Νίκος Αλέφαντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Δεν υπάρχει τίποτα να εξηγηθεί, πλέον ο βανδαλισμός είναι γεγονός. Ετικέτα: Αναίρεση |
Ξεκινησε η συζητηση στη σελιδα συζητησης, να υπαρξει συμφωνια απο αλλους χρηστες πριν γινουν τετοιες αλλαγες... Ετικέτες: Αναίρεση μεγάλη προσθήκη |
||
Γραμμή 68:
== Ποδοσφαιρική πορεία ==
Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 1939 στην [[Αθήνα]] και μεγάλωσε στα [[Εξάρχεια]]. Η καταγωγή του ήταν από την [[Ακράτα Αχαΐας|Ακράτα]].<ref>Εφημ. ''Πελοπόννησος'', φύλλο 25 Ιουνίου 2020, σελ. 16. Δημοσιευμένο και online στο "[http://www.pelop.gr/?page=article&DocID=582717 Ιστορίες με τον Ν. Αλέφαντο]". ''pelop.gr''. 25 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε: 26 Ιουνίου 2020.</ref><ref>[https://protionline.gr/2020/06/έσβησε-από-καρδιακή-προσβολή-ο-νίκος/ “Έσβησε” από καρδιακή προσβολή ο Νίκος Αλέφαντος!]. ''protionline.gr''. 23 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε 26 Ιουνίου 2020.</ref> Αγωνιζόταν στη θέση του αριστερού μέσου ή αριστερού ακραίου επιθετικού
''"Η ιστορία του Ολυμπιακού, με πλήρη στοιχεία 1925-2000 • 75 χρόνια θρύλου"'', Στάθης Αρβανίτης, ''Εκδόσεις Καστανιώτη'', Αθήνα 2000 ([[Διεθνής πρότυπος αριθμός βιβλίου|ISBN]]: 960-0329-45-1), σελ. 236.</ref> [[Παναιγιάλειος Γ.Σ.|Παναιγιάλειο]], [[Πανελευσινιακός|Πανελευσινιακό]] και [[Α.Γ.Σ. Βύζας Μεγάρων|Βύζαντα Μεγάρων]], όπου το 1969 τερμάτισε την καριέρα του.
== Προπονητική πορεία ==
Ο [[Α.Ο. Αστέρας Εξαρχείων|Αστέρας Εξαρχείων]] ήταν η πρώτη ομάδα που ανέλαβε ως προπονητής το 1969. Εργάσθηκε
Παρακολούθησε τις προπονητικές και αγωνιστικές μεθόδους σπουδαίων προπονητών, όπως ο [[Ερνστ Χάπελ]], o [[Κάρλος Αλμπέρτο Παρρέιρα]], o [[Ένζο Μπεαρζότ]], ο [[Μπομπ Πέισλι]], ο [[Αρίγκο Σάκι]], ο [[Μαρτσέλο Λίπι]] και ο [[Κάρλο Αντσελότι]].<ref>[https://www.sport24.gr/Files/nikos-alefantos-o-enas-kai-monadikos.3227135.html Γ. Περπερίδης, Νίκος Αλέφαντος, ο ένας και μοναδικός] ''Sport24.gr''</ref> Θαύμαζε τον [[Ζοζέ Μουρίνιο]], τον οποίο και θεωρούσε τον καλύτερο προπονητή παγκοσμίως, καθώς και τον [[Άλεξ Φέργκιουσον|Σερ Άλεξ Φέργκιουσον]], ενώ από τους παλαιότερους τον Ερνστ Χάπελ και τον [[Σέσαρ Λουίς Μενότι]], μεταξύ άλλων.
