Γοδεφρείδος Β΄ της Βρετάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|24|04|2020}}
{{Infobox Royalty
|όνομα = Γοδεφρείδος Β'
Γραμμή 35 ⟶ 34 :
|τόπος_ταφής = [[Παναγία των Παρισίων]]
}}
O '''Γοδεφρείδος Β΄ της Βρετάνης''' ([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Geoffroy II de Bretagne'', [[23 Σεπτεμβρίου]] [[1158]] - [[19 Αυγούστου]] [[1186]]) ήταν δούκας της [[Βρετάνη]]ς και 3ος κόμης του Ρίτσμοντ από το ([[1181]] έως το- [[1186]],) μέσω του γάμου του με την [[Κωνσταντία της Βρετάνης]]. Ήταν ο τέταρτος από τους πέντε γιους του βασιλιά [[Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Β' της Αγγλίας]] και της δούκισσας [[Ελεονώρα της Ακουιτανίας|Ελεονώρας της Ακουιτανίας]]<ref>[http://www.britannica.com/biography/Geoffrey-IV-duke-of-Brittany Geoffrey IV] EncyclopædiaEncyclop?dia Britannica</ref>. Ο πατέρας του τον πάντρεψε με την [[Κωνσταντία της Βρετάνης]] και χρίστηκε διάδοχος του δουκάτου. Παιδιά τους ήταν η [[Ελεονώρα της Βρεττάνης]] και ο [[Αρθούρος Α΄ της Βρετάνης]].
 
==Δούκας της Βρετάνης==
Ήταν ηλικίας 15 μόλις ετών, όταν έκανε την πρώτη επανάσταση κατά του πατέρα του, αλλά αργότερα συμφιλιώθηκε με τον Ερρίκο Β΄ ([[1174]]). Έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο και στον επόμενο [[εμφύλιος πόλεμος|εμφύλιο πόλεμο]] ([[1183]]), όπου στο πλευρό του αδελφού του [[Ερρίκος ο Νεώτερος|Ερρίκου]] πολιόρκησε τον αδελφό του [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδο]] στην [[Ακουιτανία]]. Ξόδεψε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην αυλή του βασιλιά της Γαλλίας [[Φίλιππος Αύγουστος Β΄ της Γαλλίας|Φιλίππου Β΄ Αυγούστου]], όπου έγινε και ένας από τους ακολούθους του. Συμμετείχε στο πλευρό του Γάλλου βασιλιά σε όλους τους πολέμους ενάντια στον πατέρα του.
 
Στα μέσα της δεκαετίας του 1160 ο Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας αποφάσισε να αλλάξει την πολιτική του και να αποκτήσει έντονο έλεγχο στο [[Δουκάτο της Βρετάνης]].<ref>Everard (2000), σσ. 41–42</ref> Ο Ερρίκος Β΄ βρέθηκε σε σύγκρουση με τον [[Κόναν Δ΄ της Βρετάνης]] αλλά όταν οι τοπικοί ευγενείς στην [[Βρετάνη]] επαναστάτησαν ο Κόναν Δ΄ ζήτησε την βοήθεια του Άγγλου βασιλιά. Ο Ερρίκος Β΄ αποφάσισε να κατακτήσει εδάφη στα σύνορα της Βρετάνης και της Νορμανδίας (1164), επιτέθηκε στην Βρετάνη για να τιμωρήσει τους επαναστάτες βαρόνους (1166).<ref>Everard (2000), σ. 42</ref> Ο Ερρίκος Β΄ πίεσε τον Κόναν Δ΄ να παραιτηθεί υπέρ της κόρης του και να την αρραβωνιάσει με τον τέταρτο γιο του Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη.<ref>Everard (2000), σ. 42</ref>
Προκειμένου να εξασφαλίσει χρήματα για τις εκστρατείες του, δεν δίσταζε να επιτεθεί σε εκκλησίες και μοναστήρια, κάτι που έφερε μεγάλη δυσαρέσκεια στην εκκλησία εναντίον του. Για τον πρόωρο θάνατο του, η κυριότερη εκδοχή είναι ότι ποδοπατήθηκε σε έναν αγώνα [[κονταρομαχία]]ς, ενώ ο Φίλιππος συνετρίβη τόσο πολύ ψυχολογικά που έπαθε [[υστερία]], σύμφωνα με τον [[Γεράρδος της Ουαλίας|Γεράρδο της Ουαλίας]]. Υπάρχει και δεύτερη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία πέθανε από ένα δυνατό ξαφνικό κοιλιακό πόνο, μετά από μια ομιλία του στον Φίλιππο όπου μιλούσε με κομπασμό. Η δεύτερη εκδοχή πρέπει να είναι μετέπειτα εφεύρεση Γάλλων χρονικογράφων, προκειμένου να δείξουν τη θεία τιμωρία εναντίον του για την εξέγερση κατά του πατέρα του και τη συμπεριφορά του στην εκκλησία.
Η συνθήκη αυτή ήταν ασυνήθιστη για τα μεσαιωνικά χρονικά καθώς ο Κόναν Δ΄ πιθανότατα να είχε γιους που μπορούσαν να τον κληρονομήσουν.<ref>Everard (1999), σσ. 43–44</ref> Ο Γοδεφρείδος Β΄ και η Κωνσταντία παντρεύτηκαν τον Ιούλιο του 1181.<ref>Warren, Wilfred Lewis, King John, (University of California Press, 1973), 574</ref> Οι εντάσεις ανάμεσα στον Ερρίκο Β΄ και στον βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο τον Νεώτερο εξελίχτηκαν σε ανοιχτό πόλεμο (1167), η ασήμαντη αφορμή ήταν ο τρόπος με τον οποίο θα είχαν την διαχείριση των χρημάτων στα [[Σταυροφορικά κράτη]] της Ανατολής.<ref>Warren, σ. 105</ref> Ο [[Λουδοβίκος Ζ΄ της Γαλλίας]] συμμάχησε με τους Ουαλούς, τους Σκωτσέζους, τους Βρετόνους και επιτέθηκε στην Νορμανδία.<ref>Dunbabin, σ. 59</ref>
 
