Πρακτικές των Μαρτύρων του Ιεχωβά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Διακοπή της επικοινωνίας με τους αποκομένους: τυπογραφικούλια |
|||
Γραμμή 126:
Σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως όταν ένα άτομο δηλώνει με τη θέλησή του ή κάνει φανερό με τη διαγωγή του, ότι δεν επιθυμεί να ανήκει στους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τότε προσδιορίζεται από την εκκλησία ως «αποσυνταυτισμένος», κατάσταση που ισοδυναμεί στην πράξη με την αποκοπή.
===Διακοπή της επικοινωνίας με τους
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διακόπτουν την επικοινωνία τους με άτομα που έχουν «αποκοπεί» ή «αποσυνταυτιστεί» για διάφορους λόγους:
*Κατά την άποψή τους, η παραβίαση των ηθικών προτύπων της Αγίας Γραφής μέσα στις τάξεις τους θα επέφερε μομφή στο όνομα του Θεού και στην οργάνωση.
*Η διακοπή της επικοινωνίας με αυτά τα άτομα διατηρεί την εκκλησία καθαρή από πιθανές πηγές διαφθοράς για τα υπόλοιπα μέλη της
*Ελπίζουν ότι ένα τόσο σοβαρό μέτρο θα υποκινήσει το άτομο που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση να επανεξετάσει
Η διακοπή της επικοινωνίας, όπως την εφαρμόζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν έχει τόσο έντονη μορφή σε σύγκριση με την εφαρμογή της «αποκοπής» από το παλιό τάγμα των [[Μεννονίτες|Μεννονιτών]]. Καθώς η κοινωνική ζωή των Μαρτύρων περιστρέφεται κυρίως γύρω από τους ομοπίστους τους, η διακοπή της επικοινωνίας με τα αποκομμένα άτομα μπορεί να απομονώσει το πρώην μέλος με έναν πολύ ισχυρό τρόπο. Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν θεωρούν ότι τα μέλη της οικογένειας που ζουν στο ίδιο σπίτι με το αποκομμένο άτομο θα πρέπει να διακόψουν την επικοινωνία μαζί του. Σε αυτές τις περιπτώσεις, διατηρούνται οι καθημερινές σχέσεις και οι οικογενειακοί δεσμοί όπως και προηγουμένως, με τη διαφορά ότι τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας που είναι Μάρτυρες δεν συμμετέχουν στη μελέτη της Αγίας Γραφής, στην προσευχή ή σε συζητήσεις σχετικά με θέματα της πίστης με το αποκομμένο μέλος.
Γραμμή 138:
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά υποδεικνύουν εδάφια της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] για να υποστηρίξουν την πρακτική που έχουν να αποκόπτουν τα αμετανόητα μέλη που έχουν διαπράξει κάποια παράβαση, όπως τα εδάφια 1 Κορινθίους 5:10-13 (''[[Αγία Γραφή-Μετάφραση Νέου Κόσμου|ΜΝΚ]]''), όπου αναφέρεται: «Σας γράφω να πάψετε να συναναστρέφεστε με οποιονδήποτε αποκαλείται αδελφός ο οποίος είναι πόρνος ή άπληστος ή ειδωλολάτρης ή υβριστής ή μέθυσος ή άρπαγας, μάλιστα ούτε καν να τρώτε με τέτοιον άνθρωπο. ...Να απομακρύνετε τον πονηρό άνθρωπο από ανάμεσά σας». (''[[s:Προς Κορινθίους Α'#5|Κείμενο]]'') Μια άλλη Βιβλική περικοπή που θεωρούν ότι αποτελεί βάση για αυτή την πρακτική τους είναι τα εδάφια 2 Ιωάννη 10, 11 (''[[Αγία Γραφή-Μετάφραση Νέου Κόσμου|ΜΝΚ]]''): «Αν κάποιος έρχεται σε εσάς και δεν φέρνει αυτή τη διδασκαλία, να μην τον δέχεστε στα σπίτια σας ούτε να του λέτε χαιρετισμό. Διότι αυτός που του λέει χαιρετισμό είναι συμμέτοχος στα πονηρά του έργα». (''[[s:Ιωάννου Β'|Κείμενο]]'')