Άσκησε έντονη κριτική στο στυλ παιχνιδιού «τίκι - τάκα» της [[Μπαρτσελόνα]], το οποίο θεωρούσε εξόχως βαρετό και βλαβερό για την ποιότητα του ποδοσφαίρου, ενώ αντίστοιχα είχε δώσει συγχαρητήρια σε προπονητές όπως ο [[Ντιέγκο Σιμεόνε]] και ο [[Αντόνιο Κόντε]] οι οποίοι το αντιμάχονται.<ref>[http://sportdog.gr/sports/podosfairo/article/221991/poio-tiki-taka-ayto-einai-to-mellon-re-asxetoi Ποιο τίκι - τάκα; Αυτό είναι το μέλλον, ρε άσχετοι!] ''Sportdog.gr''</ref>
Είχε εκφραστεί με πολύ καλά λόγια για τον [[Ότο Ρεχάγκελ]], αποθεώνοντας την τακτική που ακολούθησε στο [[Euro 2004]] αλλά του είχε ασκήσει και δριμύτατη κριτική, ιδίως για τις επιλογές του μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Είχε μεγάλη κόντρα με τον [[Ντούσαν Μπάγεβιτς]] και τους δημοσιογράφους [[Αντώνης Πανούτσος|Αντώνη Πανούτσο]], [[Αντώνης Καρπετόπουλος|Αντώνη Καρπετόπουλο]] και Κώστα Νικολακόπουλο. Ήταν φανατικός οπαδός του Ολυμπιακού,<ref>{{Cite news|url=https://www.tanea.gr/print/2020/06/24/sports/mathimata-podosfairou-ston-paradeiso/|title=Τα Νέα-Ένθετο ΟΜΑΔΑ|last=Λαμπίρης|first=Γιάννης|work=Τα Νέα- Έντυπη έκδοση|date=Τετάρτη 24 Ιουνίου 2020|page=27|archive-url=|archive-date=|accessdate=|via=}}</ref> τον οποίο υπηρέτησε τόσο ως παίκτης όσο και ως προπονητής, ενώ έτρεφε μεγάλη συμπάθεια για τον ΠΑΟΚ και τον Ηρακλή.
Δύο συνεχείς χρονιές στην αρχή της καριέρας του, με τον [[ΠΑΣ Γιάννενα]] το [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1973-74#Βαθμολογίες|1973–74]] (για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου) και τον [[Πιερικός|Πιερικό]] το [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1974-75#Βαθμολογίες|1974–75]], πέτυχε ισάριθμες ανόδους στην [[Πρωτάθλημα Ελλάδας ποδοσφαίρου ανδρών|Α' Εθνική κατηγορία]], κατακτώντας παράλληλα και τις δύο χρονιές το [[Β΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών|πρωτάθλημα της Β' Εθνικής]]. Εκτός από τους δύο αυτούς τίτλους, έχει κατακτήσει και το [[Κύπελλο Κύπρου ποδοσφαίρου ανδρών 1996-97|κύπελλο Κύπρου 1996–97]] ως τεχνικός του [[ΑΠΟΕΛ (ποδόσφαιρο)|ΑΠΟΕΛ]], μετά από νίκη με 2–0 επί της [[Ομόνοια Λευκωσίας (ποδόσφαιρο ανδρών)|Ομόνοιας]] στον τελικό.
Τον Μάρτιο του 1978 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Καστοριάς, για να παραιτηθεί επεισοδιακά μετά από
Στον Ολυμπιακό μακροβιότερη ήταν η παραμονή του το 1994, που κάλυψε σχεδόν όλη τη χρονιά (Ιανουάριος–Οκτώβριος), αλλά το πρωτάθλημα της περιόδου [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1993-1994#Βαθμολογία|1993–94]] κατέκτησε η ΑΕΚ.
Στη [[Θεσσαλονίκη]], ως προπονητής του ΠΑΟΚ και του Ηρακλή είχε αρκετά καλή πορεία (αν και για μικρό χρονικό διάστημα) και επαινέθηκε για το επιθετικό του ποδόσφαιρο. Ανέλαβε προπονητής του ΠΑΟΚ εν μέρει λόγω και της συμπάθειας και υποστήριξης του γνωστού οργανωμένου φιλάθλου Μάκη Μαυρομιχάλη («''Μάκης ο μανάβης''»).<ref>[http://www.metrosport.gr/article/psichi-tis-aspromavris-kerkidas-sta-endoxa-ke-sta-petrina-chronia Δημήτρης Μπούζας, Η ψυχή της ασπρόμαυρης κερκίδας στα ένδοξα και στα πέτρινα χρόνια]</ref> Παρέλαβε τον Ηρακλή σε πολύ κακή κατάσταση (1 βαθμό στο πρωτάθλημα μετά από 6 ματς) και κατάφερε να δημιουργήσει μια αποτελεσματική και άκρως επιθετική ομάδα (σε διάταξη 3–4–3) με αιχμές τους [[Βασίλης Χατζηπαναγής|Βασίλη Χατζηπαναγή]], [[Λάκης Παπαϊωάννου|Λάκη Παπαϊωάννου]], [[Δανιήλ Παπαδόπουλος|Δανιήλ Παπαδόπουλο]], Δημήτρη Αδάμου και [[Κώστας Μαλουμίδης|Κώστα Μαλουμίδη]]. Η ομάδα πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις και κατάφερε να κερδίσει στη Θεσσαλονίκη και τους τρεις μεγάλους των Αθηνών, 3–1 τους Ολυμπιακό και [[Παναθηναϊκός (ποδόσφαιρο)|Παναθηναϊκό]] και 3–0 την ΑΕΚ, τερματίζοντας τελικώς στην 3η θέση του πρωταθλήματος (ισόβαθμος με την ΑΕΚ).
Αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του Ελληνικού ποδοσφαίρου, αποτέλεσε η παραμονή του στην τεχνική ηγεσία του [[Α.Π.Ο. Φωστήρας Ταύρου|Φωστήρα]] για τρεις μόλις ώρες, το Σεπτέμβριο του 2002.▼
Αρκετοί διακεκριμένοι ποδοσφαιριστές είχαν μιλήσει με εξαιρετικά λόγια για την προπονητική αξία και τις γνώσεις του Νίκου Αλέφαντου.
===Οι τρεις θητείες στον Ολυμπιακό===▼
▲Αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του
Ξεχωριστό κεφάλαιο στην προπονητική πορεία του Νίκου Αλέφαντου υπήρξαν οι τρεις θητείες που είχε στον πάγκο του [[ΟΣΦΠ]], της ομάδας που υποστήριζε οπαδικά. Η πρώτη του θητεία ήταν από την 1η Δεκεμβρίου του 1983 μέχρι τις 12 Μαρτίου του 1984 (αγωνιστική περίοδος 1983-1984). Τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού ήταν ο εφοπλιστής [[Σταύρος Νταϊφάς]], που έδωσε την ευκαιρία στον Αλέφαντο, παρά το γεγονός ότι αρκετές φορές του είχε ασκήσει κριτική μέσα από τις σελίδες της εφημερίδας «''[[Φως των Σπορ]]''».{{παραπομπή}} Σε 14 αγώνες (12 για το Πρωτάθλημα και 2 για το Κύπελλο) ο Αλέφαντος είχε απολογισμό 9 νίκες, 3 ήττες και 2 ισοπαλίες με τέρματα 23 υπέρ και 9 κατά.{{παραπομπή}}
Η δεύτερη θητεία του ήταν η μεγαλύτερη χρονικά, από τις 27 Ιανουαρίου 1994 μέχρι τις 16 Σεπτεμβρίου 1994 (αγωνιστική περίοδος 1993-1994 και ξεκίνημα της περιόδου 1994-1995). Πρόεδρος του Ολυμπιακού ήταν πλέον ο [[Σωκράτης Κόκκαλης]], που είχε αναλάβει την ΠΑΕ τον Μάιο του 1993. Μάλιστα ο Αλέφαντος ήταν ο πρώτος προπονητής με σφραγίδα Κόκκαλη, καθώς όταν ο γνωστός επιχειρηματίας ανέλαβε τον Ολυμπιακό αρχικά διατήρησε ως προπονητή τον Λιούμπομιρ Πέτροβιτς και μετά την απόλυσή του τον Νοέμβριο του 1993, τον βοηθό του [[Κώστας Πολυχρονίου|Κώστα Πολυχρονίου]] ως υπηρεσιακό, μέχρι να καταλήξει στην επιλογή Αλέφαντου.{{παραπομπή}}
Σε αυτή τη δεύτερη θητεία του, σε 19 αγώνες (15 για το Πρωτάθλημα, 3 για το Κύπελλο και 1 για το Κύπελλο UEFA) ο Αλέφαντος είχε απολογισμό 11 νίκες, 5 ήττες και 3 ισοπαλίες, με τέρματα 40 υπέρ και 17 κατά.{{παραπομπή}}
Η τρίτη, τελευταία, και πιο επεισοδιακή θητεία του Αλέφαντου στον πάγκο των «''ερυθρολεύκων''» ήταν από τις 19 Μαρτίου 2004 μέχρι τις 31 Μαΐου 2004, και πάλι επί προεδρίας Σωκράτη Κόκκαλη. Σε 10 αγώνες (7 για το Πρωτάθλημα και 3 για το Κύπελλο), ο απολογισμός του Αλέφαντου ήταν 7 νίκες, 1 ήττα και 2 ισοπαλίες, με τέρματα 21 υπέρ και 8 κατά.{{παραπομπή}} Ο Ολυμπιακός κατάφερε να κερδίσει όλα τα παιχνίδια στο πρωτάθλημα εκτός του ντέρμπι στη [[Γήπεδο Απόστολος Νικολαΐδης|Λεωφόρο]] με τον Παναθηναϊκό, το οποίο έληξε ισόπαλο με 2–2, μετά από εξόφθαλμο, καταδικαστικό για τον Ολυμπιακό λάθος του διαιτητή Γιώργου Δούρου, το οποίο έχει παραδεχτεί δημόσια και ο ίδιος ο Δούρος σε συνεντεύξεις του.