Λουαζέ Λιεντέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
MedMan (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
 
==Βίος==
[[File:Loyset Liédet (Flemish, active about 1448 - 1478) - The Battle before Roussillon's Castle - Google Art Project.jpg|thumb|Ιστορία του Καρόλου Μαρτέλου, φύλλο στο Μουσείο ΓκεττύΓκέτι]]
Ο Λιεντέ γεννήθηκε περί το 1420<ref>[http://oxfordindex.oup.com/view/10.1093/oi/authority.20110803100104750 Oxford Index]</ref> στο Εντέν (Hesdin) του σημερινού [[Πα-ντε-Καλαί]] (τότε ανήκε στην [[Κομητεία του Αρτουά]]). Η παλαιότερη αναφορά του Λιεντέ χρονολογείται από το 1460. Εκείνη την εποχή αναφέρεται ότι πληρώθηκε για τη διακόσμηση ενός χειρογράφου, σε δύο τόμους, ''Histoires romaines'' του ιστοριογράφου και συμπατριώτη του [[Ζαν Μανσέλ]] (Jean Mansel) για τον Δούκα της Βουργουνδίας Φίλιππο τον Καλό, ένα έργο που ξεκίνησε το 1454 και επεκτάθηκε και μετά την ημερομηνία συγγραφής του βιβλίου.
Την εργασία αυτή δεν την εκτελεί μόνος, αλλά και με τη συνεργασία άλλων καλλιτεχνών, ανάμεσά τους και του εικονογράφου που αναφέρεται με το συμβατικό όνομα "Δάσκαλος του Ραμπούρ" (Maître de Rambures). Συνεπώς είναι αναγνωρισμένος καλλιτέχνης και εγκατεστημένος στο Εντέν και πιθανότατα ο Ζαν Μανσέλ είναι αυτός που τον σύστησε στον Δούκα Φίλιππο.<ref name=mac>McKendrick et Kren 2003, σελ. 230</ref><ref name=bd>Bousmanne et Delcourt 2012, σσ. 266-268</ref>
Γραμμή 12:
 
==Ύφος==
Οι πρώτες μικρογραφίες του Λιεντέ, που δημιουργήθηκαν στο Εντέν κατά τη δεκαετία του 1450, φέρουν τη σφραγίδα της ισχυρής επιρροής του [[Σιμόν Μαρμιόν]].<ref>[http://www.getty.edu/art/collection/artists/1040/loyset-lidet-flemish-active-about-1448-1478/ Μουσείο ΓκεττύΓκέτι]</ref> Οι μορφές του έχουν στρογγυλευμένες κεφαλές και είναι ανέκφραστες. Αντίθετα, οι χρωματισμοί του είναι ζωηροί, χαρακτηρίζονται από πολυπρόσωπα τοπία και "κυριαρχούν" χάρη στον πολύ ψηλά τοποθετημένο ορίζοντα. Το ύφος του, ωστόσο, εξελίσσεται κατά τη δεκαετία του 1460: Οι παραγγελίες από τους δούκες αυξάνονται και αυτό απαιτεί ένα περισσότερο ζωντανό ύφος, που θα επιτρέψει την ταχύτερη δημιουργία των μικρογραφιών του. Οι μορφές είναι πιο λεπτές, αλλά τα χαρακτηριστικά των προσώπων, ανδρών και γυναικών, είναι περισσότερο τυποποιημένα και παραμένουν ανέκφραστα. Οι συνθέσεις είναι επίσης επαναλαμβανόμενες και αρχίζουν πλέον να αποτελούν "σήμα κατατεθέν" του εργαστηρίου του. Υπάρχει, επίσης, σημαντική ποικιλία στην ποιότητα εκτέλεσης των μικρογραφιών, γεγονός που υποδεικνύει ότι στο εργαστήριο υπήρχαν και άλλα πρόσωπα που τις εκτελούσαν, αλλά δεν υπάρχει κανένα τεκμήριο που να αποδεικνύει αυτή την υπόθεση.<ref name=bd/><ref name=mac/>
 
==Έργο==
Γραμμή 22:
* ''Songe du viel pelerin'', Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, Fr.9200-9201
* ''Renaut de Montauban'', χειρόγραφο σε 5 τόμους, 243 μικρογραφίες που υλοποίησε στο εργαστήριό του κατά την περίοδο 1467-1469 για λογαριασμό του Καρόλου του Τολμηρού, Arsenal 5072-5075 και Βιβλιοθήκη του κρατιδίου της Βαυαρίας, ms.Gall.7
* ''Ιστορία του Καρόλου Μαρτέλου'', για λογαριασμό του Καρόλου του Τολμηρού, τόμοι 3 και 4 εικονογράφηση του καλλιτέχνη και του εργαστηρίου του, περί το 1467-1472, Βασιλική Βιβλιοθήκη του Βελγίου, Ms.8 και 9 (Ορισμένα σκόρπια φύλλα βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου (MI1095) και στο Μουσείο ΓκεττύΓκέτι (Ms.Ludwig XIII 6)
* ''Ιστορία του Ολιβιέ της Καστίλης'', εικονογράφηση μετά το 1472 για λογαριασμό του Καρόλου του Τολμηρού, Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, Fr.12574
* Ιστορία του Girart de Nevers'', για λογαριασμό του Καρόλου του Τολμηρού, Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, Fr.24378
Γραμμή 53:
{{commonscat}}
* [http://www.larousse.fr/encyclopedie/peinture/Liedet/153015 λήμμα στο Larousse]
* {{en}} [https://web.archive.org/web/20120614020848/http://www.getty.edu/art/gettyguide/artMakerDetails?maker=1055 Βιογραφία από το Μουσείο ΓκεττύΓκέτι]
* {{nl}} [https://web.archive.org/web/20160121144621/http://famwiechers.nl/met-naam-gekende-boekverluchters/boekverluchters-l/loyset-li-det.html λήμμα στον ολλανδικό ιστότοπο famwiechers]