Θεία Κωμωδία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Δάντης θεωρείται πως επηρεάστηκε από τις ζωντανές και εντυπωσιακέςπεριγραφές της κόλασης που υπήρχαν στο έργο της χριστανής μύστριας [[Μεχτίλδη του Μαγδεβούργου|Μεχτίλδης του Μαγδεβούργου]].<ref>{{Cite book|title=Dante and the Mystics: A Study of the Mystical Aspect of the Divina Commedia and Its Relations with Some of Its Mediaeval Sources|first=Edmund Garratt|last=Gardner|publisher=J. M. Dent & sons Limited|date=1913|url=https://books.google.com/books?id=TFITAAAAQAAJ&pg=PA286}}</ref> Σύμφωνα με την περιγραφή του, ο Άδης έχει σχήμα αναποδογυρισμένου κώνου με το πλατύ στόμιό του να βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο, κάτω από την [[Ιερουσαλήμ]] και την άλλη αιχμηρή άκρη του στο κέντρο της Γης. Αποτελείται συνολικά από εννέα κύκλους, οι οποίοι στενεύουν διαδοχικά καθώς κινείται κανείς κατηφορικά. Κάθε κύκλος του Άδη αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες αμαρτίες -- ολοένα βαρύτερες για βαθύτερους κύκλους -- καθώς και τις αντίστοιχες τιμωρίες που επιβάλλονται. Ο Δάντης, σύμφωνα με την [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλεια]] [[φιλοσοφία]] περί ηθικής και αρετής, κατατάσσει τις αμαρτίες σε πράξεις ''ακράτειας'', όπως είναι φιληδονία, η λαιμαργία και η φιλαργυρία, και σε πράξεις ''κακίας'' ή βίας.