Νέρων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 51:
Αφού κατεσβέσθη η πυρκαγιά, ο Νέρων προχώρησε σε ένα μεγαλεπήβολο και πολυέξοδο σχέδιο οικιστικής αναμόρφωσης της πρωτεύουσας. Για τον εαυτό του έφτιαξε ένα πολυτελέστατο ανάκτορο, που το ονόμασε [[Χρυσός Οίκος|Domus Aurea]] (Χρυσούν Μέγαρον) και μέσα σε αυτό υπήρχε ένα πελώριο άγαλμά του, ύψους 30 μέτρων<ref>[[Τάκιτος (ιστορικός)|Τάκιτος]], ''[https://en.wikisource.org/wiki/The_Annals_%28Tacitus%29/Book_15#42 Χρονικά]'' {{en}}</ref>. Το παλάτι αυτό είχε αμέτρητες αίθουσες, εσωτερικούς κήπους και χιλιάδες υπηρέτες. Έτσι ο Νέρωνας απολάμβανε να ζει μέσα στην χλιδή και την πολυτέλεια. Μα όταν τα χρέη του έφτασαν στο απροχώρητο, ήρθε η συμφορά.
 
Η βαριά φορολογία και η κακή διοίκηση έκαναν το λαό να επαναστατήσει. Το [[68]], επαναστατικά στρατεύματα με αρχηγό τον [[Γάλβας|Γάλβα]], διοικητή της [[Ισπανία|Ισπανίας]], βάδισαν κατά της Ρώμης. Μαζί τους ενώθηκαν και οι σωματοφύλακες του αυτοκράτορα, ενώ ο ίδιος τοέφευγε έσκαγεβιαστικά από την πόλη. Νιώθοντας, πως πλησίαζε το τέλος του, αλλά μη έχοντας το θάρρος να αυτοκτονήσει, έβαλε έναν αυλικό του να τον μαχαιρώσει<ref>Matthew Bunson, ''[https://books.google.gr/books?id=T5tic2VunRoC&printsec=frontcover&dq=isbn:9781438110271&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwjomcLR3OPLAhWqE5oKHacLCloQ6AEIGzAA#v=onepage&q&f=false Encyclopedia of the Roman Empire]'', Infobase Publishing (2009) ISBN 978-1-4381-1027-1</ref>.
 
Μετά θάνατον, η Σύγκλητος τον κήρυξε δημόσιο κίνδυνο και αναγνώρισε ως αυτοκράτορα τον Γάλβα, με αποτέλεσμα την έκρηξη ενός σύντομου εμφυλίου πολέμου, τον φόνο του Γάλβα και το τέλος της Ιούλιο-Κλαυδιανής δυναστείας, που αντλούσε το κύρος της από τους συγγενικούς δεσμούς με τον Οκταβιανό Αύγουστο και, μέσω αυτού, με τον [[Ιούλιος Καίσαρας|Ιούλιο Καίσαρα]].
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Νέρων"