Βικιπαίδεια

Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Προσθήκη προτύπου
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
| υπογραφή =
}}
O '''Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας''' ή '''Λουδοβίκος ο Νεώτερος''' ([[Ιταλική γλώσσα]] : ''Ludovico II il Giovane'', [[825]] – [[12 Αυγούστου]] [[875]]) ήταν [[Κατάλογος βασιλέων της Ιταλίας|Βασιλεύς της Ιταλίας]] ([[844]] - [[875]]) και [[Αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] ([[850]] - [[875]]), έως το 855 ήταν συναυτοκράτορας με τον πατέρα του. Ο Λουδοβίκος Β΄ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα [[Λοθάριος Α΄|Λοθαρίου Α΄]] και της [[Ερμενγάρδη του Τουρ|Ερμενγάρδης του Τουρ]].<ref>Peter H. Wilson, Heart of Europe, (Harvard University Press, 2016), 918</ref><ref>Emperor Louis II, Medieval Italy: An Encyclopedia, ed.Christopher Kleinhenz, (Routledge, 2004), 655</ref> Οι βασιλικοί τίτλοι ''"Αύγουστος αυτοκράτωρ"'' και ''"Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων"'' που χρησιμοποίησε όταν κατέκτησε το [[Μπάρι]] (871) δείχνουν ότι είχε δεσμούς με την [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]]. Στην [[Δυτική Φραγκία]] είχε τον τίτλο ''"αυτοκράτωρ της Ιταλίας"'', οι Βυζαντινοί τον αποκαλούσαν αντίστοιχα ''"βασιλεύς των Φράγκων"''. Ο ιστορικός Αντρέας του Μπέργκαμο που είναι η βασική πηγή σχετικά με την βασιλεία του σημειώνει ότι ''"μετά τον θάνατο του μεγάλη συμφορά έπληξε την Ιταλία"''.<ref>https://www.oeaw.ac.at/gema/bergamo.htm</ref>
{{πηγές|26|05|2015}}
[[Αρχείο:Emperor Louis II before Bari.jpg|thumb|200px|right|O Λουδοβίκος κατά την πολιορκία του Μπάρι.]]▼
O '''Λουδοβίκος Β΄''' (''Ludovico II il Giovane'', [[825]] – [[12 Αυγούστου]] [[875]]) ήταν βασιλιάς της [[Ιταλία]]ς και [[αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του αυτοκράτορα [[Λοθάριος Α΄|Λοθαρίου Α’]] και της [[Ερμενγάρδη του Τουρ|Ερμενγάρδης του Τουρ]].
 
==Συναυτοκράτορας==
Στέφθηκε βασιλιάς στην [[Ρώμη]] στις [[15 Ιουνίου]] [[844]], αργότερα ([[850]]) στέφθηκε αυτοκράτορας στην Ρώμη από τον [[Πάπας Λέων Δ΄|πάπα Λέοντα Δ’]]. Αργότερα βάδισε στα νότια της Ιταλίας, υποχρεώνοντας τους δούκες [[Ράντελχις Α' του Μπενεβέντο]] και [[Σίκονουλφ του Σαλέρνο]] να κλείσουν ειρήνη. Με την μεσολάβηση του, το [[Λομβαρδία|Λομβαρδικό]] δουκάτο διασπάστηκε στα δύο: ο Ράντελχις πήρε το μερίδιο του με πρωτεύουσα το [[Μπενεβέντο]], ενώ ο Σίκονουλφ πήρε το άλλο μερίδιο με πρωτεύουσα το [[Σαλέρνο]]. Ο Ράντελχις δεν είχε πια ανάγκη τους [[Σαρακηνοί|Σαρακηνούς]] μισθοφόρους του, έτσι τους παρέδωσε στον Λουδοβίκο που τους έσφαξε.
 
