Αναγεννησιακή τέχνη στη Γερμανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Διόρθωση ονόματος |
||
Γραμμή 11:
[[Αρχείο:Grunewald Isenheim2.jpg|thumb|400px|Το ''«Ρετάμπλ του Άιζενχαϊμ»'', έργο του Ματίας Γκρύνεβαλντ. Δεύτερη όψη (1506-1515).]]Kατά κάποιο τρόπο μακρυά από αυτές τις εξελίξεις δημιούργησε ο [[Ματίας Γκρύνεβαλντ]] (1470-1528), ο οποίος άφησε πολύ λίγα έργα, αλλά του οποίου το αριστούργημα, η «[[Ρετάμπλ]] του Άιζενχαϊμ» (ολοκληρώθηκε το 1515), θεωρείται ευρέως ως το σημαντικότερο έργο της γερμανικής αναγεννησιακής ζωγραφικής, του οποίου η σημασία αποκαταστάθηκε από τους μελετητές του 19ου αιώνα. Αποτελεί έντονα συναισθηματικό έργο, που συνεχίζει τη γερμανική [[Γοτθική τέχνη|γοτθική]] παράδοση, κάνοντας χρήση των αναγεννησιακών συνθετικών αρχών, ωστόσο στην πιο χαρακτηριστική γοτθική μορφή, το τρίπτυχο με τα πολλά τμήματα.<ref name="Snyder 1984, Κεφ. XVII">Snyder (1984), Κεφ. XVII.</ref> Σήμερα εκτίθεται στο Μουσείο "Unterlinden" του [[Κολμάρ]].
Ως [[Σχολή του Δούναβη]] είναι γνωστός ένας κύκλος καλλιτεχνών του πρώτου τρίτου του 16ου αιώνα στη [[Βαυαρία]] και την [[Αυστρία]], που περιλαμβάνει τους [[Άλμπρεχτ
[[Αρχείο:Henry VIII of England, by Hans Holbein the Younger.jpg|thumb|left|200px|''«Πορτραίτο του Ερρίκου Η' της Αγγλίας»'', Χανς Χόλμπαϊν ο νεότερος, περ. 1536. Λάδι και τέμπερα σε βελανιδιά, Μουσείο Thyssen-Bornemisza, Μαδρίτη]]
| |||