Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Κύριλλος Ε΄''' (κατά κόσμον ''Κωνσταντίνος<ref>{{cite book|last=Κωστάκη Κωνσταντίνου|year=1931|title=Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄|page=25}}</ref> Καράκαλλος'') ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης κατά τα έτη [[1748]]-[[1751]] και [[1752]]-[[1757]].

Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα Αρκαδίας|Δημητσάνα]] στα τέλη του 17ου αιώνα, αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε στο [[Ναύπλιο]] και κατόπιν μαθήτευσε στηστην σχολή της [[Μονή Φιλοσόφου|µονής Φιλοσόφου]]<ref>{{cite book|last=Κωστάκη Κωνσταντίνου|year=1931|title=Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄|page=29}}</ref> στην Δημητσάνα∆ηµητσάνα. Το [[1715]], κατά την επανακατάληψη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] από τους Οθωμανούς, ο Κύριλλος συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Μετά την εξαγορά και απελευθέρωσή του πήγε για σύντομο χρονικό διάστημα στο Άγιο Όρος και στη συνέχεια στην [[Πάτμος|Πάτμο]]<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 367.</ref>, για να σπουδάσει στην Πατμιάδα Σχολή. Παραδίδεται όμως ότι δεν αποφοίτησε από αυτή, καθώς απεβλήθη λόγω κακής συμπεριφοράς<ref>{{cite book|last=Κωστάκη Κωνσταντίνου|year=1931|title=Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄|page=31}}</ref>. Στην Πάτμο χειροτονήθηκε μοναχός, έχοντας πνευματικό του πατέρα τον όσιο Αυξέντιο{{παραπομπή}}.

Το [[1737]] εξελέγη μητροπολίτης [[Μελένικο|Μελενίκου]], αλλά αναφέρεται ότι «άρπαξε» την Μητρόπολη με την βοήθεια εξωτερικών παραγόντων και ότι η ποιμαντορία του ήταν τόσο κακή, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη για να μην τον σκοτώσει το ποίμνιό του<ref>{{cite book|last=Κωστάκη Κωνσταντίνου|year=1931|title=Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄|page=35}}</ref>. Το [[1745]] εξελέγη Μητροπολίτης [[Νικομήδεια|Νικομηδείας]] (1745-1748). Εξελέγη Πατριάρχης το [[1748]], ενώ άλλες πηγές δέχονται το [[1745]] ως χρόνο εκλογής, με μεταγενέστερη επιβεβαίωση της κανονικότητάς της με συνοδική πράξη του Σεπτεμβρίου [[1748]]. Περιγράφεται ως λόγιος και ασκητικός{{efn|Κατά τον Σέργιο Μακραίο, ο Κύριλλος «''ην ... την γνώμην ευθύς, τον τρόπον απλούς, ει και τισι ποικίλος εδόκει, προς τας πολλάς μηχανάς των αντιπάλων πολλαχώς αντιτασσόμενος, φιλάρετος, φιλάγαθος, επιεικής, φιλομαθής, τη αναγνώσει των θείων βιβλίων προσκείμενος, βίον ηρημένος τον τελεώτερον, διο και αγρυπνίας μείζονας και νηστείας συνεχεστέρας εποίει, και ακολουθίας εκκλησιαστικάς εφίλει, και προς πάντα γενναίος εδόκει, οξύς τε περί τα πρακτέα, και σφοδρός προς τα δόξαντα, άτρεπτος και αδεής προς τα αντιπίπτοντα. Εντεύθεν και ζηλωτής των ορθοδόξων δογμάτων διάπυρος εγνωρίζετο και παρά παντός του λαού διεθρυλλείτο και διαφερόντως ηγαπάτο, τη αγλαΐα των ιδίων αρετών συμπάντων τας ψυχάς καταθέλγων και εφελκόμενος, ει και τον αληθή ζήλον του ανδρός ποικίλως συγκαλύψαι ετεχνώντο οι διαβάλλοντες, πανούργον αυτόν αποκαλούντες, ώσπερ οι αιρετικοί αιρετικόν εδυσφήμουν τον ορθοδοξότατον...''»<ref>Βλ. Εκκλησ. Ιστορία, στου Κ. Σάθα, ''Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη'', εν Βενετία 1872, σελ.206-207</ref><ref>[http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/gewrgios_metallhnos/confess_one_baptism.htm#03_02 π. Γεώργιος Μεταλληνός - Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα, Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ», Αθήνα 1996]</ref>}}, με καλή μόρφωση, ενώ αναφέρεται ότι ανέβηκε στην ιεραρχία με την αξία του<ref name="Steven Runciman 2010 412">{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία|publisher=Εκδόσεις Γκοβόστη|year=2010|pages=412|isbn=9789604461301}}</ref>.

ΚατάΣε τηεπιστολή διάρκειατου της(25 ΠατριαρχίαςΟκτωβρίου 1748) προς τον πατριάρχη Αντιοχείας Σίλβεστρο<ref>{{cite book|last=Κωστάκη Κωνσταντίνου|year=1931|title=Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄|page=48}}</ref>, µε την οποία τον πληροφορεί για την εκλογή του, αναφέρει ότι παρέλαβε υπέρογκα χρέη{{efn|«… καταβεβαρημένην τήν ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ μεγάλην Ἐκκλησίαν.»<ref>Γεννάδιος µητρ., Φωτίειος βιβλιοθήκη, τοµ. 2, 60</ref>}}. Για την απολπηρωμή αυτών, επιβάρυνε φορολογικά τις Μητροπόλεις και τις πλουσιότερες Επισκοπές, ενώ ελάφρυνε τις φτωχότερες ενορίες. Τα μέτρα αυτά του δημιούργησαν εχθρούς μεταξύ των Μητροπολιτών, οι οποίοι έπλασαν συκοφαντίες εναντίον του<ref name="Steven Runciman 2010 412"/>. Ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για την εκπαίδευση. Επί των ημερών της ποιμαντορίας του μάλιστα, ιδρύθηκε η [[Αθωνιάδα Ακαδημία]]<ref>{{Cite web |url=http://www.i-m-patron.gr/news2/athonias.html |title=Ιερά Μητρόπολις Πατρών |accessdate=2008-06-12 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081204060725/http://www.i-m-patron.gr/news2/athonias.html |archivedate=2008-12-04 |url-status=dead }}</ref><ref>{{cite book|author=[[Steven Runciman]]|title=Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία|publisher=Εκδόσεις Γκοβόστη|year=2010|pages=255|isbn=9789604461301}}</ref> στο [[Άγιο Όρος]]. ΕπίΤο τωνπατριαρχικό ημερώνσιγίλιο τουπου ιδρύθηκανεκδόθηκε δύοαπό νοσοκομεία,τον με δαπάνες του Δημήτριου Ιωσήφ του Αργυροκαστρίτη, στην ΑδριανούποληΚύριλλο, το [[1752]]οποίο καιρυθμίζει στηντον Κωνσταντινούπολητρόπο ([[1753]]) με δαπάνεςλειτουργίας της συντεχνίαςσχολής των μπακάληδων<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 375.</ref>. Εργάστηκε ιδιαίτερα γιακαι τον περιορισμότρόπο τηςοικονομικής προπαγάνδαςσυντήρησής της [[Καθολική Εκκλησία|Καθολικής Εκκλησίας]]. Εκτός αυτού, θεώρησεέχει τοημερομηνία διάέκδοσης ραντίσματοςτον βάπτισμα, που καθιέρωσε η Καθολική Εκκλησία με την εν Τριδέντω Σύνοδο, ως «μεμολυσμένον» και πήρε το μέτροΜάιο του επαναβαπτισμού των Καθολικών που επανέρχονταν στην Ορθοδοξία1750<ref>[http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/gewrgios_metallhnos/confess_one_baptism.htm#03_02Φορόπουλος πΙ. Γεώργιος Μεταλληνός - Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα, Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»Έγγραφα, Αθήνα 1996]395</ref><ref>Τάσος. Γριτσόπουλος,Επί «Οτων Πατριάρχηςημερών Κωνσταντινουπόλεωςτου Κύριλλοςιδρύθηκαν Ε΄δύο ο Καράκαλλος»νοσοκομεία, ''Επετηρίς Εταιρείαςμε Βυζαντινώνδαπάνες Σπουδών'',του τόμ.Δημήτριου 29Ιωσήφ (1959)του Αργυροκαστρίτη, σελ.στην 379Αδριανούπολη, κ.εξ.</ref>.το Επίσης[[1752]] και στιςστην δύοΚωνσταντινούπολη πατριαρχίες([[1753]]) του,με διέλυσε του ενδημούντες αρχιερείςδαπάνες της Κωνσταντινούποληςσυντεχνίας μετων αποφάσεις που έλαβε δύο φορές: τον Ιανουάριο του 1751 και το 1755μπακάληδων<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 374375.</ref>.