Τον Φεβρουάριο του 1987, το [[Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α.]] υπερασπίστηκε το δικαίωμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά να αποκόπτουν τα μέλη που αποτυγχάνουν να ζήσουν σε αρμονία με τα πρότυπα και τις δοξασίες τους. Με αυτή την απόφαση, επικύρωσε την απόφαση ομοσπονδιακού περιφερειακού δικαστηρίου. Η απόφαση ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής: «Λόγω του γεγονότος ότι η τακτική του αποκλεισμού από τη συναναστροφή αποτελεί μέρος της πίστης των Μαρτύρων του Ιεχωβά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι η πρόβλεψη του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών περί 'ελεύθερης άσκησης'... αποκλείει την επικράτηση των θέσεων (της ενάγουσας). Οι εναγόμενοι (Μάρτυρες του Ιεχωβά) έχουν το συνταγματικά διασφαλισμένο δικαίωμα να ακολουθούν την τακτική του αποκλεισμού από τη συναναστροφή. Σύμφωνα με τα παραπάνω, επικυρώνουμε (την προηγούμενη απόφαση του περιφερειακού δικαστηρίου). ... Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ακολουθούν την τακτική του αποκλεισμού από τη συναναστροφή σύμφωνα με τον τρόπο που αυτοί ερμηνεύουν το κείμενο των εκκλησιαστικών κανόνων και δεν ανήκει στη δική μας δικαιοδοσία να επανερμηνεύσουμε αυτό το κείμενο. ... Οι εναγόμενοι έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης άσκησης των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. ... Τα δικαστήρια γενικά δεν ερευνούν σε βάθος τις σχέσεις ανάμεσα στα μέλη (ή στα πρώην μέλη) κάποιας εκκλησίας. Στις εκκλησίες έχει παρασχεθεί μεγάλος βαθμός ελευθερίας, όταν πρόκειται για την επιβολή πειθαρχικών μέτρων στα μέλη τους ή στα πρώην μέλη τους. Συμφωνούμε με την άποψη του δικαστή Τζάκσον (τέως δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α.) ότι οι 'θρησκευτικές ενέργειες που αφορούν αποκλειστικά τα μέλη κάποιας πίστης είναι και θα πρέπει να είναι ελεύθερες—θα πρέπει να τους παρέχεται ο μεγαλύτερος δυνατός βαθμός απόλυτης ελευθερίας'. ... Τα μέλη της Εκκλησίας την οποία (η ενάγουσα) αποφάσισε να εγκαταλείψει, έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν επιθυμούν πλέον να την συναναστρέφονται. Φρονούμε ότι αυτά τα μέλη είναι ελεύθερα να κάνουν αυτή την εκλογή». Το εφετείο αναγνώρισε ότι ακόμα και αν η γυναίκα αυτή αισθανόταν κατάθλιψη εξαιτίας του γεγονότος ότι οι πρώην γνωστοί της δεν ήθελαν να της μιλήσουν, «η χορήγηση αποζημίωσης για απροσδιόριστες ή για συναισθηματικές βλάβες, θα περιόριζε αντισυνταγματικά την ελεύθερη άσκηση της θρησκείας των Μαρτύρων του Ιεχωβά ... Το συνταγματικά διασφαλισμένο δικαίωμα της ελεύθερης άσκησης της θρησκείας απαιτεί όπως η κοινωνία δείχνει ανεκτικότητα στο είδος των συνεπειών που
Για μια πιο λεπτομερή ανάλυση της πρακτικής αυτής κατά την άποψη των Μαρτύρων του Ιεχωβά, βλέπε [http://www.watchtower.org/library/w/1988/4/15/article_01.htm άρθρο στην επίσημη ιστοσελίδα των Μαρτύρων του Ιεχωβά](στην αγγλική).
| |||