Ανορθωτικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 37:
==Ιστορία==
===Από το ΚΚΚ εως το ΑΚΕΛ===
Πρόδρομος του ΑΚΕΛ θεωρείται το [[Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου]] (ΚΚΚ), με ημερομηνία ίδρυσης την 15η Αυγούστου 1926. Tο ΚΚΚ μετά το τέλος της εξέγερσης των [[Οκτωβριανά|Οκτωβριανών]] (1931), καθίσταται παράνομο από
Περίπου μια δεκαετία αργότερα, η χαλάρωση των δικτατορικών μέτρων με την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] έδωσε τη δυνατότητα στους κομμουνιστές να ιδρύσουν, με άλλα δημοκρατικά στοιχεία, το ΑΚΕΛ, το 1941 για νόμιμη δράση. Η ιδρυτική συνέλευση του ΑΚΕΛ έγινε στις 14 Απριλίου 1941 στη [[Σκαρίνου]]. Ανάμεσα στους ιδρυτές τους ΑΚΕΛ υπήρχαν μέλη του ΚΚΚ. Το ΚΚΚ εξακολουθούσε να βρίσκεται στην παρανομία. Το ΚΚΚ και το ΑΚΕΛ συνυπήρχαν μέχρι το 1944, έχοντας τον ίδιο Γενικό Γραμματέα, τον [[Πλουτής Σέρβας|Πλουτή Σέρβα]]. Το 5ο συνέδριο του ΚΚΚ, τον Νοέμβριο του 1944, αποφάσισε τη συγχώνευση των δύο κομμάτων. Ουσιαστικά διαλύθηκε το ΚΚΚ και η αριστερά στην Κύπρο συνέχισε με μοναδικό εκπρόσωπο το ΑΚΕΛ. Το ΑΚΕΛ θεωρεί ότι αποτελεί διάδοχο του ΚΚΚ.<ref>{{Cite web|url=http://dialogos.com.cy/haravgi/wp-content/uploads/sites/3/2017/08/15082017.pdf|title=Oι πρωτοπόροι κομμουνιστές έθεσαν τα θεμέλια της ταξικής πάλης |last=Νικόλα|first=Νικόλας|date=2017-08-15|website=|publisher=[[Χαραυγή (εφημερίδα Κύπρου)|Χαραυγή]]|pages=22-23|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170816115203/http://dialogos.com.cy/haravgi/wp-content/uploads/sites/3/2017/08/15082017.pdf|archivedate=2017-08-16|accessdate=2017-08-16}}</ref>
Γραμμή 53:
Οι επόμενες εκλογές έγιναν στις 26 Μαΐου 1946. Αντίπαλοι στη Λευκωσία ήταν και πάλι ο Θεμιστοκλής Δέρβης και ο Iωάννης Kληρίδης. Το ΑΚΕΛ υποστήριξε και πάλι τον δεύτερο, ο οποίος επικράτησε μαζί με όλους τους υποψήφιους του συνδυασμού του. Στις εκλογές αυτές το ΑΚΕΛ πέτυχε μια μεγάλη νίκη καθώς οι υποψήφιοι του επικράτησαν στους 4 από τους 6 δήμους της Κύπρου: στη Λευκωσία με τον Ιωάννη Κληρίδη, στη Λεμεσό με τον [[Πλουτής Σέρβας|Πλουτή Σέρβα]], στην Αμμόχωστο με τον [[Αδάμ Αδάμαντος]] και στη Λάρνακα με τον [[Λύσος Σανταμά|Λύσο Σανταμά]]. Δεν επικράτησε μόνο σε Πάφο και Κερύνεια.<ref name=":1" />
Ακολούθησαν οι δημοτικές εκλογές του 1949. Το ΑΚΕΛ δεν υποστήριξε τον Ιωάννη Κληρίδη, καθώς θεώρησε ότι δεν είχε ακολουθήσει το πρόγραμμα με το οποίο
Την ίδια χρονιά νέος Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ εκλέγεται ο [[Εζεκίας Παπαϊωάννου]], ο οποίος παρέμεινε στη θέση αυτή έως το τέλος της ζωής του, το 1988.<ref name=":2" />
Οι τελευταίες εκλογές πριν από την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας έγιναν στις 17 Μαΐου 1953. Τρεις μήνες προηγουμένως το ΑΚΕΛ είχε υποβάλει πρόταση για «μίνιμουμ πρόγραμμα» ώστε να σχηματιστεί ενιαίος εκλογικός συνασπισμός. Η Δεξιά απέρριψε την πρόταση. Η Εθναρχία (το Εθναρχικό Συμβούλιο αποτελούσαν η εκκλησιαστική ηγεσία και κοσμικοί) εξέδωσε ανακοίνωση υποστηρίζοντας ότι «η σύμπραξις, συνεννόησις ή επαφή άμεσος ή έμμεσος μετά των κομμουνιστών είναι ασυμβίβαστος προς την εθνικήν αξιοπρέπειαν και επιζήμια εις τον εθνικόν αγώνα.» Αντίπαλοι στη Λευκωσία ήταν ο Θεμιστοκλής Δέρβης και με το ΑΚΕΛ ο [[Εζεκίας Παπαϊωάννου]], ο οποίος ήταν τότε Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ. Η δεξιά στις εκλογές του 1953 εξέλεξε με μεγάλη διαφορά όλους τους υποψήφιους της.<ref name=":1" />
==Μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας==
| |||