<ref>[http://www.sport-fm.gr/article/12450 Δούρος: «Έκανα λάθος στην Λεωφόρο»]</ref> Συγκεκριμένα, με το σκορ στο 1–2 υπέρ του Ολυμπιακού, ο αμυντικός του Παναθηναϊκού [[Σωτήρης Κυργιάκος]] χτύπησε με γροθιά στο πρόσωπο εκτός φάσης και μέσα στη [[μεγάλη περιοχή]] του τον επιθετικό του Ολυμπιακού [[Τζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα|Τζιοβάνι]], ο οποίος ανταπόδωσε με κλωτσιά. Ο Δούρος αντί να αποβάλει και τους δύο παίκτες ως όφειλε, απέβαλε μόνο τον Τζιοβάνι αφήνοντας εντελώς ατιμώρητο τον Κυργιάκο να συνεχίσει τον αγώνα.<ref>[http://www.gazzetta.gr/super-league/article/item/260155-neo-greek-idol-o-douros-vids Συνέντευξη διαιτητή Γιώργου Δούρου: ''"Είναι αποβολή και πέναλτι υπέρ του Ολυμπιακού. Αδίκησα τους παίκτες του Ολυμπιακού με αυτό το λάθος μου, τον προπονητή και τους φιλάθλους, συν τοις άλλοις νιώθω όμως και εγώ αδικημένος."'']</ref> Η αντιαθλητική συμπεριφορά των δύο ποδοσφαιριστών θα είχε πιθανότατα αποφευχθεί,{{Εκκρεμεί παραπομπή|σχόλιο=}} εάν ο διατητής είχε καταλογίσει την επικίνδυνη ενέργεια του επιτιθέμενου (παιχνίδι με τον αγκώνα), το οποίο προηγήθηκε της συμπλοκής τους. Ο Παναθηναϊκός εκμεταλλευόμενος το αναπάντεχο αριθμητικό πλεονέκτημα, αλλά και την αποφυγή του πιθανού 1–3 από το [[Επανορθωτικό λάκτισμα (Πέναλτι)|πέναλτι]], ένα δεκάλεπτο αργότερα κατάφερε στο 82' να ισοφαρίσει σε 2–2 και να διατηρήσει την καθοριστική διαφορά των 2 βαθμών. Σε περίπτωση νίκης του, ο Ολυμπιακός θα είχε προσπεράσει με 1 βαθμό τον αιώνιο αντίπαλο, μόλις 4 αγωνιστικές πριν το φινάλε.
Ο ίδιος ο Αλέφαντος έχει τεράστιο παράπονο από αυτό το παιχνίδι και θεωρεί ότι ο Δούρος του στέρησε μια επιτυχία που εδικαιούτο 100%, χαρακτηρίζοντας τα διαιτητικά λάθη ως την ''«κλοπή του αιώνα»''.<ref>[http://www.aek365.com/a-270250/alefantos-h-kloph-tou-aiwna-me-douro.htm ''"Αλέφαντος: Η κλοπή του αιώνα με Δούρο"'']</ref> Έπειτα την απομάκρυνσή του από τον Ολυμπιακό το Μάιο του 2004, κατόπιν της απώλειας [[Α΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 2003-2004#Βαθμολογία|πρωταθλήματος]] και κυπέλλου, δεν ανέλαβε κάποιο σύλλογο, παρότι το όνομά του συνδέθηκε και πάλι με εκείνον του [[Πειραιάς|Πειραιά]] στις αρχές του 2010.
== Δημόσια παρουσία ==
Συχνές ήταν οι εμφανίσεις του Αλέφαντου στα [[Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης|ΜΜΕ]], ενώ κατά καιρούς είχε πρωταγωνιστήσει και σε διαφημίσεις. Μιλούσε με μια γλώσσα λαϊκή, που είχε αγαπηθεί από τον κόσμο. Χαρακτηριστικές ήταν οι εκφράσεις που συχνά χρησιμοποιούσε, όπως ''"τα πάντα όλα"'', ''"το' να, τ' άλλο ξέρω γω"'' και ''"μάθε μπαλίτσα"''. Μιλούσε πάντοτε με αυθόρμητο και αυθεντικό τρόπο και εκτός από ποδόσφαιρο ασχολείτο πολύ συχνά και με πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα.
