Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ενώ συχνά το μήκος μιας γέφυρας τέτοιου τύπου αναφέρεται ότι είναι το σύνολο των καταστρωμάτων της, στην πραγματικότητα επιστημονικά κατά την στατική ανάλυση (και σε κάποιες διεθνείς λίστες μεγαλύτερων γεφυρών), το ενεργό της μήκος θεωρείται μόνο το μεγαλύτερο από τα οδοστρώματα κάτω από ένα «κατάρτι» (κάνοντας έτσι τη γέφυρα μικρότερη).

 

 

Το μήκος της γέφυρας που στηρίζεται σε τέσσερις πυλώνες, ανέρχεται στα 2.252 μέτρα, ενώ μαζί με τις προσβάσεις φτάνει γύρω στα 2.883 μέτρα (βλέπε σχεδιάγραμμα παρακάτω). Η γέφυρα αναπτύχθηκε και ολοκληρώθηκε, παρά τις δυσμενείς περιβαλλοντικές συνθήκες, ενώ το μέγιστο βάθος θεμελίωσης φθάνει τα 65 μέτρα υπό την επιφάνεια της θάλασσας. Πρόκειται για μία καλωδιωτή γέφυρα, οι αντοχές της οποίας είναι εντυπωσιακές. Σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές να αντέξει σε σεισμό μεγαλύτερο από [[Σεισμός στο Ιζμίτ το 1999|αυτόν που σημειώθηκε]] στις 17 Αυγούστου 1999 στο [[Ιζμίτ]] της [[Τουρκία]]ς, ο οποίος ήταν μεγέθους 7,4 της [[Κλίμακα Ρίχτερ|Κλίμακας Ρίχτερ]]. Έχει υπολογιστεί, επίσης, πως αντέχει σε ενδεχόμενη σύγκρουση [[Δεξαμενόπλοιο|δεξαμενοπλοίου]] με [[εκτόπισμα]] 180.000 τόνων, καθώς και σε ταχύτητα [[Άνεμος|ανέμου]] 265 χλμ./ώρα, [[ταχύτητα]] που αντιστοιχεί σε [[Τυφώνας|τυφώνα]] Κατηγορίας 5, το ανώτατο δυνατό επίπεδο στην [[Κλίμακα Σαφίρ-Σίμπσον]]. Τέλος, η γέφυρα είναι σχεδιασμένη να απορροφά πιθανές μετατοπίσεις μεταξύ δύο βάθρων, σε οποιαδήποτε κατεύθυνση.

 

==Ονομασία==

 

==Κριτική==