Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
|υπογραφή =
}}
Ο '''Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός''' ([[1118]] - [[12 Σεπτεμβρίου]] [[1185]]) ήταν [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]] ([[1183]] - [[1185]]), ανέβηκε στον θρόνο αφού ανέτρεψε τον ανηψιό του [[Αλέξιος Β΄ Κομνηνός|Αλέξιο Β΄ Κομνηνό]] γιο του πρώτου ξαδέλφου του [[Μανουήλ Α΄ Κομνηνός|Μανουήλ Α΄ Κομνηνού]]. Ο Ανδρόνικος Α΄ ήταν μικρότερος γιος του [[Ισαάκιος Κομνηνός (υιός Αλεξίου Α΄)|Ισαάκιου Κομνηνού]] και της Ειρήνης των Βαγρατιδών, ο πατέρας του ήταν μικρότερος γιος του [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλεξίου Α΄ Κομνηνού]] του πρώτου αυτοκράτορα από τηντη [[Δυναστεία των Κομνηνών]]. Περιγράφεται σαν ενεργός πολιτικά και στρατιωτικά, ευγενής, θαρραλέος και ρήτορας.<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref>
 
==Πρώτα χρόνια==
Γραμμή 39:
===Εξορία===
[[Αρχείο:Bizancio1180AD-la.svg|thumb|right|250px|Η [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]] (1180).]]
Μετά την ανακάλυψη μιας συνωμοσίας εναντίον του αυτοκράτορα με τηντη συμμετοχή του Ανδρόνικου (1153) ο ίδιος ρίχτηκε στηνστη φυλακή, μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες δραπέτευσε (1165).<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Μετά από πολλούς κινδύνους με μία αιχμαλωσία στη [[Βλαχία]] έφτασε στο [[Κίεβο]] στην αυλή του ξαδέλφου του [[Γιαροσλάβ Οσμομίσλ]].<ref>Spinei 2009, σ. 131</ref> Με την προστασία του Γιαροσλάβ συμμάχησε με τον ξάδελφο του Μανουήλ Α΄, συμμετείχε στο πλευρό του Μανουήλ με έναν στρατό από τη Γαλικία, στην επίθεση στην [[Ουγγαρία]] και την «''πολιορκία του Σεμλίν''».<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Η εκστρατεία ήταν επιτυχής και επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη σε έναν χρόνο μαζί με τον Μανουήλ Α΄ (1168) αλλά την επόμενη χρονιά αρνήθηκε να δώσει όρκο υποτέλειας στον μελλοντικό γαμπρό και διάδοχο του αυτοκράτορα [[Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας]]. Ο Ανδρόνικος εκδιώχθηκε από την Βυζαντινή αυλή και διορίστηκε διοικητής στην [[Κιλικία]].<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref>
 
Ο αυτοκράτορας δυσαρεστήθηκε ξανά μαζί του και δραπέτευσε στην αυλή του [[Ραϋμόνδος της Αντιόχειας|Ραϋμόνδου της Αντιόχειας]], τον γοήτευσε η πανέμορφη κόρη του πρίγκιπα [[Φιλίππα της Αντιοχείας]], αδελφή της αυτοκράτειρας [[Μαρία της Αντιόχειας (1145-1182)|Μαρίας.]] Ο αυτοκράτορας εξοργίστηκε ξανά μαζί του και ο Ανδρόνικος δραπέτευσε στην αυλή του [[Αμωρί Α΄ της Ιερουσαλήμ]] που τον διόρισε διοικητή της [[Βηρυτός|Βηρυτού]].<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Στην [[Ιερουσαλήμ]] γνωρίστηκε με την πανέμορφη ανεψιά του [[Θεοδώρα Κομνηνή της Ιερουσαλήμ]] χήρα του [[Βαλδουίνος Γ΄ της Ιερουσαλήμ|Βαλδουίνου Γ΄]] και κόρη του ξαδέλφου του [[Ισαάκιος Κομνηνός (υιός Ιωάννη Β΄)|Ισαάκιου]] τρίτου γιου του αυτοκράτορα Ιωάννη Β΄. Ο Ανδρόνικος ήταν 56 ετών και δεν είχε τα σωματικά χαρίσματα, η Θεοδώρα ήταν το επόμενο θύμα της απληστίας του.<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Το ζευγάρι για να αποφύγει την οργή του αυτοκράτορα δραπέτευσε στην αυλή του Σουλτάνου της [[Δαμασκός|Δαμασκού]] [[Νουρεντίν Ζενγκί]] αλλά η ανασφάλεια τον ανάγκασε να καταφύγει σε άλλες περιοχές γύρω από τον [[Καύκασος|Καύκασο]].<ref>Chisholm 1911, σ. 975</ref> Ο Ανδρόνικος έγινε δεκτός από τον Γεώργιο Γ΄ της Γεωργίας, η ανώνυμη αδελφή του ήταν η πρώτη του σύζυγος.