Κλασική εξαρτημένη μάθηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
==Το πείραμα==
Ο Παβλόφ, μελετώντας ζητήματα φυσιολογίας της [[πέψη|πέψης]]<ref>Του απέφερε το [[Βραβείο Νόµπελ]] [[Ιατρική|Ιατρικής]] το [[1904]].</ref> και πειραματιζόμενος µε [[σκύλος|σκύλους]] επινόησε µια µέθοδο συγκέντρωσης και ακριβούς μέτρησης της παραγόμενης σιέλου κατά τη διαδικασία διατροφής του σκύλου.
Αρχικά, η δράση των σιαλογόνων αδένων του σκύλου είχε ως εναρκτήριο σημείο τη στιγμή της εισαγωγής της τροφής στο στόµα του. Το σημαντικό ερέθισμα της τροφής διέγειρε το ενστικτώδες και έµφυτο ανακλαστικό του σιελισμού. Στη συνέχεια των πειραμάτων του ο Παβλόφ ανακάλυψε πως ορισµένα ερεθίσµατα, όπως ο ήχος των βηµάτων του διατροφέα που πλησίαζε ή ο ήχος ενός μετρονομου κατά την προσφορά της τροφής, ενεργοποιούσε από µόνος του την έκκριση σίελου µε τον ίδιο ακριβώς τρόπο που την ενεργοποιούσε η διατροφή.
| |||