Ο παππούς του Λουδοβίκου Β΄ ήταν ο αυτοκράτορας [[Λουδοβίκος ο Ευσεβής]], μεγάλωσε στην αυλή του, δεν είναι γνωστά πολλά από την παιδική του ηλικία, ο παππούς του τον αγάπησε θερμά και τον όρισε διάδοχο στο [[Βασίλειο της Ιταλίας (Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία)|Βασίλειο της Ιταλίας]] (839). Ο Λουδοβίκος ο Ευσεβής πέθανε την επόμενη χρονιά (840), η αυτοκρατορία μοιράστηκε ανάμεσα στους γιους του που ήταν ο πατέρας του Λουδοβίκου Λοθάριος Α΄ και ο [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός]]. Την εποχή που κυβέρνησε ο πατέρας του στέφτηκε στην [[Ρώμη]] συμβασιλεύς από τον πάπα [[Πάπας Σέργιος Β΄|Σέργιο Β΄]] (15 Ιουνίου 844). Την τελετή της στέψης του γιου του βασιλιά σαν συμβασιλέα είχε ξεκινήσει ο προπάππους του [[Καρλομάγνος]], είχε στέψει συναυτοκράτορα τον παππού του Λουδοβίκο τον Ευσεβή. Αμέσως μετά την άνοδο του στον θρόνο ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος διεκδίκησε τον τίτλο του αυτοκράτορα, το αίτημα αρχικά απορρίφτηκε αλλά τελικά ο [[Πάπας Λέων Δ΄]] τον έστεψε Συναυτοκράτορα μαζί με τον πατέρα του (850). Αμέσως μετά την στέψη του παντρεύτηκε την [[Ενγκελμπέργκα]] (851) και κυβέρνησε σαν ανεξάρτητος βασιλεύς της Ιταλίας. Προχώρησε στην συνέχεια νότια, μοίρασε το Δουκάτο του Μπενεβέντο ανάμεσα στους αντίπαλους δούκες που το διεκδικούσαν και έκλεισαν ειρήνη, οι [[Σαρακηνοί]] μισθοφόροι προδόθηκαν κατόπιν στον Λουδοβίκο Β΄ από τους δούκες που τους έσφαξε. Ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος ξέσπασε στην συνέχεια σε σκληρές κατηγορίες εναντίον του πάπα Λέων Δ΄ και συγκάλεσε Σύνοδο στην [[Παβία]].
Με τον θάνατο του πατέρα του ([[855]]), ο Λουδοβίκος παρέμεινε μόνος αυτοκράτορας. Δυσαρεστημένος που δεν πήρε από την αυτοκρατορία του πατέρα του τίποτε άλλο εκτός από την [[Ιταλία]], συμμάχησε με τον θείο του, [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]], εναντίον των αδελφών του, [[Λοθάριος Β' της Λοθαριγγίας|Λοθάριου]] της [[Λοθαριγγία]]ς και [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου]]. Αλλά αργότερα που ο Λουδοβίκος εξασφάλισε την εκλογή του [[Πάπας Νικόλαος Α΄|πάπα Νικόλαου Α’]] ([[858]]), συμφιλιώθηκε με τον Λοθάριο. Προσπάθησε να επαναφέρει την ισχύ του στην Ιταλία απέναντι στους ταραγμένους πρίγκιπες και τους Σαρακηνούς που λεηλατούσαν την νότια Ιταλία, κυρίευσε μερικούς επιδρομείς ([[866]]), αλλά δεν μπόρεσε να συνεχίσει τις επιτυχίες του λόγω της απώλεια του στόλου του. Έστειλε πλοία για να βοηθήσει τον αυτοκράτορα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]] [[Βασίλειος Α΄|Βασίλειο Α’]] ([[869]]) στην [[πολιορκία του Μπάρι]], πρωτεύουσα του τοπικού [[ισλάμ|Ισλαμικού]] [[εμιράτο του Μπάρι|εμιράτου]], που τελικά υποτάχθηκε το [[871]].
Τον Δεκέμβριο του 853 υποστήριξε τον σφετεριστή Πέτρο σαν πρίγκιπα του Σαλέρνο, εκτόπισε την δυναστεία που είχε εγκατασταθεί πριν από τρία χρόνια, με τον θάνατο του πατέρα του τον Σεπτέμβριο του 855 παρέμεινε μοναδικός αυτοκράτορας.
 
==Μόνος αυτοκράτορας==
Ο αδελφός του Λοθάριος πέθανε ([[869]]), αλλά ο Λουδοβίκος απέτυχε να πάρει μερίδιο στην διαδοχή της Λοθαριγγίας. Η ζήλια που ξέσπασε με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Α’ μετά την νίκη στο [[Μπάρι]] τον έκανε να αποσυρθεί στο Μπενεβέντο, ώστε να προετοιμάσει μια μεγάλη εκστρατεία, αλλά τον Αύγουστο του [[871]] μετά από προδοσία αιχμαλωτίστηκε από τον [[Άντελχις του Μπενεβέντο]]. Η στρατοπέδευση Σαρακηνών ανάγκασε τον πρίγκιπα Άντελχις να τον ελευθερώσει έναν μήνα αργότερα, αφού τον υποχρέωσε να ορκιστεί ότι δεν θα πάρει εκδίκηση. Επιστρέφοντας στην [[Ρώμη]], απελευθερώθηκε από τον όρκο του και στέφθηκε για δεύτερη φορά αυτοκράτορας στις [[18 Μαΐου]] [[872]] από τον [[πάπας Αδριανός Β΄|πάπα Αδριανό Β’]]. Οι προσπάθειες του να τιμωρήσει τον Άντελχις απέτυχαν και πέθανε στην [[Μπρέσια]] στις [[12 Αυγούστου]] [[875]].
 
