Με τον θάνατο της μητέρας του Ερμεζίνδης του Λουξεμβούργου, ο Ερρίκος Ε'Ε΄ κληρονόμησε τις περιοχές του Λουξεμβούργου και του Λαρός (1247).
Το 1256 ο Ερρίκος κυρίευσε το Ναμύρ από τον τελευταίο [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατίνο Αυτοκράτορα]] [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|ΒαλδουίνουΒαλδουίνο Β'Β΄]] και έγινε μαργράβοςμάργραβος του Ναμύρ (1256 - 1264). Ο Βαλδουίνος Β'Β΄ πώλησε τα δικαιώματά του στο Ναμύρ στον εξάδελφό του [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ, κόμη της Φλάνδρας]], που ανακατέλαβε το Ναμύρ από τον Ερρίκο Ε΄ (1264). Οι δυο πλευρές αργότερα συμφιλιώθηκαν και ο Γκυ νυμφεύτηκε την κόρη τού Ερρίκου Ε'Ε΄, την Ισαβέλλα.
Ο Ερρίκος Ε'Ε΄ συμμετείχε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] με τον [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο ΠλανταγενέτηΑ΄ της Αγγλίας]],· επέστρεψε με τον στρατό του, αφού έκλεισαν ειρήνη με τον Μαμελούκο σουλτάνο. <ref>Gade 1951, p. 100.</ref>
