Θωμάς Β΄ Πρελιούμποβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Θωμάς Β΄ Πρελούμπος''' ή '''ΠρελούμποβιτςΠρελιούμποβιτς''' ή '''Θωμάς Β΄ Κομνηνός Πρελούμπος Παλαιολόγος''' (''Тома Прељубовић'', θαναπεβ. 23 Δεκεμβρίου [[1384]]) ήταν [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότης της Ηπείρου]], με έδρα τα [[Ιωάννινα]], από το [[1366]] ως τοντο θάνατότέλος του τις [[23 Δεκεμβρίου]] [[1384]]. Υπήρξε ιδιαίτερα αντιπαθής στον τοπικό πληθυσμό, λόγω του βίαιου χαρακτήρα του και των ιδιαίτερα δεσποτικών αντιλήψεών του.

Ο Θωμάς ήταν οΉταν γιος του Σέρβου Τσάρουμεγιστάνα [[Πρέλιουμπ|Γρηγόριου Πρελούμπου,]] ηγεμόνα της Θεσσαλίας, που πέθανεαπεβίωσε το 1355/56 και της Ειρήνης των Νεμάνιτς, κόρης του [[Στέφανος Δουσάν|Στεφάνου Ούρου Δ΄]] ''Δουσάν'' της Σερβίας.

Μετά τον βίαιο θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του ανήλικου Θωμά, η Ειρήνη, διεκδίκησε για λογαριασμό του τηντη [[Θεσσαλία]]. Τελικά και οι δύο μαζί, αναγκάστηκαν να αποσυρθούν στην [[Σερβία]], μετά την προέλαση του [[Νικηφόρος Β΄ Ορσίνι|Νικηφόρου Β΄ Ορσίνι]], το 1356. Η Ειρήνη τελικά παντρεύτηκε κάποιον Σέρβο ηγεμόνα της [[Έδεσσα|Έδεσσας]] (Βοδενών), τον [[Ράντοσλαβ Χλάπεν]] και, ο πατριόςοποίος τουυιοθέτησε τον είχεΘωμά υπό την προστασία τουΒ΄.

Ενώ απουσίαζε ο νέος ηγεμόνας της Θεσσαλίας [[Συμεών Ούρεσης Παλαιολόγος|Συμεών-Ούρεσης των Νεμάνιτς]] απουσίαζε στην Ήπειρο, ο Χλάπεν εισέβαλε σ'σε αυτήν προσπαθώντας να την υποτάξει και να την προσφέρει ως κτήση στον θετό γιο του. Η προσπάθειά του αυτή τελικά απέτυχε, αλλά παρέδωσε στηνστη δικαιοδοσία του Θωμά την [[Καστοριά]] και τον πάντρεψε με την κόρη τού Συμεών-Ούρεση, τη [[Μαρία ΑγγελλίναΑγγελίνα Δούκαινα Παλαιολογίνα|Μαρία των Νεμάνιτς]].

Τα επόμενα έτη, ο Συμεών-Ούρεσης, λόγω της αδυναμίας του να κυριαρχήσει ουσιαστικά στον χώρο της Ηπείρου, έχρισε με τον τίτλο του Δεσπότη ορισμένους [[Αλβανοί|Αλβανούς]] φύλαρχους και αναγνώρισε και την κυριαρχία τους στην [[Άρτα]] και το [[Αγγελόκαστρο Αιτωλοακαρνανίας|Αγγελόκαστρο]]. Το 1366 οι κάτοικοι των [[Ιωάννινα|Ιωαννίνων]] και του [[Παραμυθιά|Αγίου Δονάτου]], έστειλαν πρεσβεία στον Συμεών-Ούρεση, ζητώντας να τους ορίσει κάποιον χαρισματικό ηγέτη, που να είναι σε θέση να τους προστατέψει από τις αλβανικές επιδρομές.

Ο Συμεών-Ούρεσης πρότεινε τον Θωμά Β΄ και τους παρέπεμψε σε αυτόν. Τελικά ο Θωμάς Β΄ δέχτηκε και εισήλθε ως Δεσπότης στα Ιωάννινα το 1367.<ref>Μίλλερ, μετάφρ. Λάμπρου, 1909-10, Tόμος A', βλ. πηγές σελ. 419</ref><ref>Miller, W. (1908), βλ. πηγές, σελ. 294</ref> Ο Θωμάς Β' στο «[[Χρονικό των Ιωαννίνων]]» περιγράφεται ως αδίστακτος και δεσποτικός τύραννος. Δήμευσε εκκλησιαστική και ιδιωτική περιουσία και την πρόσφερε σε Σέρβους. Το 1382 ο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Ρωμαίος Αυτοκράτορας]] [[Ιωάννης Ε΄|Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος]] τον ονόμασε επίσημα Δεσπότη, μέσω του μητροπολίτη Ματθαίου, τον οποίο όμως αργότερα εξόρισε ο Θωμάς Β'Β΄. Επίσης, κατηγορήθηκε ότι καταπίεζε την τοπική αριστοκρατία, η οποία συνωμότησε τελικά εναντίον του. Ο Θωμάς Β'Β΄ επέβαλε νέους επιπρόσθετους φόρους και μονοπώλια σε αγαθά, όπως το ψάρι και τα φρούτα. Επιπλέον, βρίσκοντανβρισκόταν σε συνεχή βάση σε πόλεμο με τα γειτονικά αλβανικά φύλλα.

Μετά από μιαμία οργανωμένη επίθεση των Αλβανών, που λίγο έλειψε να καταληφθούν ακόμη και τα Ιωάννινα, το 1379, στράφηκε για συμμαχία προς τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]]. Οι Τούρκοι έστειλαν στρατό προς ενίσχυσή του το 1382 και σταδιακά κατάφερε και κατέκτησε αρκετές περιοχές, που ως τότε είχαν καταλάβει Αλβανοί φύλαρχοι. Έλαβε και τον άτυπο χαρακτηρισμό «'''ΑλβανιτοκτόνοςΑλβανοκτόνος'''», λόγω αυτών των στρατιωτικών επιτυχιών.

Ο Θωμάς Β' τελικά έπεσε θύμα συνωμοσίας, στην οποία συμμετείχε και η σύζυγός του Μαρία. Στις 23 Δεκεμβρίου 1384, δολοφονήθηκε από τηντη φρουρά του και ο πληθυσμός της περιοχής ανακήρυξε άρχοντά του τηντη Μαρία, η οποία προσκάλεσε τον αδελφό της [[Ιωάννης Ούρεσης|Ιωάννη-Ούρεση των Νεμάνιτς]] ως σύμβουλό της σε θέματα διακυβέρνησης.

Η δεύτερη σύζυγός του Ειρήνη των Νεμάνιτς ήταν εξαδέλφη της πρώτης και κόρη του [[Στέφανος Δουσάν|Στεφάνου Ούρεση Δ΄]] ''Δουσάν'' της Σερβίας. Από αυτήν είχε τουλάχιστον ένα παιδί, την: