Ευάγγελος Αβέρωφ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σημαντική ήταν η συνεισφορά του, ως Υπουργός Εξωτερικών, στις [[συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου]] με θέμα την ίδρυση της ανεξάρτητης [[Κυπριακή Δημοκρατία|Κυπριακής Δημοκρατίας]] το 1959 και στη [[Συμφωνία Σύνδεσης Ελλάδας- ΕΟΚ]] το 1962, σύμφωνα με την οποία η χώρα κατέστη το πρώτο συνδεδεμένο κράτος με την κοινότητα<ref>Χατζηβασιλείου (2010), σσ. 364-369.</ref>. Με πρωτοβουλίες του ιδρύθηκε το ίδρυμα του Βαρώνου [[Μιχαήλ Τοσίτσας|Μιχαήλ Τοσίτσα]], που λειτουργεί στην [[Κηφισιά]] και το οποίο διεύθυνε επί 40 χρόνια., Οκαι ίδιοςτο διετέλεσεΊδρυμα πρώτοςΕυάγγελου καιΑβέρωφ-Τοσίτσα, ισόβιοςστο πρόεδροςοποίο δώρισε την προσωπική του ιδρύματοςσυλλογή Ελλήνων ζωγράφων, και ανέπτυξε δραστηριότητες όπως η αμπελουργία και η λειτουργία οινοποιητικής μονάδας.{{πηγή}}

Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς διασκέψεις και τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Φοίνικος|Τάγματος του Φοίνικος]] από τον [[Παύλος Α΄ της Ελλάδας|Βασιλιά Παύλο]], καθώς και με ισάξιους Μεγαλόσταυρους άλλων χωρών. Στον [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|Ελληνοϊταλικό πόλεμο]] υπηρέτησε σε ομάδες δολιοφθορών, ανακλήθηκε το 1941 και διορίστηκε Νομάρχης Κερκύρας. Τον Μάιο του 1941 ίδρυσε με έδρα τη [[Λάρισα]] την οργάνωση [[Φιλική Εταιρεία (1941-1942)|Φιλική Εταιρεία]], που είχε ως στόχο την καταπολέμηση των δοσίλογων του [[Αλκιβιάδης Διαμάντης|Αλκιβιάδη Διαμάντη]], που αργότερα αποκλήθηκαν [[Λεγεώνα των Βλάχων]]. Το 1942 συνελήφθη για την αντιστασιακή δραστηριότητά του και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην [[Ιταλία]], ενώ ένα χρόνο αργότερα, το 1943, δραπέτευσε και παρέμεινε στην Ιταλία, επικεφαλής ελληνικής αντιστασιακής οργάνωσης. Το 1944 επιστρατεύθηκε με τον βαθμό του επίκουρου υποπλοιάρχου, υπηρετώντας μέχρι το τέλος του πολέμου στην Ελληνική Στρατιωτική Αποστολή της Ρώμης. Δημιούργησε το Ίδρυμα Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα, στο οποίο δώρισε την προσωπική του συλλογή Ελλήνων ζωγράφων, και ανέπτυξε δραστηριότητες όπως η αμπελουργία και η λειτουργία οινοποιητικής μονάδας. Μετά τον θάνατό του, το 1990, ανεγέρθηκε ανδριάντας του στο Μέτσοβο.{{πηγή}}

Πέθανε στις 2 Ιανουαρίου 1990, μετά από καρδιογενές σοκ και τάφηκε στο στο [[Α' Νεκροταφείο Αθηνών|Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών]].<ref>[https://www.taxydromos.gr/Prin%2030%20chronia/354106-3-ianoyarioy-1990.html «Πέθανε ο επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ. Ευάγγελος Αβέρωφ.» Υπέρτιτλος: «Από νέο καρδιογενές σοκ που υπέστη.»] Εφημ. ''Ο Ταχυδρόμος'' (Βόλος), 3 Ιανουαρίου 1990, σελ. 1.</ref><ref>[[Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο]], [http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=1492&thid=3926 Τελετή της κηδείας του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών]</ref>