Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Ετικέτα: Αναίρεση |
||
Γραμμή 18:
|battles =
}}{{Νεότερη Ιστορία της Κύπρου}}
Η '''Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών''' ('''ΕΟΚΑ''') ήταν [[Ελληνοκύπριοι|ελληνοκυπριακή]], [[Εθνικισμός|εθνικιστική]] και αντάρτικη οργάνωση που έδρασε κατά τη χρονική περίοδο [[1955]]-[[1959]] στην [[Κύπρος|Κύπρο]], με διακηρυγμένο σκοπό την αυτοδιάθεση της Κύπρου, την απαλλαγή από τη [[Βρετανική Αυτοκρατορία|βρετανική αποικιοκρατία]] και τελικά την [[Ένωσις|Ένωση]] της Κύπρου με την [[Ελλάδα]]
== Δομή και ιδεολογία της ΕΟΚΑ ==
Γραμμή 38:
Μετά την αποτυχία της [[Διασκεπτική συνέλευση|Διασκεπτικής Συνέλευσης]] το 1948, η Εκκλησία της Κύπρου ανάλαβε την οργάνωση του [[Ενωτικό δημοψήφισμα (Κύπρος, 1950)|ενωτικού δημοψηφίσματος]] ανάμεσα στους ελληνοκύπριους το 1950.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=31}} Οι τουρκοκύπριοι αντιτάχθηκαν σφοδρά της προοπτικής ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=35-38}} Η αποτυχία του Δημοψηφίσματος ωστόσο να προωθήσει την επιθυμητή λύση των ελληνοκυπρίων, οδήγησε ορισμένους στην σκέψη της ένοπλης πάλης. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄]].{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=111-115}} Με επικεφαλής τον Μακάριο, μια επιτροπή δημιουργήθηκε στην Αθήνα από οπαδούς της Ένωσης, με σκοπό την προώθηση του ενωτικού στόχου. Ο Γεώργιος Γρίβας επιλέχθηκε ως στρατιωτικός αρχηγός του αγώνα.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=111-115}}
Από το 1954, πολεμοφόδια ξεκίνησαν να καταφθάνουν στην Κύπρο, υπό συνθήκες μυστικότητος. Τα δυο πρώτα πλοιάρια προσάραξαν στην [[Χλώρακα]], δυτικά της Πάφου.{{sfn|French|2015|p=50}} Το τρίτο πλοιάριο ωστόσο, το ''Άγιος Γεώργιος'', που έφτασε την 25η Ιανουαρίου 1955, έγινε αντιληπτό από τις αγγλικές δυνάμεις, οι οποίες είχαν πληροφορίες
=== Από την 1η Απριλίου 1955 έως τον Μάρτιο του 1956 ===
Γραμμή 58:
Από τα τέλη της άνοιξης, ο Χάρντιγκ εξαπέλυσε επίθεση στο Τρόοδος και τον Πενταδάκτυλο με σκοπό την εξάρθρωση της ΕΟΚΑ με συμμετοχή αρκετών μονάδων του στρατού. Ωστόσο ο Γρίβας έβρισκε τρόπο να ξεγλιστράει.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=499-512}} Μια προσφορά για συνθηκολόγηση του Χάρτνιγκ στην ΕΟΚΑ με περιορισμένη όμως αμνηστία στους αγωνιστές, απορρίφθηκε από την ΕΟΚΑ. {{sfn|Ρίχτερ|2011|p=515-517}}
Τον Σεπτέμβρη η ΕΟΚΑ επανεκκίνησε τις επιθέσεις, αυτή την φορά με μεγαλύτερη ένταση κυρίως στις εκτελέσεις, με τον Νίκο Σαμψών να διακρίνεται.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=566-572}} Τους επόμενους μήνες η βία κλιμακώθηκε περαιτέρω, οι επιθέσεις της ΕΟΚΑ αυξήθηκαν και ο Χαρντιγγκ αυστηροποίησε επιπλέον τους νόμους της Έκτακτης Ανάγκης.{{sfnm|1a1=French|1y=2015|1p=144|2a1=Ρίχτερ|2y=2011|2p=583}} Αυτό οδήγησε σε περισσότερες επιτυχίες τους Βρετανούς στον τομέα των πληροφοριών, πράγμα που με την σειρά του οδήγησε σε αυξημένη καχυποψία ανάμεσα στους αντάρτες της ΕΟΚΑ και ιδίως στον Γρίβα. {{sfn|Ρίχτερ|2011|p=587}} Επιτυχίες όμως οι Βρετανοί είχαν και στα βουνά, καθώς κατάφεραν με την βοήθεια των
Λίγες μέρες αργότερα, στις 13 Μαρτίου, εκτελέστηκε δια απαγχονισμού ο Ευαγόρας Παλλικαρίδης, ο νεαρότερος και τελευταίος απο τους απαγχονισθέντες αντάρτες της ΕΟΚΑ. Η εκτέλεση του είχε διεθνή αντίκτυπο, στην Ελλάδα προκλήθηκαν ταραχές ενώ ο Χάρντιγκ δεκτηκε πιέσεις από την κυβέρνηση της Βρετανίας να καταργήσει την θανατική ποινή.{{sfnm|1a1=Ρίχτερ|1y=2011|1p=616-617|2a1=French|2y=2015|2p=99-100}}
|