Η αυτοκρατορία του Λοθάριου Α΄ μοιράστηκε ανάμεσα στους γιους του : ο Λουδοβίκος Α΄ κληρονόμησε την [[Ιταλία]], ο [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας]] την [[Λοθαριγγία]] και ο [[Κάρολος της Προβηγκίας]] την [[Προβηγκία]]. Η απώλεια όλων των περιοχών εκτός της Ιταλίας προκάλεσε την δυσαρέσκεια του Λουδοβίκου Β΄, συμμάχησε με τον θείο του [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκο τον Γερμανικό]] εναντίον του αδελφού του Λοθαρίου και του άλλου θείου του [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου του Φαλακρού]]. Με την επέμβαση του νέου πάπα [[Πάπας Νικόλαος Α΄|Νικολάου Α΄]] ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος συμφιλιώθηκε με τον αδελφό του, του έδωσε δώρο μερικά εδάφη νότια από τα [[Όρη του Γιούρα]] σαν ανταμοιβή για την βοήθεια που του πρόσφερε να εκδόσει το διαζύγιο με την σύζυγο του [[Τευτβέργα]]. Ο μικρότερος αδελφός του Κάρολος πέθανε πρόωρα (863) και ο Λουδοβίκος Β΄ κληρονόμησε το βασίλειο της Προβηγκίας, την επόμενη χρονιά (864) ήρθε σε σύγκρουση με τον πάπα Νικόλαο Α΄ σχετικά με το διαζύγιο του αδελφού του. Οι επίσκοποι που είχαν χάσει την θέση τους από τον πάπα επειδή είχαν διαφωνήσει για το διαζύγιο του Λοθάριου ζήτησαν την υποστήριξη του αυτοκράτορα. Ο Λουδοβίκος Β΄ ήρθε τον Φεβρουάριο του 864 με μεγάλο στρατό στην Ρώμη, αρρώστησε ωστόσο από πυρετό και αναγκάστηκε να κλείσει ειρήνη με τον πάπα και να φύγει.
Τον διαδέχθηκε ο εξάδελφός του [[Καρλομάγνος της Βαυαρίας]], γιος του [[Λουδοβίκος ο Γερμανικός|Λουδοβίκου του Γερμανικού]].
 
==Μπάρι και Μπενεβέντο==
 
▲[[Αρχείο:Emperor Louis II before Bari.jpg|thumb|200px250px|right|O Λουδοβίκος κατά την πολιορκία του Μπάρι.]]
Στις προσπάθειες του να ανακτήσει ολόκληρη την Ιταλία είχε σημαντικές επιτυχίες, πολέμησε τόσο απέναντι στους πρίγκιπες όσο και απέναντι στους Σαρακηνούς στον νότο. Με διάταγμα (866) ζήτησε υποστήριξη απέναντι στους Σαρακηνούς, τους λεηλάτησε αλλά δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις επιτυχίες του χάρη στην έλλειψη στόλου.<ref>Pierre Riche, The Carolingians: A Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen, (University of Pennsylvania Press, 1993), 182</ref> Ο ανατολικός αυτοκράτορας [[Βασίλειος Α΄]] έστειλε στόλο να βοηθήσει τον Λουδοβίκο στην κατάληψη του [[Μπάρι]] ύστερα από συμμαχία που έκλεισε μαζί του (869), το Εμιράτο του Μπάρι τελικά παραδόθηκε (871).<ref>Pierre Riche, The Carolingians: A Family who forged Europe, 182</ref> Ο αδελφός του Λοθάριος πέθανε αιφνίδια την εποχή που ήταν απασχολημένος με τους Σαρακηνούς (869), δεν κατάφερε να ανακτήσει την Λοθαριγγία που μοιράστηκε ανάμεσα στον Λουδοβίκο τον Γερμανικό και τον Κάρολο τον Φαλακρό. Οι σχέσεις του με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο Α΄ πέρασαν κρίση μετά την κατάληψη του Μπάρι, από ζήλεια απέναντι στους τίτλους του οικειοποιήθηκε και ο ίδιος τον τίτλο του ''"αυτοκράτορα των Ρωμαίων"''.<ref>http://turbulentpriests.group.shef.ac.uk/will-the-real-roman-emperor-please-stand-up/</ref>
 
