίρ"'' ή ''"μάχη των τριών βασιλέων"'' στο [[Μαρόκο]] (1578), αμέσως μετά ο Ερρίκος ανακηρύχτηκε βασιλιάς. Ο Ερρίκος αμέσως μετά έβαλε στόχο να αποκηρύξει όλους τους ιερατικούς του όρκους και να νυμφευτεί για να αποκτήσει διάδοχο ώστε να μπορέσει να ανταγωνιστεί τον [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας|Φίλιππο Β΄ της Ισπανίας]]. Ο [[Πάπας Γρηγόριος ΙΓ΄]] που υποστήριζε ωστόσο τον Φίλιππο Β΄ δεν του το επέτρεψε.<ref>MacKay, σ. 44</ref><ref>Disney, σ. 176</ref>
Ο Ερρίκος Γ΄ της Πορτογαλίας απεβίωσε στα 68α γενέθλια του (1580) αφιερώνοντας στο ναό των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων στη Ρώμη την υπέροχα διακοσμημένη ξύλινη οροφή. Το στέμμα διεκδίκησε ο ανιψιός του [[Αντώνιος της Πορτογαλίας]] αλλά ο Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας έστειλε τον Νοέμβριο του 1580 στρατό υπό την ηγεσία του δούκα της Άλμπα για να πάρει το Στέμμα της Πορτογαλίας με την βία. Ο Φίλιππος Β΄ κατέλαβε την [[Λισαβώνα]] και συγκάλεσε τα Πορτογαλικά Κορτές στην Τομάρ (1581), τον εξέλεξαν νέο βασιλιά της Πορτογαλίας με τον όρο ότι δεν θα έχει εξουσία στις υπερατλαντικές κτήσεις της χώρας.
==Παραπομπές==
<references />
==Πηγές==
*Ruth MacKay, The Baker Who Pretended to Be King of Portugal, (University of Chicago Press, 2012), 44.▼
*Disney, A. R. (2009). A History of Portugal and the Portuguese Empire, vol. 1: Portugal. Cambridge University Press.
*MacKay, Ruth (2012). The Baker Who Pretended to Be King of Portugal. University of Chicago Press.
▲*Ruth MacKay, The Baker Who Pretended to Be King of Portugal, (University of Chicago Press, 2012)
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Henry, King of Portugal}}
{{s-start}}
Γραμμή 54 ⟶ 66 :
{{Μονάρχες της Πορτογαλίας}}
▲{{authority control}}
{{DEFAULTSORT:Ερρικος}}
| |||