Κομητεία των Σαλώνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32:
|currency =
|τίτλος_ηγέτης = Αυθέντης (μετά το 1318, Κόμης)
|ηγέτης1 = [[ΤομάΘωμάς Α΄ ντ'Ωτρεμανκούρ]] (πρώτος Αυθέντης)
|έτος_ηγέτης1 = 1205–1210
|ηγέτης2 = [[Αλφόνσο Φαδρίκ]] (πρώτος Κόμης)
Γραμμή 40:
Η '''Κομητεία<ref>η ηγεμονία έφερε τον τίτλο της « κομητείας » παρά μόνον μετά τα μέσα του 14ου αιώνα, καθώς η οικογένεια Φαδρίκ είχε λάβει τον τίτλο των Κόμητων της Μάλτας</ref> των Σαλώνων''' (''[[Ιταλική γλώσσα|Ιταλικά:]] La Sola, [[γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: La Sole'') ήταν [[Σταυροφορικά κράτη|φράγκικη ηγεμονία]] ιδρυθείσα στην περιοχή της [[Φωκίδα]]ς της σημερινής [[Ελλάδα]]ς στις αρχές του 13ου αιώνα, με το πέρας της [[Δ΄ Σταυροφορία]]ς.
 
Η τοποθεσία των Σαλώνων (επίσης γνωστά με την ονομασία ''La Sola'' ή ''La Sole'') ευρισκόταν στην θέση της σημερινής [[Άμφισσα]]ς της [[Φωκίδα]]ς, σε σχετικά κοντινή απόσταση από τους [[Δελφοί|Δελφούς]]. Η πόλη κατακτήθηκε κατά την περίοδο μεταξύ [[1204]]-[[1205]] από τον ΤομάΘωμά Α΄ ντ'Ωτρεμανκούρ<ref>''[[Ωτρεμανκούρ]]'' είναι η σύγχρονη μορφή του ονόματος, το οποίο σε ορισμένες περιπτώσεις τείνει να απαντάται υπό τις παλαιότερες μορφές του, όπως ''Στρομονκόρ'', ''Στρομονκούρ'', ''Οστρεμονκούρ'' κτλ.</ref>, καταγόμενο από την Πικαρδία ευγενή και έμπιστο του [[Βονιφάτιος ο Μομφερρατικός|Βονιφάτιου του Μομφερρατικού]], [[Βασίλειο της Θεσσαλονίκης|Βασιλέα της Θεσσαλονίκης]]. Οι Ωτρεμανκούρ ανήγειραν κάστρο στην συγκεκριμένη τοποθεσία, το ''Φρούριον'', επάνω στα ερείπια της αρχαίας ακρόπολης<ref>[[Jean Longnon]] ''L'Empire Latin de Constantinople et la Principauté de Morée'', Payot, Paris, 1949, σελ. 76 </ref>
 
Σύμφωνα με το Χρονικό του Γαλαξιδίου, ο Θωμάς Α΄ ντ'Ωτρεμανκούρ ηττήθηκε και σκοτώθηκε προς το 1211 από τον [[Δεσπότης της Ηπείρου|Δεσπότη της Ηπείρου]] [[Μιχαήλ Α΄ Δούκας|Μιχαήλ Α΄ Δούκα]], κάτι που, ωστόσο, δεν επηρέασε την φραγκική παρουσία στην περιοχή<ref>[[Jean Longnon]], ''Les Compagnons de Villehardouin'', 1978, σελ. 133</ref>.
Γραμμή 46:
Φαίνεται πως η πίστη των Κόμητων των Σαλώνων εναλλασσόταν μεταξύ των [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκίπων της Αχαΐας]] και των [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκών των Αθηνών]]. Ήταν, ωστόσο, όντας στην υπηρεσία του Δούκα των Αθηνών, [[Γκωτιέ Ε΄ του Μπριέν]], που ο Θωμάς Γ΄ ντ'Ωτρεμανκούρ βρήκε τον θάνατο το [[1311]] στην διάρκεια της [[Μάχη του Αλμυρού|Μάχης του Αλμυρού]], όπου ήρθε αντιμέτωπος με την [[Καταλανική Εταιρεία|Καταλανική Εταιρεία των Αλμογάβαρων]]{{sfn|Longnon|1949|p=300}}.
 
Μετά τον θάνατο του ΤομάΘωμά Γ΄ ντ'Ωτρεμανκούρ, ο Καταλανός [[Ροζέ Ντελόρ]], προηγουμένως ευρισκόμενος στην υπηρεσία του Δούκα των Αθηνών, νυμφεύθηκε την χήρα του πρώτου και εγκαταστάθηκε στα Σάλωνα. Δεν φαίνεται, ωστόσο, να απέκτησε κάποιον απόγονο από αυτό τον γάμο{{sfn|Longnon|1949|p=301}}. Από το [[1318]], το φέουδο πέρασε στα χέρια του [[Αλφόνσο Φαδρίκ]], νόθου υιού του Βασιλέα της Σικελίας, [[Φρειδερίκος Β΄ της Σικελίας|Φρειδερίκου Β΄]], γενικού βικάριου του Δουκάτου των Αθηνών, το οποίο ευρισκόταν στα χέρια των Καταλανών και το οποίο κληρονόμησαν οι απόγονοί του.
 
Η κομητεία κατελήφθη στα τέλη του 1393 ή στις αρχές του 1394 από τον [[Σουλτάνος|Σουλτάνο]] [[Βαγιαζίτ Α΄]], ο οποίος αιχμαλώτισε την χηρεύουσα κόμισσα [[Ελένη Ασανίνα Καντακουζηνή|Ελένη]] και νυμφεύθηκε την κόρη της και κληρονόμο [[Μαρία Φαδρίκ]].