Μετά τον πόλεμο, παρέμεινε στις τάξεις της συρρικνωμένης ''[[Ράιχσβερ]]'', και κατά τη [[Δεκαετία 1920|δεκαετία του 1920]] υπηρετεί σε διάφορα συντάγματα του γερμανικού στρατού. Το [[1929]] τοποθετείται εκπαιδευτής της Σχολής Πεζικού (έχοντας το βαθμό του [[Λοχαγός|Λοχαγού]]) στη [[Δρέσδη]], όπου παραμένει μέχρι το [[1933]]. Στη συνέχεια αναλαμβάνει καθήκοντα στη [[Σχολή Πολέμου]] του [[Πότσδαμ]] (Potsdam) από το [[1935]] μέχρι το [[1937]]. Το [[1937]] εκδίδει το ημερολόγιο που κρατούσε κατά τη δράση του στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], με τον τίτλο "Infanterie greift an" (''Το Πεζικό Επιτίθεται''), το οποίο και γίνεται χρηστικό εγχειρίδιο της εποχής. Με την άνοδο του [[Αδόλφος Χίτλερ|Αδόλφου Χίτλερ]] στην εξουσία, ο Ρόμελ γοητεύεται από τις προοπτικές που ανοίγει για τη Γερμανία ο νέος ηγέτης. Ο Χίτλερ, έχοντας διαβάσει το βιβλίο του Ρόμελ, τον τοποθετεί υπεύθυνο της προσωπικής του ασφάλειας, όταν ο [[Χίτλερ]] επισκέπτεται τη [[Σουδητία]] (Sudetenland) το 1938 και την [[Πράγα]] το [[1939]] μετά την ολοκληρωτική προσάρτηση της [[Τσεχοσλοβακία]]ς από το Ράιχ. Ωστόσο, ο Ρόμελ ουδέποτε υπήρξε οπαδός του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και, φυσικά, ούτε έγινε ποτέ μέλος του.<ref>Δεν επιτρεπόταν σε εξ επαγγέλματος στρατιωτικούς να εγγράφονται ως μέλη στο Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα</ref> Ο Ρόμελ μετατίθεται στη Σχολή Πολέμου του [[Βίνερ - ΝόισταντΝόιστατ]] (Wiener- Neustadt), όπου παραμένει μέχρι το [[1938]] ξεκινώντας τη συγγραφή του δεύτερου βιβλίου του, με τίτλο "Panzer greift an" (''Τα Τεθωρακισμένα Επιτίθενται'').<ref name=autogenerated1 />