Ο Ερρίκος Β΄ επιτέθηκε σε απάντηση στο Σαιν-Κλαιρ-συρ-Επτ όπου ο Λουδοβίκος Ζ΄ είχε το οπλοστάσιο του, το έκαψε αναγκάζοντας τον Γάλλο βασιλιά και τους συμμάχους του να κλείσουν ειρήνη.<ref>Dunbabin, σ. 59; Warren (2000), σ. 106</ref> Ο Ερρίκος Β΄ επιτέθηκε κατόπιν στην Βρετάνη να τιμωρήσει τους επαναστάτες βαρόνους στους οποίους τα αισθήματα για την κατάληψη του δουκάτου ήταν αρνητικά σε έντονο βαθμό.<ref>Everard (2000), σσ. 45–46</ref> Σε ηλικία 15 ετών ο Γοδεφρείδος επαναστάτησε εναντίον του πατέρα του αλλά αργότερα συμφιλιώθηκε μαζί του (1174), ήταν πρωταγωνιστής στην δεύτερη εξέγερση (1183) στο πλευρό του μεγαλύτερου αδελφού του [[Ερρίκος ο Νεότερος|Ερρίκου του Νεότερου]] εναντίον του [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου]].
Ο Γοδεφρείδος Β΄ έγινε στενός φίλος με τον γιο και διάδοχο του Λουδοβίκου Ζ΄, μετέπειτα βασιλιά [[Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας|Φίλιππο Αύγουστο]], πέρασε πολύ καιρό στην αυλή του Φιλίππου και έγινε ο Σενεσάλιος του. Σχεδίασε πολλές φορές επανάσταση εναντίον του πατέρα του με την στήριξη του Φιλίππου το καλοκαίρι του 1186, την τελευταία περίοδο που έμεινε στο [[Παρίσι]], κατηγορήθηκε πολλές φορές για προδοσία. Ο [[Γεράλδος της Ουαλίας]] γράφει :
 
''"Είχε περισσότερη αλόη παρά μέλι, η γλώσσα του ήταν περισσότερο λεία από το λάδι, με την γλωσσική του πειστικότητα μπορούσε να διαλύσει τις ισχυρότερες συμμαχίες και κατέστρεψε δύο βασίλεια, υποκριτής σε όλα και απατεώνας"''.<ref>Dan Jones, "The Plantagenets", σ. 102</ref>
 
Ο Γοδεφρείδος επιτέθηκε πολλές φορές σε εκκλησίες προκειμένου να κερδίσει έσοδα για τις εκστρατείες, η ασέβεια του για την θρησκεία δυσαρέστησε έντονα τους χρονικογράφους της εποχής του.
 
