Μεγάλες Δυνάμεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με την είσοδο του προηγούμενου αιώνα, στο τέλος του έτους [[1900]], οι Μεγάλες Δυνάμεις που είχαν διαμορφωθεί τότε ήταν οι ακόλουθες οκτώ: η [[Μεγάλη Βρετανία]], η [[Ρωσία]], η [[Γαλλία]], οι [[ΗΠΑ]], η [[Γερμανία]], η [[Αυστροουγγαρία]], η [[Ιαπωνία]] και η [[Ιταλία]]. Δεν συμπεριλαμβανόταν η [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]] που χαρακτηριζόταν ο «μεγάλος ασθενής», όπως επίσης ομοίως χαρακτηριζόταν και η Αυστροουγγαρία. Λαμβάνοντας δε υπόψη ότι και οι ΗΠΑ κατ' επίφαση αποτελούσαν μέρος του ευρωπαϊκού κόσμου τόσο από φυλετική, πολιτική, πολιτιστική και θρησκευτική, όσο και από οικονομική και θεσμική άποψη, δικαιολογημένη καθίσταται η κρίση ότι η [[Ευρώπη]] την εποχή εκείνη ήταν ο «Αφέντης όλου του κόσμου». Σημειώνεται ότι τότε οι μόνες περιοχές στον κόσμο που έμεναν έξω από κάθε ευρωπαϊκή επίδραση ήταν το [[Θιβέτ]] στην Ασία και η [[Αιθιοπία]] στην Αφρική στην οποία είχαν μόλις εισδύσει κάποιοι Έλληνες από την Αίγυπτο.

==Ο λόγος του Άλμπερτ Χωλ για τις μεγάλες δυνάμεις==

:«''Μπορεί κανείς να χωρίσει γενικά τα διάφορα έθνη σε ζωντανά και ετοιμοθάνατα. Από το ένα μέρος βλέπετε χώρες με τεράστια δύναμη, που χρόνο με το χρόνο η δύναμή τους αυξάνει, αυξάνει ο πλούτος τους, η έκτασή τους, η τελειότητα της οργάνωσής τους. Οι σιδηρόδρομοι τους παρέχουν την δυνατότητα να συγκεντρώνουν σε οποιοδήποτε σημείο θελήσουν το σύνολο σχεδόν της στρατιωτικής ισχύος τους και να παρατάσσουν στρατιωτική ισχύ που ουδέποτε προηγούμενες γενιές είχαν ονειρευτεί. Η επιστήμη τους έδωσε τα εφόδια και όπλα που η καταστροφική τους ικανότητα αυξάνει ολοένα …. Δίπλα στα θαυμαστά αυτά κράτη που τίποτε δεν φαίνεται ικανό να περιορίσει την ισχύ τους προβάλλοντας και ανταγωνιστικές διεκδικήσεις, τις οποίες ίσως μόνο το μέλλον θα μπορέσει να τακτοποιήσει με αιματηρή διαιτησία – δίπλα σ΄ αυτά, υπάρχει κι ένας αριθμός ανθρώπινων κοινοτήτων που δεν μπορώ να τις χαρακτηρίσω διαφορετικά παρά σαν ετοιμοθάνατες''.»

 

== Σύγχρονη αντίληψη ==