Μαλατέικα Αιτωλοακαρνανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αλλαγή προτύπου, εισαγωγή προτύπου, προσθήκη παραπομπών
μ προσθήκη τοποθεσίας φύλαξης εικόνων της κατακλυσμένης μονής Πρεβέτζας.
Γραμμή 32:
Στην ιστορία του τόπου σημειώνεται η ''μάχη στο «Μαλατέϊκο Λημέρι»'' τον Αύγουστο του [[1806]] του [[Κατσαντώνης|Κατσαντώνη]] <ref>«ΚΑΤΣΑΝΤΩΝΗΣ», Δημήτρη Σταμέλου, εκδ. Ι.Δ.ΚολλΑΡΟΥ, 1988</ref> με στρατιωτικό τμήμα του [[Αλή Πασά]]. Το εκ πεντακοσίων Αλβανών απόσπασμα υπό τον Δερβέναγα Αλούς Μπεράτη κατατροπώθηκε αφήνοντας 40 νεκρούς στη μάχη, ενώ σκοτώθηκαν 2 παλικάρια του [[Κατσαντώνης|Κατσαντώνη]]. Η επόμενη μάχη του [[Κατσαντώνης|Κατσαντώνη]] ήταν πάλι κοντά σ' αυτά τα μέρη, στη θέση Ληστή (κοντά στο [[Μπαμπαλιό]]) όπου παρά τα πλήγματα που υπέστη το εκ τριακοσίων Αλβανών Τζοχανταραίων στρατιωτικό σώμα υπό τον Δερβέναγα Μπεκύρ Τζουγαδούρο, εν τούτοις πέτυχε τον σοβαρό τραυματισμό του [[Κατσαντώνης|Κατσαντώνη]]. Ο τραυματισμένος Κατσαντώνης διέταξε τακτική υποχώρηση. Μετά ένα μήνα έφτασε στα ρωσοκρατούμενα τότε Επτάνησα για θεραπεία του τραύματός του.
 
Απ' τα σπουδαιότερα μνημεία που χάθηκαν μέσα στα νερά σημειώνεται ο Βυζαντινός ναός ''Κοίμηση της Θεοτόκου'' στην [[Πρεβέτζα]]. Ήταν αξιόλογο μνημείο του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου της Ηπείρου]], κτισμένη τον 13ο αιώνα με εντυπωσιακό κεραμοπλαστικό διάκοσμο και κεράμινες επιγραφές στην ανατολική πλευρά. Από αυτές προέκυπτε η χρονολόγηση και οι κτήτορες του ναού. Τις τοιχογραφίες -όσες κατέστη δυνατόν - τις ''αποτείχισαν'' πριν τον ''κατακλυσμό'', και έμειναν αποθηκευμένες για χρόνια σε αποθήκες της [[ΔΕΗ]] στο [[Καστράκι|Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Καστρακίου]], φέρεται δε στη συνέχεια να κατέληξαν άλλες στα Ιωάννινα άλλες δε στο [[Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών]] ενώ κάποιες ίσως ευρίσκονται σε αποθήκες του Υπουργείου Πολιτισμού στο κάστρο του Αντιρρίου.<br>
Στα λοιπά κτίσματα που χάθηκαν με τη λίμνη, σημειώνονται 2 [[Νερόμυλος|νερόμυλοι]], 3 [[Ελαιοτριβείο|ελαιοτριβεία]] ενώ δύο δημοτικά σχολεία λειτούργησαν για τελευταία σχολική χρονιά το 1967 στο Αμπελάκι και στην [[Πρεβέτζα]].