Νικόλας Χατζημαυρουδής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Σκόπελος (με το HotCat)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
Ο Νικόλας Χατζημαυρουδής ήταν καραβοκύρης. Η έναρξη της επανάστασης τον βρήκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] με το πλοίο του "Φωκίων" φορτωμένο με 18.000 οκάδες κριθάρι προοριζόμενο για την [[Πρέβεζα]]. Ο Λήμνιος καπετάνιος αποφασίζει να προσχωρήσει στον αγώνα και κατευθύνθηκε στις [[Σπέτσες]], από όπου μετέφερε το φορτίο στους Μύλους και το πρόσφερε στον αγωνιζόμενο πληθυσμό που υπέφερε από τα αντίποινα του [[Χουρσίτ Μεχμέτ Πασάς|Χουρσίτ πασά]]. Ήταν Απρίλιος του 1821. Με το πλοίο του μετέφερε πολλούς κυνηγημένους κατοίκους στο Άστρος, πολλούς από τους οποίους εξέθρεψε με δικά του έξοδα επί πενταήμερο. Δαπάνησε τότε περίπου 1.060 ισπανικά δίστηλα ή 15.000 γρόσια.
 
Τον Ιούλιο του 1821 έφυγε για τη Μακεδονία και ωςέως τον Μάρτιο του 1822 περιέπλεε τα παράλια της [[Χαλκιδική]]ς, του [[Χερσόνησος του Άθω|Άθω]] και της [[Θάσος|Θάσου]] διασώζοντας πολλούς αγωνιστές μετά την αποτυχία του κινήματος του [[Εμμανουήλ Παππάς |Εμμανουήλ Παππά]]. Ακολούθως διατάχθηκε να μεταβεί στο στρατόπεδο του Ευρίπου Ευβοίας και να το προφυλάσσει από θαλάσσιες επιδρομές. Παρέμεινε εκεί επί 15 μήνες ωςέως τον Αύγουστο του 1823 "ναυμαχών και διαπορθμεύων τους κατατρεχομένους". Από τη δράση του "όλη η νήσος [[Εύβοια]] έμεινεν ευχαριστημένη από την φιλογένειάν του". Μετά την υποταγή της Εύβοιας στους Τούρκους μετέφερε με το πλοίο του τρεις καραβιές λαού στη [[Σκιάθος|Σκιάθο]] και [[Σκόπελος|Σκόπελο]] για να σωθεί. Μια τέταρτη καραβιά, την οποία οι Σκοπελίτες δεν δέχθηκαν, την πήγε στην [[Αίγινα]].
 
Στη συνέχεια διατάχθηκε να μεταβεί στην Κάρυστο με τρία άλλα πλοία για να προλάβει τουρκικό μπλόκο και τον Οκτώβριο του 1823 μετείχε στην πολιορκία του Ευρίπου. Ακολούθως διατάχθηκε να μεταφέρει στρατιώτες με τις οικογένειές τους από τις ακτές της Αργολίδας στην Εύβοια και 2.000 κοιλάκιλά σιτάρι στο [[Αταλαντονήσι|Ταλαντονήσι]]. Αφού εκτέλεσε τηντη μεταφορά, διατάχθηκε να περιπλέει την περιοχή εποπτεύοντας και να τροφοδοτεί το στρατόπεδο των Βρυσακίων ωςέως το Μάρτιο του 1824. Και μετά στάλθηκε στα [[Ψαρά]] μεταφέροντας "ξυλική". Επίτροπος του φορτίου ήταν ο αδερφός του Κωνσταντίνου Κανάρη. Φθάνοντας στα Ψαρά, η τοπική συνέλευση, το λεγόμενο "Κοινόν των Ψαρών" αποφάσισε ως είχε δικαίωμα να κατασχέσει το πλοίο του και να το χρησιμοποιήσει ως "μπουρλότο", δηλαδή [[πυρπολικό]].
 
Όταν η οθωμανική διοίκηση της Λήμνου πληροφορήθηκε τη συμμετοχή του Χατζημαυρουδή στον αγώνα, προέβη σε αντίποινα. Κατέσχεσε την περιουσία του στο νησί και συνέλαβε τον πατέρα του και την οικογένειά του, για την απελευθέρωση των οποίων πλήρωσε 11.000 γρόσια.
Γραμμή 28:
=== Μεταπολεμική περίοδος ===
 
Μετά την καταστροφή του πλοίου του ο καπετάν-Νικόλας κατέφυγε στην [[Ερμούπολη]] της Σύρου, όπου έζησε ωςέως το 1852. Κατά καιρούς έκανε αναφορές προς την "Επιτροπή Εκδουλεύσεων", να τύχει αποζημίωσης για όσα πρόσφερε στον αγώνα αλλά ωςέως το θανατόθάνατό του είχε πληρωθεί ελάχιστα ποσά. Το 1867, δεκαπέντε χρόνια μετά το θανατόθάνατό του, το κράτος του όφειλε ακόμα 103.510 γρόσια.
 
Η πολιτεία τον τίμησε μόνο με ηθικούς επαίνους. Τον αναγνώρισε ως Υποπλοίαρχο Α΄ τάξεως και του απένειμε τον αργυρό σταυρό του τάγματος του Σωτήρος. Ο ίδιος συνέχισε το ναυτικό επάγγελμα και αναφέρεται ως ιδιοκτήτης ιστιοφόρων.