Πουλχερία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η αγία '''Αιλία Πουλχερία''' ([[19 Ιανουαρίου]] [[399]] - Ιούλιος [[453]])<ref>[http://catholicsaints.info/saint-pulcheria/ Pulcheria] Catholic Saints</ref> ήταν αντιβασίλισσα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|ΒυζαντινήςΡωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] κατά τη διάρκεια της ανηλικότητας του αδελφού της [[Θεοδόσιος Β´|Θεοδοσίου Β΄]]. καιΈγινε αυτοκράτειραΑυτοκράτειρα από τοτον γάμο της με τον [[Μαρκιανός|Μαρκιανό]].

Ήταν το δεύτερο παιδί του αυτοκράτοραΑυτοκράτορα [[Αρκάδιος|Αρκάδιου]] και της αυτοκράτειραςΑυτοκράτειρας [[Ευδοξία (αυτοκράτειρα)|Ευδοξίας]]. Η μεγαλύτερη αδελφή της, που γεννήθηκε το [[397]], θεωρείται ότι πέθανε νέα. Μικρότερα αδέλφια της ήταν η [[Αρκαδία Πορφυρογέννητη|Αρκαδία]], γεννημένη το [[400]], ο μελλοντικός αυτοκράτορας [[Θεοδόσιος Β´]] και η [[Μαρίνα Πορφυρογέννητη|Μαρίνα]], αμφότεροι γεννημένοι το [[401]]. Η Πουλχερία ήταν γυναίκα μορφωμένη, κάτοχος αξιόλογης φιλοσοφικής και θεολογικής παιδείας. Διακρινόταν για την ευσέβεια και την εν γένει ενάρετη ζωή της. Υπήρξε προσωπικότηςπροσωπικότητα δυναμική, φιλόδοξη, δραστήρια και ευφυής. Χαρακτηριστικό δείγμα της ευφυίας της αποτελεί το γεγονός ότι παρουσίαζε τον άβουλο αδελφό της ως κυβερνώντα, ενώ κατ' ουσίαν η ίδια διοικούσε το βυζαντινόΡωμαϊκό κράτος.

Όταν πέθανε ο αυτοκράτωρΑυτοκράτορας Αρκάδιος, ο Θεοδόσιος ήταν επτά ετών, η δε Πουλχερία εννέα. Την εξουσία, τα πρώτα χρόνια, την ασκούσε ο συνετός ύπατος (έπαρχος) [[Ανθέμιος (αποσαφήνισηαξιωματούχος)|Ανθέμιος]]. Από τις 4 Ιουλίου 414 όμως, οπότε η Πουλχερία αναγορεύθηκε [[Αυγούστα]], ο Ανθέμιος απομακρύνθηκε από την πολιτική ζωή και η Πουλχερία ανέλαβε τα ηνία της Αυτοκρατορίας, πράγμα που συνεχίστηκε και μετά την ενηλικίωση του αδελφού της. Ο Θεοδόσιος Β΄, αδύναμος και ασθενούς χαρακτήρος, δέχτηκε την επιρροή της δραστήριας και δυναμικής αδελφής του, η οποία, με τη βοήθεια των ικανών συνεργατών που επέλεγε, μπόρεσε να δώσει λύσεις σε αρκετά από τα προβλήματα που ταλάνισαν την Αυτοκρατορία, επιβάλλοντας πάντα την θέλησή της στον Θεοδόσιο Β΄.

Το 421 ο Θεοδόσιος Β΄, κατόπιν εισηγήσεως της αδελφής του, νυμφεύθηκε την κατά επτά έτη μεγαλύτερή του [[Αθήνα|Αθηναία]] κόρη Αθηναΐδα. Η Αθηναΐς ήταν ''εθνική'' (ειδωλολάτριςειδωλολάτρης) και βαπτίσθηκε [[Χριστιανισμός|χριστιανή]] πριν από τον γάμο της, μετονομασθείσα σε [[Αιλία Ευδοκία]]. Η Αιλία Ευδοκία –δυναμική χαρακτήρας κικαι αυτή– επρόκειτο να έλθει αργότερα σε σύγκρουση με την φιλόδοξη Πουλχερία. Η δεύτερη αποχώρησε από τα ανάκτορα μέχρι την (αυτόαυτο)εξορία της βασιλικής συζύγου στα [[Ιεροσόλυμα]], οπότε και επανήλθε στην εξουσία.

Η Πουλχερία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον –όπως και η Αιλία Ευδοκία– για την ανάπτυξη των γραμμάτων και συνέβαλε στην ίδρυση του περίφημου [[Πανδιδακτήριο|Πανδιδακτηρίου]] (425), ενός πανεπιστημίου της εποχής. Μέχρι τότε η ανωτάτη παιδεία παρέχονταν εν μέρει ιδιωτικώς και εν μέρει σε ελεύθερη δημόσια διδασκαλία. Διά του διατάγματος του Φεβρουαρίου του 425 η παροχή δημόσιας επί ανωτάτου επιπέδου διδασκαλίας κατέστη υπόθεση του κράτους.

Το 450 ο Θεοδόσιος Β΄ απεβίωσε και η Πουλχερία έμεινε μόνη επί του θρόνου. Επέλεξε για σύζυγό της τον ενεργητικό, δραστήριο, αλλά και σώφρονα συγκλητικό [[Μαρκιανός|Μαρκιανό]] από την Θράκη, τον οποίο παντρεύτηκε αφού τον δέσμευσε ότι θα σεβόταν την παρθενία της. Ο Μαρκιανός, ως αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας, αντιμετώπισε αποφασιστικά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε τότε η αυτοκρατορία.

Η [[Ορθόδοξη Εκκλησία]] ανακήρυξε αγία την αυτοκράτειραΑυτοκράτειρα Πουλχερία. Η μνήμη της τιμάται στις [[17 Φεβρουαρίου]].