Καρλόττα του Μονπανσιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
[[File:Charlottebourbon.jpg|thumb|right|200px|Η Καρλόττα των Βουρβόνων, κόρη του δούκα του Μονπανσιέ.]]
Η '''Καρλόττα''', γαλλ. Charlotte de Bourbon (1546/47 - 5 Μαΐου 1582) ήταν η τέταρτη κόρη του δούκα του Μονπανσιέ και με τον γάμο της έγινε πριγκίπισσα της Οράγγης.
==Βιογραφία==
Η μητέρα της, Ζακλίν, ήταν πιστή στον Καλβινισμό τον οποίο και δίδασκε κρυφά στα παιδιά της. Ο πατέρας της έστειλε τις κόρες του σε μοναστήρια για να τις αποκόψει από την επιρροή της μητέρας τους. Η δεκατριάχρονη Καρλόττα ικέτεψε να μείνει με τη μητέρα της, που πέθανε τον καιρό που βρισκόταν στο μοναστήρι.<ref> Famous Women of the Reformed Church|date=1901 page=103} </ref> Ο πατέρας της την πρόοριζε για μοναστική ζωή. Όταν επισημοποιήθηκε ως μοναχή στην ηλικία των δεκατριών, έφτιαξε επίσημη γραπτή διαμαρτυρία.<ref> Robin, Larsen and Levin (2007). Encyclopedia of Women in the Renaissance: Italy, France, and England. p. 56. </ref>
Άλλες πηγές λένε ότι σκοπός του Λουδοβίκου ήταν να αποφύγει τις προίκες. Το σχέδιο ήταν η Καρλόττα να διαδεχθεί τη θεία της ως ηγουμένη μετά τον θάνατό της, κάτι που πραγματοποιήθηκε ενάντια στη θέλησή της. Ως ηγουμένη, κατηχήθηκε κρυφά στον Καλβινισμό από έναν ιερέα<ref> Wedgwood, C.V. William the Silent, Jonathan Cape, 1944, p. 153 </ref>
Η νεαρή Καρλόττα συγκλόνισε την οικογένειά της και το βασίλειο εγκαταλείποντας το μοναστήρι το 1572, επισημοποιώντας τον προσηλυτισμό της στον Καλβινισμό, ενώ, με συμβουλή της [[Ιωάννα Γ΄ της Ναβάρρας|Ιωάννας της Ναβάρρας]], δραπέτευσε στο [[Παλατινάτο]]. <ref>Charmarie Blaisdell, ‘Religion, Gender, and Class: Nuns and Authority in Early Modern France’, in Michael Wolfe (ed.), Changing Identities in Early Modern France (London, 1997), pp.147–168, p155</ref>
Παντρεύτηκε το 1575 τον [[Γουλιέλμος Α΄ της Οράγγης|Γουλιέλμο Α΄ των Νάσσαου]] πρίγκιπα της Οράγγης και είχε τέκνα:▼
==Γάμος==
▲
* [[Λουίζα Γιουλιάνα του Νάσσαου|Λουίζα-Γιουλιάνα]] 1576-1644, παντρεύτηκε τον [[Φρειδερίκος Δ΄ του Παλατινάτου|Φρειδερίκο Δ΄ των Βίττελσμπαχ]] εκλέκτορα του Παλατινάτου.
* [[Ελισάβετ του Νάσσαου|Ελισάβετ]] 1577-1642, παντρεύτηκε τον [[Ερρίκος ντε Λα Τουρ ντ' Ωβερν|Ερρίκο ντε Λα Τουρ ντ' Ωβέρν]].
Γραμμή 16 ⟶ 17 :
* [[Αιμιλία Αντβερπιάνα του Νάσσαου|Αιμιλία-Αντβερπιάνα]] 1581-1657, παντρεύτηκε τον [[Φρειδερίκος Καζιμίρ του Λάντσμπεργκ|Φρειδερίκο-Καζιμίρ]] κόμη του Παλατινάτου-Τσβάιμπρυκεν-Λάντζμπεργκ.
Ο γάμος τους ήταν πολύ ευτυχισμένος, καθώς λέγεται ότι ήταν ο μόνος γάμος του Γουλιέλμου από έρωτα, και μάλιστα αύξησε τη δημοτικότητά του στο βασίλειο.<ref> Wedgwood, C.V. William the Silent Phoenix Press 2001 p.152 </ref>
Η Καρλόττα πέθανε το 1582 από υπερκόπωση, ενώ περιέθαλψε τον Γουλιέλμο, που είχε επιβιώσει από απόπειρα δολοφονίας.<ref> Wedgwood p. 235 </ref> Αν και ο Γουλιέλμος θεωρούταν στωικός, υπήρχε ο φόβος ότι θα πέθαινε αν μάθαινε για τον θάνατό της.<ref> Wedgwood, p.235 </ref> Μετά τον θάνατό της, παντρεύτηκε τη [[Λουίζ ντε Κολινί]], με την οποία απέκτησε έναν γιο.
Ο αδερφός του Γουλιέλμου [[Ιωάννης ΣΤ΄ του Νάσσαου-Ντίλενμπουργκ]], που αρχικά είχε εναντιωθεί στον γάμο της Καρλόττας με τον Γουλιέλμο, τίμησε τη μνήμη της Καρλόττας ως "γνωστή για την αρετή της, την πίστη της, την μεγάλη ευφυία της, όσο υπέροχη όσο ο Γουλιέλμος επιθυμούσε.<ref> Wedgwood, p.157</ref>
==Πηγές==
* Blaisdell, Charmarie, ‘Religion, Gender, and Class: Nuns and Authority in Early Modern France’, in Michael Wolfe (ed.), Changing Identities in Early Modern France (London, 1997), pp. 147–168.
Γραμμή 22 ⟶ 28 :
{{authority control}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Charlotte of Bourbon}}
[[Κατηγορία:Οίκος των Βουρβόνων]]
| |||