Μελέτη πασχόντων–μαρτύρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
SavvySailor (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
SavvySailor (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 6:
Το ''Λεξικό Επιδημιολογίας'' της Porta ορίζει τη μελέτη πασχόντων–μαρτύρων ως μια επιδημιολογική μελέτη παρατήρησης ατόμων που πάσχουν από κάποια νόσο (ή άλλη μεταβλητή έκβασης) και μια κατάλληλη ομάδα ελέγχου αποτελούμενη από άτομα χωρίς την υπό μελέτη νόσο (ομάδα σύγκρισης, ομάδα αναφοράς).<ref name="Porta's Dictionary of Epidemiology">{{Cite book|title=A Dictionary of Epidemiology|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-531450-2|year=2008|editor-last=Porta|editor-first=M.|editor-link=Miquel Porta|edition=5th|location=New York}}</ref> Η πιθανή σχέση ενός ύποπτου παράγοντα κινδύνου ή ενός χαρακτηριστικού με την νόσο εξετάζεται συγκρίνοντας τους πάσχοντες και τους μη πάσχοντες από την εν λόγω νόσο σε σχέση με το πόσο συχνά απαντάται ο παράγοντας κινδύνου ή το χαρακτηριστικό (ή, αν υπάρχουν ποσοτικά δεδομένα, τα επίπεδα του παράγοντα) σε κάθε μία από τις ομάδες (πάσχοντες και μη).
 
Για παράδειγμα, σε μια μελέτη που προσπαθεί να δείξει ότι οι καπνιστές (το ''χαρακτηριστικό'') είναι πιο πιθανό να διαγνωστούν με καρκίνο του πνεύμονα (η ''έκβαση''), οι ''πάσχοντες'' θα ήταν άτομα με καρκίνο του πνεύμονα, οι ''μάρτυρες'' θα ήταν άτομα χωρίς καρκίνο του πνεύμονα (αλλά όχι απαραίτητα υγιή) και μερικοί από κάθε ομάδα θα ήταν καπνιστές. Αν ένα μεγαλύτεροτο ποσοστό των πασχόντων που καπνίζει διαφέρει σημαντικά από τουςτο ελέγχουςποσοστό των μαρτύρων, αυτό υποδηλώνει, αλλά δεν αποδεικνύει οριστικά, ότι η υπόθεση είναι έγκυρη., δηλαδή ότι το χαρακτηριστικό συσχετίζεται με την έκβαση.
 
Η μελέτη πασχόντων–μαρτύρων συχνά αντιπαραβάλλεται με τις [[Μελέτη σειράς|μελέτες σειράς]], όπου παρατηρούνται εκτεθειμένα και μη εκτεθειμένα άτομα μέχρι να αναπτύξουν κάποια έκβαση (νόσο).<ref name="Porta's Dictionary of Epidemiology">{{Cite book|title=A Dictionary of Epidemiology|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-531450-2|year=2008|editor-last=Porta|editor-first=M.|editor-link=Miquel Porta|edition=5th|location=New York}}</ref><ref>{{Cite book|title=Epidemiology: An Introduction|first=K.|last=Rothman|publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-513554-1|year=2002|location=Oxford, England|url=https://archive.org/details/epidemiology00kenn}}</ref>
Γραμμή 15:
Σε ειδικές περιπτώσεις, οι μάρτυρες φέρουν την ίδια ασθένεια με τους πάσχοντες, αλλά διαφέρουν ως προς τον βαθμό/σοβαρότητα της ασθένειας, οπότε είναι διαφορετικοί ως προς την έκβαση. Ωστόσο, επειδή η διαφορά μεταξύ των πασχόντων και των μαρτύρων θα είναι μικρότερη σε τέτοια περίπτωση, αυτό οδηγεί σε χαμηλότερη [[Ισχύς (στατιστική)|στατιστική ισχύ]] εντοπισμού μιας πιθανής επίδρασης του παράγοντα έκθεσης.
 
Όπως με κάθε επιδημιολογική μελέτη, μεγαλύτεροι αριθμοί στη μελέτη θα αυξήσουν την [[Ισχύς (στατιστική)|ισχύ]] της μελέτης. Ο αριθμός των πασχόντων και των μαρτύρων δεν χρειάζεται να είναι ίσος. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι πολύ πιο εύκολο να βρεθούν μάρτυρες παρά να βρεθούν πάσχοντες. Η αριθμητική υπεροχή των μαρτύρων έναντι των πασχόντων, μέχρι και σε αναλογία περίπου 4 προς 1, μπορεί να αποτελέσει οικονομικά αποδοτικό τρόπο βελτίωσης της μελέτης.<ref name="Grimes_2005">{{Cite journal|last=Grimes DA, Schulz KF|title=Compared to what? Finding controls for case–control studies|journal=Lancet|volume=365|issue=9468|pages=1429–33|year=2005|pmid=15836892|doi=10.1016/S0140-6736(05)66379-9}}</ref>
 
== Σύγκριση με αναδρομική μελέτη σειράς==