Καππαδοκία (Ρωμαϊκή επαρχία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 15:
Ο [[Μιθριδάτης Ε΄ του Πόντου]] μνήστευσε την κόρη του Λαοδίκη με τον νεαρό Αριαράθη ΣΤ΄ και έτσι επέκτεινε τον έλεγχό του στην Καππαδοκία. Αργότερα έκανε εκστρατεία και εισέβαλε στην Καππαδοκία, κάνοντάς της εξαρτημένη του βασιλείου του Πόντου. Αν και τυπικά ανεξάρτητη η Καππαδοκία, η επιρροή του Πόντου συνεχίστηκε και από τον γιο του [[Μιθριδάτης ΣΤ΄ του Πόντου|Μιθριδάτη ΣΤ΄]] του Πόντου.
Το 116 π.Χ. ο Αριαράθης ΣΤ΄ δολοφονήθηκε από έναν ευγενή της Καππαδοκίας -τον [[Γόρδιος της Καππαδοκίας|Γόρδιο]]- κατ' εντολή του Μιθριδάτη ΣΤ΄, ο οποίος έπειτα εγκατέστησε τη χήρα Λαοδίκη, που ήταν αδελφή του, ως αντιβασίλισσα του ανήλικου [[Αριαράθης Ζ΄ της Καππαδοκίας|Αριαράθη Ζ΄]] της Καππαδοκίας. Έτσι παγίωσε τον έλεγχο της χώρας από τον Πόντο. Όταν όμως ο [[Νικομήδης Γ΄ Ευεργέτης|Νικομήδης Γ΄]] της Βιθυνίας νυμφεύτηκε τη Λαοδίκη, προσπάθησε να προσαρτήσει την Καππαδοκία στο βασίλειό του και εκτόπισε τον Αριαράθη Ζ΄. Τότε ο Μιθρδάτης ΣΤ΄ αντέδρασε γρήγορα, εκτοπίζοντας τον Νικομήδη Γ΄ και εγκαθιστώντας τον ανιψιό του Αριαράθη Ζ΄ στον θρόνο, επιστρέφοντας την Καππαδοκία στη σφαίρα επιρροής του Πόντου.
Το 101 π.Χ. ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ σκότωσε τον Αριαράθη Ζ΄ και εγκατέστησε εκεί τον 8ετή γιο του [[Αριαράθης Θ΄ της Καππαδοκίας|Αριαράθη Θ΄]] ως υποχείρό του. Επειδή ο μικρός βασιλιάς δεν μπορούσε να ελέγξει το βασίλειο, οι Καππαδόκες ευγενείς εξεγέρθηκαν εναντίον του το 97 π.Χ. και εξέλεξαν τον [[Αριαράθης Η΄ της Καππαδοκίας|Αριαράθη Η΄]], γιο του Αριαράθη Ζ΄, ως βασιλιά τους. Πάλι ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ κατέβαλε εύκολα τους στασιαστές, εξόρισε τον Αριαράθη Η΄, και αποκατέστησε τον γιο του στον θρόνο της Καππαδοκίας.
===Βασίλειο υποτελές στη Ρώμη (95 πΧ - 14 μΧ)===
Ως απάντησε στην αναταραχή αυτή στη Καππαδοκία, ο Νικομήδης Γ΄ το 95 π.Χ. έστειλε πρεσβεία στη Ρώμη, ισχυριζόμενος επικυριαρχία επί της Καππαδοκίας. Όμοια ο Μιθριδάτης ΣΤ΄ έστειλε πρέσβεις στη Ρώμη, ζητώντας επικύρωση της κυριαρχίας του στην Καππαδοκία. Ωστόσο η Σύγκλητος δεν απέδωσε το βασίλειο σε κάποιον.
Αντίθετα ζήτησε από τη Βιθυνία και τον Πόντο να αποσυρθούν από την Καππαδοκία και εγγυήθηκε την ανεξαρτησία της. Όρισε τον Αριαράθη Θ΄ έκπτωτο· ο Ρωμαίος κυβερνήτης Λούκιος Κορνήλιος [[Σύλλας]] έθεσε τον [[Αριοβαρζάνης Α΄ της Καππαδοκίας|Αριοβαρζάνη Α΄]] ως βασιλιά της Καππαδοκίας. Έτσι το 95 π.Χ. η Καππαδοκία έγινε βασίλειο υποτελές της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.
Το 93 π.Χ. στρατός από την Αρμενία υπό τον [[Τιγράνης Β΄ της Αρμενίας|Τιγράνη Β΄]] τον Μέγα, γαμπρό του Μιθριδάτη ΣΤ΄, εισέβαλε στην Καππαδοκία με την έγκριση του βασιλιά του Πόντου. Ο Τιγράνης Β΄ εκθρόνισε τον Αριοβαρζάνη Α΄, που διέφυγε στη Ρώμη, και έστεψε τον Γόρδιο ως νέο βασιλιά της χώρας, υποτελή σε αυτόν. Με την Καππαδοκία υποτελή στην Αρμενία, ο Τιγράνης Β΄ δημιούργησε μία ζώνη προφύλαξης μεταξύ του βασιλείου του και της επεκτεινόμενης Ρωμαϊκής Δημοκρατίας.
Με την Καππαδοκία εξασφαλισμένη, ο Μιθριδάτης Β΄ εισέβαλε στη Βιθυνία και νίκησε τον Νικομήδη Δ΄ το 90 π.Χ., ο οποίος διέφυγε στη Ρώμη. Μία αντιπροσωπεία της Συγκλήτου εστάλη στη Μ. Ασία να αποδώσει στους δύο βασιλείς τις επικράτειές τους. Αν και ο Πόλεμος της Ρώμης με τις (σύμμαχες μέχρι πρότινος) πόλεις της Ιταλίας μαινόταν ακόμη, η Ρώμη μπορούσε με επιτυχία να ανακτήσει τους δύο θρόνους, χάρη στην αυξανόμενη επιρροή της Δημοκρατίας στην περιοχή.
===Μετά τον 3ο αι.===
| |||