Ούγος Ε΄ του Λουζινιάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Πηγές: Μεταφορά σε "Σημειώσεις ιστορικού"
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|14|02|2020}}
 
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Ούγος Ε΄ των Λουζινιάν''' oή ''δίκαιος'Ούγος ο Δίκαιος''' ή '''Ούγος ο Ευσεβής''ευσεβής'', γαλλ.([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Hugues V la foire ou le pieux'', (απεβ. [[8 Οκτωβρίου]] [[1060]]) από τον [[Οίκος των Λουζινιάν|Οίκο του Λουζινιάν]] ήταν o 5ow κύριος του Λουζινιάν και του Κουσέ. Ήταν γιος του [[Ούγος Δ΄ του Λουζινιάν|Ούγου Δ΄, κυρίου του Λουζινιάν]] και της Ωντεάρντ/Αλντιάρντ, κόρης του Ραλφ, υποκόμη. Διαδέχθηκε τον πατέρα του π. το 1026. Μαζί με τον αδελφό του Ρόργκο εμφανίζονται ως μάρτυρες σε καταστατικά των μονών Σαιν-Μαισέν, Σαιν-Συπριέν και Νουαγιέ. Η σύζυγός του Αλμοντίς ήταν κόρη του κόμη του Λα Μαρς και μέσω αυτής οι απόγονοί του διεκδίκησαν το Λα Μαρς.<ref>Painter 1957, σ. 33</ref>
Όταν ο επικυρίαρχός του [[Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμος Η΄]] δούκας της Ακουιτανίας ενεπλάκη σε πόλεμο με τον [[Γουλιέλμος Δ΄ της Τουλούζης|Γουλιέλμο Δ΄]], κόμη της Τουλούζης]] (γιο της Αλμοντίς από τον δεύτερο γάμο της), η Αλμοντίς τον έπεισε να λάβει το μέρος του γιούγιου της.<ref>Painter 1957, σ. 33</ref> Τότε ο δούκας πολιόρκησε το Λουζινιάν· όταν ο Ούγος Ε΄ βγήκε για προμήθειες, σκοτώθηκε.<ref>Painter 1957, σ. 33</ref>
Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ούγος ΣΤ΄.
 
==Οικογένεια==
==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Ούγος Δ΄ του Λουζινιάν|Ούγου Δ΄]] κυρίου του Λουζινιάν και της Ωντεάρντ/Αλντιάρντ, κόρης του Ραλφ, υποκόμη.
 
Νυμφεύτηκε την Αλμοντίς, κόρη του Βερνάρδου Α΄ κόμη του Λα Μαρς και είχε τέκνα:
Διαδέχθηκε τον πατέρα του π. το 1026. Μαζί με τον αδελφό του Ρόργκο εμφανίζονται ως μάρτυρες σε καταστατικά των μονών Σαιν-Μαισέν, Σαιν-Συπριέν και Νουαγιέ.
* [[Ούγος ΣΤ΄ του Λουζινιάν|Ούγος ΣΤ΄]] π. 1039/π. 1043-π. 1103/1110, κύριος του Λουζινιάν και ως Ούγος Α΄ κόμης του Λα Μαρκ.<ref>Coureas & Riley-Smith 1995, σ. 39</ref>
* Ιορδάνης
* Μελισένντε γενν. πριν το 1055, παντρεύτηκε τον Σίμωνα Α΄ επίτροπο (vidame) του Παρτεναί.
 
Μετά, με το επιχείρημα της κοντινής συγγένειας εξ' αίματος, ο Ούγος Ε΄ την αποκήρυξε. Έτσι η Αλμοντίς έκανε το 1400 δεύτερο γάμο με τον [[Πονς της Τουλούζης|Πονς]].<ref>Painter κόμης της1957, Τουλούζηςσ. 33</ref> Το 1053 την απήγαγε και τη νυμφεύτηκε ο [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ της Βαρκελώνης|Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος]] κόμης της Βαρκελώνης, με αποτέλεσμα ο πάπας [[πάπαςΠάπας Βίκτωρ Β΄]] να τους αφορίσει για τον αθέμιτο γάμο τους.
Η σύζυγός του Αλμοντίς ήταν κόρη του κόμη του Λα Μαρς και μέσω αυτής οι απόγονοί του διεκδίκησαν το Λα Μαρς.
 
==Παραπομπές==
Όταν ο επικυρίαρχός του [[Γουλιέλμος Η΄ της Ακουιτανίας|Γουλιέλμος Η΄]] δούκας της Ακουιτανίας ενεπλάκη σε πόλεμο με τον [[Γουλιέλμος Δ΄ της Τουλούζης|Γουλιέλμο Δ΄]] κόμη της Τουλούζης (γιο της Αλμοντίς από τον δεύτερο γάμο της), η Αλμοντίς τον έπεισε να λάβει το μέρος του γιού της. Τότε ο δούκας πολιόρκησε το Λουζινιάν· όταν ο Ούγος Ε΄ βγήκε για προμήθειες, σκοτώθηκε.
<references />
 
==Πηγές==
Τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ούγος ΣΤ΄.
 
*Coureas, Nicholas; Riley-Smith, Christopher, eds. (1995). Cyprus and the Crusades. Cyprus Research Centre and SSCLE: Nicosia.
==Οικογένεια==
* Painter, Sidney (1957). "The Lords of Lusignan in the Eleventh and Twelfth Centuries.". Speculum, Vol. 32,The No.Chicago University 1Press. (JanΤόμος., 1957), pp 27–4732
Νυμφεύτηκε την Αλμοντίς, κόρη του Βερνάρδου Α΄ κόμη του Λα Μαρς και είχε τέκνα:
* [[Ούγος ΣΤ΄ του Λουζινιάν|Ούγος ΣΤ΄]] π. 1039/π. 1043-π. 1103/1110, κύριος του Λουζινιάν και ως Ούγος Α΄ κόμης του Λα Μαρκ.
* Ιορδάνης
* Μελισένντε γενν. πριν το 1055, παντρεύτηκε τον Σίμωνα Α΄ επίτροπο (vidame) του Παρτεναί.
 
Μετά, με το επιχείρημα της κοντινής συγγένειας εξ' αίματος, ο Ούγος Ε΄ την αποκήρυξε. Έτσι η Αλμοντίς έκανε το 1400 δεύτερο γάμο με τον [[Πονς της Τουλούζης|Πονς]] κόμης της Τουλούζης. Το 1053 την απήγαγε και τη νυμφεύτηκε ο [[Ραϋμόνδος Βερεγγάριος Α΄ της Βαρκελώνης|Ραϋμόνδος-Βερεγγάριος]] κόμης της Βαρκελώνης, με αποτέλεσμα ο πάπας [[πάπας Βίκτωρ Β΄]] να τους αφορίσει για τον αθέμιτο γάμο τους.
 
==Πηγές==
* Painter, Sidney. "The Lords of Lusignan in the Eleventh and Twelfth Centuries." Speculum, Vol. 32, No. 1. (Jan., 1957), pp 27–47
 
<references />
{{Authority control}}