Ο [[Γιώργος Μητσικώστας]] μιμούνταν πολύ συχνά τον Αλέφαντο στις εκπομπές του και η μίμησή του αυτή αγαπήθηκε πολύ από τον κόσμο (είναι από τις αγαπημένες και του ίδιου του Μητσικώστα). Οι δυο τους γνωρίζονταν καλά και συζητούσαν για το ποδόσφαιρο (ο Μητσικώστας είναι πολύ γνωστός φίλαθλος της ΑΕΚ),<ref>[http://www.sport-fm.gr/article/508020 sportfm.gr]</ref><ref>[http://www.sportdog.gr/article/152270/mitsi-xosta sportdog.gr]</ref> ενώ ο Αλέφαντος είχε μιλήσει με αποθεωτικά λόγια για τον Μητσικώστα λέγοντας πως είναι ''"ο καταπληκτικότερος που έχει βγάλει ο αιώνας μας"'', ενώ τον είχε χαρακτηρίσει ''"φανταστικό"'' και ''"γίγαντα"''.{{παραπομπή}}
Το 1983 το λαϊκό μουσικό σχήμα ''[[Τα παιδιά από την Πάτρα]]'' κυκλοφόρησε δίσκο στον οποίο περιεχόταν τραγούδι για τον Νίκο Αλέφαντο με τίτλο ''«Γεια σου ρε Αλέφαντε, είσαι παλικάρι»'' που εξυμνούσε το χαρακτήρα του Έλληνα προπονητή, μιλώντας παράλληλα και για αδικίες που είχε υποστεί.
Από την τηλεοπτική περίοδο 2011–12 συμμετείχε σε εβδομαδιαία αθλητική εκπομπή ιδιωτικού αθηναϊκού καναλιού (ΑRΤ TV), με παρουσιαστή τον Γιάννη Καρατζαφέρη, στην οποία έπαιρνε μέρος και ο [[Κωστής Ραπτόπουλος]].
Ο Νίκος Αλέφαντος εμφάνιζε, τέλος, μια τάση να αλλοιώνει τα ονόματα κυρίως ξένων παικτών, προπονητών και συλλόγων, η οποία γινόταν αφορμή για σχόλια στον αθλητικό κυρίως τύπο.
Στις 15 Οκτωβρίου 1986, ο Αλέφαντος συνάντησε στο [[Κρατικός Αερολιμένας Θεσσαλονίκης «Μακεδονία»|αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης]] τον συνάδελφο του προπονητή [[Λάκης Πετρόπουλος|Λάκη Πετρόπουλο]], τον οποίο ξυλοκόπησε με γροθιές μετά από έντονη φιλονικία. Ο Πετρόπουλος υπέβαλε μήνυση, και στις 27 Σεπτεμβρίου 1987 ο Νίκος Αλέφαντος καταδικάστηκε από το Ζ΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών σε ποινή φυλάκισης 40 ημερών.<ref>Εφημερίδες το Έθνος και Αυριανή, 28 και 29 Σεπτεμβρίου 1987</ref>▼
===Ξυλοδαρμός του Λάκη Πετρόπουλου και καταδίκη ===
▲Στις 15 Οκτωβρίου 1986, ο Αλέφαντος συνάντησε στο [[Κρατικός Αερολιμένας Θεσσαλονίκης «Μακεδονία»|αεροδρόμιο Θεσσαλονίκης]] τον
== Σημειώσεις ==
<references group="σημ."/>
== Παραπομπές ==
Γραμμή 108 ⟶ 125 :
== Πηγές ==
* [[Γεώργιος Παγιωτέλης|Γιώργος Ν. Παγιωτέλης]], ''Το έπος της Α' Εθνικής'', σειρά άρθρων-αφιερωμάτων περιοδ. ''Οι ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΙ'', τχ. 8-47 (Αύγ 1994-Νοέ 1997)
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://pesetero-blog.blogspot.gr/2007/10/ber-alles.html Νίκος Αλέφαντος (1984, 1994, 2004)]
{{Πύλη|Ποδόσφαιρο|Soccer ball.svg|right=yes}}
|