ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
Η '''ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδος''' είναι η τρίτη Σύνοδος που έγινε στην Κωνσταντινούπολη το 680/681 και καταδίκασε τον ''[[μονοθελητισμός|μονοθελητισμό]]'' και τον ''[[μονοενεργητισμός|μονοενεργητισμό]]'' ως αιρέσεις· καθόρισε ότι ο Ιησούς Χριστός είχε δύο θελήσεις και δύο ενέργειες, θεϊκή και ανθρώπινη.
[[File:45-manasses-chronicle.jpg|thumb|right|200px|Μικρογραφία με την ΣΤ΄ Οικουμενική Σύνοδο. Από το ''Χρονικό'' του Κωνσταντίνου Μανασσή.]]
==Η εποχή==
Η Σύνοδος διευθέτησε ένα σύνολο θεολογικών αντιπαραθέσεων, που ξεκινούσαν από τον 6ο αι., αλλά είχαν ενταθεί κατά τις βασιλείες του Ηρακλείου (βασ. 610-641) και του Κωνσταντίνου Β΄ (βασ. 641-668). Ο Ηράκλειος είχε ανακτήσει ένα μεγάλο μέρος της Αυτοκρατορίας, που είχε καταληφθεί από τους Πέρσες και είχε προσπαθήσει να γεφυρώσει τη διαμάχη με τον Μονοφυσιτισμό, ο οποίος ήταν ιδιαίτερα ισχυρός στη Συρία και την Αίγυπτο, προτείνοντας μία μετριοπαθή θεολογική θέση, που στηριζόταν καλά στην παράδοση, όπως όλες οι θέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν πρώτα ο ''μονοενεργητισμός'', δηλ. ο Χριστός, αν και είχε δύο φύσεις, είχε μία ενέργεια (θεϊκή και ανθρώπινη) και επίσης ο ''[[μονοθελητισμός]]'' , δηλ. ο Χριστός είχε μία θέληση, καθώς δεν υπήρχε αντίθεση στον Χριστό μεταξύ της θεϊκής και της ανθρώπινης βούλησης. Το δόγμα αυτό έγινε αποδεκτό στο μεγαλύτερο μέρος του Ρωμαϊκού/Βυζαντινού κόσμου, αλλά αντιτέθηκε η Ιερουσαλήμ και η Ρώμη και ξεκίνησε μία διαμάχη, που συνεχίστηκε ακόμη και μετά την απώλεια των ανακτηθέντων επαρχιών με το τέλος του Ηρακλείου. Όταν ο εγγονός του Κώνστας Β΄ ανέλαβε τον θρόνο, είδε την αντίθεση ως απειλή για τη σταθερότητα της Αυτοκρατορίας και προσπάθησε να σιωπήσει την αντιπαράθεση, απαγορεύοντας τη συζήτηση υπέρ ή κατά του δόγματος. Ο [[πάπας Μαρτίνος Α΄]] και ο μοναχός Μάξιμος, οι πιο ακραίοι αντίπαλοι του μονοθελητισμού -που τον ερμήνευαν ως άρνηση της ανθρώπινης θέλησης του Χριστού- συγκρότησαν σύνοδο στη Ρώμη το 649, που καταδίκασε τον μονοενεργητισμό
==Οι προετοιμασίες==
|