Μαρία Κομνηνή της Ιερουσαλήμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ήταν κόρη του [[Ιωάννης Κομνηνός (γιος Ανδρόνικου)|Ιωάννη Κομνηνού]] δούκα της Κύπρου. Ο πατέρας της ήταν εγγονός του [[Ιωάννης Β΄ Κομνηνός|Ιωάννη Β΄ Κομνηνού]] Αυτοκράτορα των Ρωμαίων. Μητέρα της ήταν η Μαρία Ταρωνίτισσα, μάλλον κόρη του Ιωάννη Ταρωνίτη. Η Μαρία Κομνηνή είχε δύο αδέλφια: τη [[Θεοδώρα Κομνηνή της Αντιόχειας|Θεοδώρα]], που είχε παντρευτεί τον [[ΒοϊμόνδοςΒοημούνδος Γ΄ της Αντιόχειας|ΒοϊμόνδοΒοημούνδο Γ΄ των Πουατιέ]] πρίγκιπα της Αντιόχειας και τον Αλέξιο, που είχε στασιάσει εναντίον του [[Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός|Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού]].

Ο [[Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ|Αμαλρίκ Α΄ των Ανζού]] βασιλιάς της Ιερουσαλήμ είχε νυμφευτεί την [[Αγνή του Κουρτεναί]], αλλά προκειμένου να διαδεχθεί τον αδελφό του [[Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο Γ΄]], πιέστηκε από τους ευγενείς να τη χωρίσει. Μαζί της είχε δύο τέκνα, τον μέλλοντα [[Βαλδουίνος Δ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνο Δ΄]] και τη [[Σιβύλλα της Ιερουσαλήμ|Σιβύλλα]]. Μόλις ο Αμαλρίκ Α΄ έγινε βασιλιάς της Ιερουσαλήμ, αποφάσισε να νυμφευτεί για δεύτερη φορά και η σύζυγός του να είναι από την οικογένεια τουτού πιο ισχυρού και πλούσιου γείτονά του. Δεν ήταν η πρώτη φορά: ο αδελφός του Βαλδουίνος Γ΄ είχε νυμφευτεί τη [[Θεοδώρα Κομνηνή της Ιερουσαλήμ|Θεοδώρα Κομνηνή]], ανιψιά του [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄]]. ΈστειλεΈτσι ο Αμαλρίκ Α΄ έστειλε πρέσβεις στην Κωνσταντινούπολη το 1164/5 για το θέμα αυτό, ζητώντας όμως και την παράδοση της Αντιόχειας· ο [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός]] Αυτοκράτορας των Ρωμαίων δεν ενέδιδε στην παράδοση της πόλης. Δύο έτη μετά ο Αμαλρίκ Α΄ απέσυρε το αίτημα της παράδοσης της Αντιόχειας και ο Μανουήλ Α΄ αποφάσισε να δώσει τη μικρανιψιά του Μαρία Κομνηνή. Έτσι το 1167 οι πρέσβεις επέστρεψαν με τη υποψήφια στην Τύρο, φέρνοντας ως προίκα ένα μεγάλο ποσό χρημάτων. Εκεί εορτάστηκαν οι γάμοι με μεγαλοπρέπεια<ref name="Runciman">Steven Runciman: ''A History of the Crusades'' (1978), Vol. 2, pp. 370 and 377.</ref>.

Η Μαρία γέννησε την Ισαβέλλα το 1172, αλλά το 1174 ο Αμαλρίκ Α¨ απεβίωσε, αφού πρώτα παραχώρησε την Ναμπλούς στη σύζυγό του<ref name="Runciman"/>. Η Μαρία παντρεύτηκε τρία έτη μετά τον [[ΜπάλιανΜπαλιάν του Ιμπελέν|Μπαλιάν ντ' Ιμπελέν]], που το 1187 υπερασπίστηκεείχε υπερασπιστεί την Ιερουσαλήμ, όταν την πολιόρκησε ο [[Σαλαντίν]] μετά την ολέθρια μάχη του Χατίν.

Τον Αμαλρίκ Α΄ είχε διαδεχθεί πρώτα ο Βαλδουίνος Δ΄, που απεβίωσε το 1185 από λέπρα και έπειτα ο γιος της Σιβύλλας, [[Βαλδουίνος Ε΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνος Ε΄ Μονφεράτου Οίκου του Μομφερράτου]], που απεβίωσε το 1186 σε ηλικία 9 ετών. ΤηνΤότε την εξουσία κατέλαβεανέλαβε ο δεύτερος σύζυγος της Σιβύλλας, ο [[Γκυ των Λουζινιάν]], την διεκδικούσε όμως και ο [[Κορράδος του ΜονφεράΜομφερράτου]], θείος του Βαλδουίνου Ε΄. Ο Γκυ ήταν υπεύθυνος για τη μάχη του Χατίν και τη συνακόλουθη παράδοση της Ιερουσαλήμ στον [[Σαλαντίν]]. Το 1190 απεβίωσε η Σιβύλλη και τη διαδέχθηκε η ετεροθαλής αδελφή της Ισαβέλλα. Η νέα βασίλισσα είχε παντρευτεί τον [[Χάμφρεϋ Δ΄ του Τορόν|Χάμφρεϋ Δ΄]] κύριο του Τορόν, αλλά ζούσαν σε διάσταση. Η μητέρα της Μαρία και ο Μπαλιάν την έπεισαν να τον χωρίσει και να κάνει δεύτερο γάμο με τον Κορράδο, τον γενναίο αμύντορα της Τύρου. Αυτό ήταν αντίθετο με τη διαθήκη του Βαλδουίνου Δ΄, που όριζε ότι σε περίπτωση θανάτου του Βαλδουίνου Ε΄ θα αποφάσιζαν τον διάδοχο οι βασιλείς της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Αγγλίας. Πράγματι οι τρεις τους ξεκίνησαν για την Ιερουσαλήμ με στρατό (είναι η Γ΄ Σταυροφορία). Όταν έφτασε ο [[Ριχάρδος Α΄ ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδος Α΄]] της Αγγλίας, επικυρίαρχος του Γκυ, δυσαρεστήθηκε για τη διαδοχή της Ισαβέλλας. Οι χρονικογράφοι του περιγράφουν με δυσμένεια τη Μαρία και τον Μπαλιάν.