Ο Λουδοβίκος ο Νεώτερος οπισθοχώρησε στο Μπενεβέντο για να οργανώσει τον στρατό του, ύστερα από προδοσία τον Αύγουστο του 871 δέχτηκε επίθεση και φυλακίστηκε από τον Αντέλχις του Μπενεβέντο. Οι νέες επιδρομές των Σαρακηνών ανάγκασαν τον Αντέλχις να απελευθερώσει τον Λουδοβίκο τον Νεώτερο αφού πρώτα τον έβαλε να ορκιστεί ότι δεν θα τον εκδικηθεί, δεν θα τον τιμωρήσει και δεν θα προχωρήσει σε εκστρατεία στο Μπενεβέντο. Ο Λουδοβίκος Β΄ επέστρεψε στην Ρώμη όπου έσπασε τους όρκους του και ορκίστηκε για δεύτερη φορά αυτοκράτορας από τον πάπα [[Πάπας Αδριανός Β΄|Αδριανό Β΄]] (18 Μαΐου 872). Οι επιτυχίες του Λουδοβίκου απέναντι στους Σαρακηνούς συνεχίστηκαν και τους έδιωξε από την Κάπουα, δεν μπόρεσε όμως να τιμωρήσει τον Αντέλχις. Όταν επέστρεψε στην νότια Ιταλία πέθανε στην [[Μπρέσια]] (12 Αυγούστου 875), τάφηκε στην Βασιλική του Αγίου Αμβροσίου στο [[Μιλάνο]]. Διάδοχος του στην Ιταλία ορίστηκε ο πρώτος του ξάδελφος [[Καρλομάνος της Βαυαρίας]], γιος του Λουδοβίκου του Γερμανικού.
 
==Οικογένεια==
 
Νυμφεύτηκε το 851 την [[Ενγκελμπέργκα]] των Σουππονιδών, κόρη του [[Αντέλχις Α΄ του Σπολέτο|Αντέλχις Α΄]] κόμη του Σπολέτο, της Κρεμόνας, της Πάρμας & της ΜπρέσκιαςΜπρέσια και είχε τέκνα:
* [[Ερμενγάρδη της Ιταλίας|Ερμενγάρδη]] 852/5-897, παντρεύτηκε τον [[Μπόζο της Προβηγκίας|Μπόζο των Μπιβινιδών]] βασιλιά της Κάτω Βουργουνδίας & Προβηγκίας.▼
 
▲* [[Ερμενγάρδη της Ιταλίας|Ερμενγάρδη]] 852/5-897, παντρεύτηκε τον [[Μπόζο της Προβηγκίας|Μπόζο των Μπιβινιδών]] βασιλιά της Κάτω Βουργουνδίας & Προβηγκίας.
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Annales Bertiniani and Chronica S. Benedicti Casinensis, both in the Monumenta Germaniae Historica. Scriptores, Bände i. and iii. (Hanover and Berlin, 1826 fol.)
*Muratori, L. A. Antiquitates Italicæ Medii ævi, Tome XIV, col. 106. (1778)
*Muhlbacher, E. Die Regesten des Kaiserreichs unter den Karolingern (Innsbruck, 1881)
*Sickel, T. Acta regum et imperatorum Karolinorum, digesta et enarrata (Vienna, 1867—1868)
*Dummler, E. Geschichte des ostfrankischen Reiches (Leipzig, 1887—1888).
*Oman, Charles. The Dark Ages 476–918. London: Rivingtons, 1914.
 
{{Authority control}}▼
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Louis II of Italy}}
 
==Πινακοθήκη==
Γραμμή 55 ⟶ 80 :
{{clear}}
 
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
{{Commonscat}}
 
{{Αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας| Λουδοβίκος Β΄ της Ιταλίας }}
{{Αρχαίοι Βασιλείς της Ιταλίας}}
▲{{Authority control}}
 
{{DEFAULTSORT:Λουδοβικος 02}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Λουδοβίκος_Β΄_της_Ιταλίας"