Ο Μεσσίας (Κλόπστοκ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτα: Αναιρέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8432413 από τον ArisMethymna (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 80:
Ξημερώνει η μέρα του θανάτου του Ιησού. Ο άγγελος Ελόα ψέλνει για τα πάθη και την θυσία του και όλοι οι άγγελοι ανταποκρίνονται με άσματα. Άλλες ήταν οι σκέψεις αυτών που συνέλαβαν τον Χριστό, σκέψεις που έκανε και ο Σατανάς. Το Συνέδριο κάνει ακόμα μια σύσκεψη, όπου ο Φίλων λέει να μην καθυστερούν, γιατί ο Ιησούς πρέπει να πεθάνει προτού τελειώσει η μέρα. Έτσι οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι οδηγούν τον Μεσσία στον Πιλάτο, που θαυμάζει βλέποντας όλους αυτούς τους επίσημους Ιουδαίους να έχουν έρθει να κατηγορήσουν έναν μόνο άνδρα. Ο Καϊάφας κατηγορεί τον Ιησού τον Ιησού για προσβολή του Μωυσή και του Νόμου, καθώς και για το ότι έλεγε ότι ήταν βασιλιάς των Ιουδαίων, αμφισβητώντας την εξουσία του Καίσαρα, κάνοντας μάλιστα και θριαμβευτική είσοδο στην Ιερουσαλήμ. Ο Φίλων κάνει το ίδιο, κατηγορώντας τον Ιησού για ψευδοπροφήτη, ταραχοποιό και επαναστάτη, που ξεσήκωνε τα πλήθη για να αναγκάσει τους αρχιερείς να τον αναγορεύσουν βασιλιά. Ο Μεσσίας δεν δίνει την παραμικρή σημασία σε αυτούς, τους θυσιαστές του. Ο Πιλάτος παίρνει τον Ιησού στον [[Πραιτώριο]] για να τον ακούσει ιδιαιτέρως.
 
Στο μεταξύ, ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, βασανισμένος από τις τύψεις που παρέδωσε ένα αθώο και αμφιβάλλοντας τώρα για τα κίνητρά του, επιστρέφει τα τριάκοντα αργύρια της προδοσίας, βγαίνει από την πόλη και αυτοκτονεί με απαγχονισμό, κρεμασμένος από ένα δέντρο. Ο Ιθουριήλ, ο πρώην φύλακας άγγελός του, χαίρεται με την αυτοτιμωρία του και ο Οβαδδών, ο άγγελος του Θανάτου παίρνει την ψυχή του Ιούδα για να την οδηγήσει στην Κόλαση. Στο Πραιτώριο, ο Πιλάτος ρωτά τον Ιησού αν ήταν βασιλιάς. Αν είχα κάποιο βασίλειο στη γη, οι οπαδοί μου θα με είχαν υπερασπιστεί, ήταν η απάντηση. Ξαναρωτά ο Πιλάτος: Είσαι όμως βασιλιάς; Είμαι ο βασιλιάς των Ουρανών, απαντά ο Μεσσίας, που ήρθε στον κόσμο για να πει την αλήθεια. Τι είναι αλήθεια; τον ρωτά ο Πιλάτος και επανέρχεται στους ιερείς, λέγοντάς τους ότι δεν βρίσκει κάτι μεμπτό στον Ιησού. Αφού, ωστόσο, είναι Γαλιλαίος και κατηγορείται ως επαναστάτης, θα τον στείλει στον [[Ηρώδης ΑντίπατροςΑντίπας|Ηρώδη ΑντίπατροΑντίπα]], που ηγεμόνευε στη Γαλιλαία. Έρχεται τώρα η Μαρία, βλέπει τον γιο της και τρέχει, πονεμένη, στην Πορτία, επειδή είχε ακουστά για την καλοσύνη της και την παρακαλεί να πει στον σύζυγό της να μην καταδικάσει έναν αθώο. Η Πορτία θαυμάζει που η μητέρα του Ιησού ήρθε σε αυτήν, πόσω μάλλον που ήθελε και η ίδια να παρέμβει μιλώντας στον Πιλάτο, επειδή είχε δει ένα προφητικό όνειρο για τον Ιησού. Διηγείται το όνειρό της στην Μαρία: είχε δει τον φιλόσοφο [[Σωκράτης|Σωκράτη]] να τις μιλά για τον Ιησού ως τον πιο έξοχο των ανθρώπων, αν δεν ήταν κάτι παραπάνω από άνθρωπος, καθώς και να της λέει πως θα τον έφερναν στον Πιλάτο για να τον δικάσει.
 
Ο Ιησούς οδηγείται τώρα στον Ηρώδη. Πολλοί από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού, όπως ο Πέτρος, ο Ιωάννης, ο Λεββαίος, ο Ναθανιήλ και πολλοί από τους [[Εβδομήκοντα Απόστολοι|εβδομήντα μαθητές]], καθώς και η [[Μαρία Μαγδαληνή]] ήταν ανάμεσα στο πλήθος έξω από το ανάκτορο του Ηρώδη. Μέσα ο Φαρισαίος Φίλων κατηγορούσε στον Ηρώδη τον Χριστό. Ο Ηρώδης ζητά τώρα από τον Ιησού να πραγματοποιήσει ένα θαύμα, ο Ιησούς όμως σιωπά. Ο Καϊάφας, με ένα κατηγορητήριο κατά του Μεσσία, παροργίζει ακόμα περισσότερο τον Ηρώδη, που τον εμπαίζει και τον ξαναστέλνει στον Πιλάτο. Το πλήθος από έξω τώρα αυξάνεται, καθώς προσέρχονταν πολλοί που είχαν συρρεύσει για την γιορτή του Πάσχα. Ο Φίλων στέλνει ανάμεσα στο πλήθος πολλούς δικούς του έμπιστους για να προδιαθέτουν τα πλήθη κατά του Ιησού. Στο μεταξύ ο Πιλάτος διατάζει να φέρουν έναν γνωστό ληστή και δολοφόνο, τον [[Βαραββάς|Βαρραβά]], για να τον παρουσιάσει μαζί με τον Ιησού στον λαό, ώστε να ζητήσουν αυτοί την απελευθέρωση του, προτιμώντας τον από τον Βαρραβά.