Δ΄ Σταυροφορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 9:
 
== Αλλαγή σχεδίων ==
Η συνέχεια της Σταυροφορίας δεν ήταν αυτή που είχε σχεδιαστεί στη Ζάρα. Το αυτοκρατορικό ταμείο πλέον ήταν άδειο. Απελπισμένος ο νέος συν-αυτοκράτορας προσπαθεί να συλλέξει το χρηματικό ποσό που έχει υποσχεθεί στους Σταυροφόρους με διάφορους τρόπους: πρόσθετοι φόροι, δασμοί, συλλέγεται ακόμη και το ασήμι και το χρυσάφι από το στολισμό της εκκλησιαστικήςτων περιουσίαςεκκλησιών. Όμως ο λαός της Κωνσταντινούπολης τρέφει εχθρικά αισθήματα για την νέα του εξουσία, πουλόγω τηντης θεωρούσεβαριάς προδοτικήφορολόγησης καθώςκαι συναίνεσετης στηνκατάσχεσης Άλωσητων τηςαφιερωμάτων των πόληςεικόνων. Η επανάστασηεξέγερση δεν αργεί να ξεσπάσει. Ο λαός της Πόλης ανατρέπει τηντους εξουσίαδύο τουΑγγέλους και ανακηρύσσει αυτοκράτοραΑυτοκράτορα τον [[Αλέξιος Ε΄ Μούρτζουφλος|Αλέξιο Ε΄ Δούκα Μούρτζουφλο]]. Ο Μούρτζουφλος, γνωστός και ως Αυτοκράτορας Αλέξιος Ε΄, υποστηρίζεται από την παράταξη που διάκειται εχθρικά προς τους Σταυροφόρους και, δεν δέχεται σε καμία περίπτωση να τηρήσει τους όρους των προκατόχων του με τους ΣταυροφόρουςΛατίνους και αρνείται οποιονδήποτε συμβιβασμό. Αντίθετα προσπαθεί να οργανώσει την άμυνα της πόλης για ενδεχόμενη επίθεση, που δεν αργεί να πραγματοποιηθεί.
 
Οι Σταυροφόροι, μετά το θάνατο του Ισαακίου και του Αλεξίου, και ύστερα από διαταγή του ίδιου του Μούρτζουφλου, θεώρησαν τους εαυτούς τους απαλλαγμένους από κάθε υποχρέωση που είχαν αναλάβει έναντι τουτης ΒυζαντίουΡωμανίας. Η ευθεία σύγκρουση Βυζαντινών και Σταυροφόρων ήταν πια αναπόφευκτη και οι δεύτεροι άρχισαν να σχεδιάζουν την, για λογαριασμό τους, κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους (1204) πραγματοποιήθηκε μεταξύ Βενετίας και Σταυροφόρων συνθήκη, σχετικά με τη διαίρεση της ΒυζαντινήςΡωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η πρώτη πρόταση της συνθήκης είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή: «Εν ονόματι του Χριστού, πρέπει να καταλάβουμε, δια των όπλων, την πόλη» <ref>«Tafel & Thomas, Urkunden zur altern Handels- und Staatsgeschichte I, σελ. 446 (γερμανικά)</ref>. Τα κύρια σημεία της συνθήκης είχαν ως εξής<ref>N. H. Baynes Byzantine Civilization. 1926, σελ. 289 (αγγλικά)</ref>:
* Η κυβέρνηση των Λατίνων θα εγκαθίστατο στην πόλη και οι σύμμαχοι τους θα συμμετείχαν στην κατανομή των λαφύρων.
* Επιτροπή αποτελούμενη από έξι Βενετούς και έξι Γάλλους, θα εξέλεγε εκείνον που, κατά τη γνώμη τους, θα κυβερνούσε καλύτερα τη χώρα «προς δόξαν του Θεού, της Αγίας Ρωμαϊκής Εκκλησίας και της Αυτοκρατορίας».
* Ο ΑυτοκράτοραςΛατίνος αυτοκράτορας θα είχε στη διάθεσή του το ένα τέταρτο της πόλης, την έξω από την πόλη περιοχή, καθώς και δύο ανάκτορα εντός της πόλης.
* Τα υπόλοιπα τρία τέταρτα θα δίνονταν κατά το ήμισυ στους Βενετούς και το υπόλοιπο στους άλλους Σταυροφόρους.
* Όλοι οι Σταυροφόροι που θα λάμβαναν μικρές ή μεγάλες κτήσεις, εκτός από τον Ερρίκο Δάνδολο, όφειλαν να ορκιστούν πίστη στον Αυτοκράτορααυτοκράτορα.
 
== Οριστική Άλωση και λεηλασίες ==