Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Από την 1η Απριλίου 1955 έως τον Μάρτιο του 1956: Περιεχόμενο Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
Επαναφορά τεκμηριωμένου περιεχομένου, αφαίρεση προσθήκης χωρις παραπομπή |
||
Γραμμή 36:
=== Προεργασίες για έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ ===
Από το 1954, πολεμοφόδια ξεκίνησαν να καταφθάνουν στην Κύπρο, υπό συνθήκες μυστικότητος. Τα δυο πρώτα πλοιάρια προσάραξαν στην [[Χλώρακα]], δυτικά της Πάφου.{{sfn|French|2015|p=50}} Το τρίτο πλοιάριο ωστόσο, το ''Άγιος Γεώργιος'', που έφτασε την 25η Ιανουαρίου 1955, έγινε αντιληπτό από τις αγγλικές δυνάμεις, οι οποίες είχαν πληροφορίες για την έλευση του. Κατασχέθηκαν οπλισμός και προκηρύξεις.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=233-238}}
Γραμμή 45:
Οι αγγλικές δυνάμεις αιφνιδιάστηκαν από τις επιθέσεις της ΕΟΚΑ. Τότε, κυβερνήτης στην Κύπρο ήταν ο [[Ρόμπερτ Αρμιτέιζ]], ο οποίος είχε στην διάθεση του λίγες πληροφορίες για την ΕΟΚΑ.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=266-267}}. Το ΑΚΕΛ καταδίκασε τις επιθέσεις της ΕΟΚΑ, ενώ και η αγωνία των Τουρκοκύπριων αυξανόταν.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=263 & 296}}
Το επόμενο κύμα επιθέσεων της ΕΟΚΑ εκδηλώθηκε στα μέσα του Ιούνη 1955. Μέχρι τότε η ΕΟΚΑ είχε μείνει αδρανής με εντολή του Μακαρίου. Στις 18 Ιουνίου λοιπόν η ΕΟΚΑ επιτέθηκε σε αγγλικούς στόχους, σε χώρους αναψυχής των βρετανών στρατιωτών, αστυνομικούς σταθμούς και στρατιωτικές εγκαταστάσεις.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=253-256|ps=: Ο Ρίχτερ αναφέρει ένα ελληνοκύπριο νεκρό όταν εξερράγει βόμβα σε πολυσύχναστο δρόμο έξω από αστυνομικό σταθμό}} Οι επιθέσεις κράτησαν ως τις 28 Ιουνίου, με τον Γρίβα να είναι απογοητευμένος λόγω της έλλειψης επιθετικότητας (εκτελέσεων) των ανταρτών του κατά Ελληνοκύπριων "προδοτών" - δηλαδή κυρίως αστυνομικών. {{sfn|Ρίχτερ|2011|p=257-259}}
Οι Βρετανοί αλλάξανε κυβερνήτη της Κύπρου το φθινόπωρο του 1955. Σε μια προσπάθεια να δείξουν πιο σκληρή απάντηση στην ΕΟΚΑ, αντικαταστάθηκε στις 4 Οκτωβρίου ο Αρμιταζ από [[Τζον Χάρντινγκ]].{{sfn|Holland|1999|p=83}} Σύντομα (στις 26 Νοέμβρη) θα κήρυττε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και θα την συνόδευε με εισαγωγή δρακόντιων νόμων, όπου μεταξύ άλλων προβλεπόταν η ποινή θανάτου σε περίπτωση πυροβολισμού καθώς και στην κατασκευή και μεταφορά όπλων.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=373}}
Γραμμή 51:
Μια άλλη παράμετρος που συνέτεινε στο φορτισμένο κλίμα του φθινοπώρου του 1955 ήταν η δίκη του [[Μιχαλάκης Καραολής|Μιχαλάκη Καραολή]] και η καταδίκη του σε θάνατο, η οποία όταν έγινε γνωστή πυροδότησε μαθητικές διαδηλώσεις.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=378-381}}
Τον χειμώνα του 1955 προς 1956, διεξήχθησαν οι συνομιλίες Μακαρίου-Χάρτιγκ για επίλυση του προβλήματος,{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=393-396}} ωστόσο παρά τις υποχωρήσεις αμφοτέρων, οι συνομιλίες κατέρρευσαν στις αρχές Μαρτίου.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=417-419}} Οι Βρετανοί αποφάσισαν να εξορίσουν τον Μακάριο, ώστε να αποδυναμωθεί και στις 9 Μαρτίου ήταν ήδη στο αεροπλάνο με κατεύθυνση τις Σεϋχέλλες.{{sfn|Ρίχτερ|2011|p=419-421}}
=== Από την Εξορία του Μακαρίου (Μάρτιος 1956) έως την έλευση του Χιου Φουτ ===
| |||