==Θάνατος==
 
Ο Γοδεφρείδος Β΄ της Βρετάνης πέθανε στο Παρίσι σε ηλικία 27 ετών (19 Αυγούστου 1186), μερικοί τοποθετούν τον θάνατο του δύο μέρες αργότερα (21 Αυγούστου 1186).<ref>Marie-Aline de Mascureau, Chronologie, published originally in Aliénor d’Aquitaine. Revue 303, hors-série no 81, σσ. 218-223, Nantes 2004, in Edmond-René Labande, Pour une image véridique d’Aliénor d’Aquitaine, edited with a preface by Martin Aurell of la Société des antiquaires de l'Ouest-Geste edition of 2005. σ. 142</ref> Υπάρχουν δύο εκδοχές για τον θάνατο του, σύμφωνα με την πιθανότερη ποδοπατήθηκε μέχρι θανάτου σε ένα τουρνουά ιππασίας στο Παρίσι. Ο Ρότζερ όφ Χάουντεν σύμφωνα με πληροφορίες που πήρε από τον Γεράλδο της Ουαλίας έγραψε ότι ο Φίλιππος ήταν τόσο πολύ θλιμμένος που ήθελε να μπει μαζί του στο φέρετρο.<ref>https://sourcebooks.fordham.edu/source/1183hovden.asp</ref> Σύμφωνα με την λιγότερο πιθανή εκδοχή όπως την περιγράφει ο Γάλλος κληρικός Ρίγκορντ πέθανε από έναν έντονο πόνο στο στήθος αμέσως μετά την ομιλία του στον Φίλιππο με την οποία σχεδίαζε νέα επανάσταση εναντίον του πατέρα του. Οι ιστορικοί εξηγούν με διαφορετικό τρόπο τις δύο εκδοχές, για την πρώτη πιθανότατα ο Φίλιππος ήθελε να δείξει ότι ο Γοδεφρείδος βρισκόταν στο Παρίσι για αθλητικούς λόγους χωρίς να έχει στόχο να προχωρήσει σε δολοπλοκίες εναντίον του Ερρίκου Β΄. Η δεύτερη εκδοχή παρουσιάζεται σαν θεία τιμωρία επειδή σχεδίαζε επανάσταση εναντίον του πατέρα του. Η ετεροθαλής αδελφή του από μητέρα [[Μαρία της Γαλλίας, κόμισσα της Καμπανίας]] που είχε πολύ καλές σχέσεις μαζί του οικοδόμησε ένα παρεκκλήσι για την σωτηρία της ψυχής του.<ref>Kelly, Amy (1950). Eleanor of Aquitaine and the Four Kings. σ. 226</ref> Η ταφή του έγινε στην [[Παναγία των Παρισίων]], στην χορωδία της εκκλησίας, ο τάφος του καταστράφηκε τον 18ο αιώνα όταν ξέσπασε η [[Γαλλική Επανάσταση]].<ref>Everard, Judith (2000). Brittany and the Angevins: Province and Empire, 1158–1203. σ. 144</ref><ref>http://www.tombes-sepultures.com/crbst_816.html</ref> Ο σκελετός του εξήχθη (1797), μετρήθηκε στα 1.69 μέτρα.<ref>As related by Valentine Green in The Gentleman's Magazine, 67, pt 2, 1797</ref> Μετά τον θάνατο του Γοδεφρείδου ο πατέρας του Ερρίκος Β΄ πάντρεψε την χήρα του Κωνσταντία με τον Ρανούλφο του Μπλαντεβίλ, 4ο κόμη του Τσέστερ (1188), έγινε προσωρινά δούκας της Βρετάνης μέχρι την εποχή που ακυρώθηκε ο γάμος τους.
 
==Οικογένεια==
 
Με την σύζυγο του Κωνσταντία της Βρετάνης απέκτησε :
 
*[[Ελεονώρα της Βρετάνης]]
*Ματθίλδη της Βρετάνης (1185 - 1189)
*[[Αρθούρος Α΄ της Βρετάνης]]
 
==Παραπομπές==
<references />
 
==Πηγές==
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Geoffrey II, Duke of Brittany}}
 
*Costain, Thomas B. The Conquering Family, 1962
*Everard, Judith. Charters of Duchess Constance of Brittany and her Family, 1171–1221, 1999
*Everard, Judith. Brittany and the Angevins: Province and Empire, 1158–1203, 2000
*Gillingham, John. The Life and Times of Richard I, 1973
*Gillingham, John. Richard the Lionheart, 1978
*Gillihgham, John. Richard I, 1999
*Reston, James. Warriors of God: Richard the Lion-Heart and Saladin in the Third Crusade, 2001
*Warren, W. L. Henry II, 2000
 
{{Authority control}}
{{Βρετάνη-επέκταση}}
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Geoffrey II, Duke of Brittany}}
 
[[Κατηγορία:Οίκος των Πλανταγενετών]]