Ρούπελ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Αμαχητί παράδοση στους Γερμανοβουλγάρους (1916): Εξήγηση για την παραδοση Ρουπελ ως αντιβαροσ την Κατοχή της θασσαλονικη από Ανταντ. Προσθηκη πληροφοριων για Δικη
→‎Αμαχητί παράδοση στους Γερμανοβουλγάρους (1916): Αλλαγή POV τιτλου ενοτητας με "... στη Βουλγαρία των κεντρικών Δυνάμεων". Διαγραφή POV "κατοπινός δικτάτορας" για Μεταξα. Διαγραφή POV -- δεν αμφισβητούνται τα γεγονότα ούτε πως ήταν προδοσία.
Γραμμή 6:
Το [[1916]] το οχυρό παραδόθηκε αμαχητί στις γερμανο-βουλγαρικές δυνάμεις με αποτέλεσμα να ακολουθήσει η [[Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1916-1918)]]<ref>Σπύρος Κουζινόπουλος, ''Δράμα 1941. Μια παρεξηγημένη εξέγερση'', εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2011, σελ. 19-20.</ref><ref>Βασίλης Χ. Ριτζαλέος, ''[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/20726#page/42/mode/2up Οι εβραϊκές κοινότητες στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20190913121932/http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/20726#page/42/mode/2up |date=2019-09-13 }}'', Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης-Διδακτορική Διατριβή, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 34.</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.kathimerini.gr/400719/article/epikairothta/ellada/oi-epidiw3eis-twn-voylgarwn-sth-makedonia|title=Οι επιδιώξεις των Βούλγαρων στη Μακεδονία|last=Τσέκου|first=Κατερίνα|ημερομηνία=1 Αυγούστου 2010|website=kathimerini.gr|publisher=Η Καθημερινή|archiveurl=|archivedate=|accessdate=24 Δεκεμβρίου 2019}}</ref>.
 
== Αμαχητί παράδοση στουςστη ΓερμανοβουλγάρουςΒουλγαρία των Κεντρικών Δυνάμεων (1916) ==
{{ουδετερότητα}}
[[Αρχείο:Without prejudice (Punch 1916).jpg|thumb|Βρετανική γελοιογραφία ειρωνεύεται τον βασιλιά Κωνσταντίνο για την αδράνειά του κατά τη βουλγαρική εισβολή στη Μακεδονία το 1916. Ο [[Φερδινάνδος Α΄ της Βουλγαρίας|Βούλγαρος βασιλιάς Φερδινάνδος]] μπαίνει από το παράθυρο ρωτώντας ''Ενοχλώ;'' και ο Κωνσταντίνος του απαντά ''Όχι. Νιώσε σαν στο σπίτι σου''.]]
Στις [[26 Μαΐου]] [[1916]] οι στρατιωτικοί κύκλοι του βασιλιά [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου του Α']] παρέδωσαν το οχυρό αμαχητί στη [[Βασίλειο της Βουλγαρίας|Βουλγαρία]], ώστε η Ελλάδα να επαναβεβαιώσει την, φιλική προ τις [[Κεντρικές Δυνάμεις]], «διαρκή ουδετερότητας», ως αντίβαρο στην κατάληψη της [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] από τη [[Στρατιά της Ανατολής]] της [[Τριπλή Συνεννόηση|Τριπλής Συνεννόησης (Αντάντ)]], το προηγούμενο φθινόπωρο του 1915 (που υπήρξε και η αφορμή για την οριστική διάλυση [[Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1915|της Κυβέρνησης Βενιζέλου]] και την κατοπινή διακυβέρνηση της χώρας από το Παλάτι). Ακολούθησε η πολύνεκρη για τον Ελληνισμό της Μακεδονίας [[Β΄ Βουλγαρική Κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας|Β΄ Βουλγαρική Κατοχή (1916-1918)]]. Την αμαχητί παράδοση αποφάσισε η φιλοβασιλική [[Κυβέρνηση Στέφανου Σκουλούδη 1915|Κυβέρνηση Σκουλούδη]] και ο τότε αναπληρωτής επιτελάρχη (και κατοπινός δικτάτορας) [[Ιωάννης Μεταξάς]], με τη σύμφωνη γνώμη του βασιλιά. Ο ιστορικός [[Γεώργιος Βεντήρης|Γ. Βεντήρης]] έγραψε πως η παράδοση του Ρούπελ αποτέλεσε «αίσχος εις τας ημέρας του ελληνισμού».<ref>{{Cite web|url=https://serraikanea.gr/koinonia/item/45617-i-paradosi-tou-roypel-kai-tis-an-makedonias-otan-o-metaksas-eipe-nai-stous-germanovoulgarous.html|title=Η παράδοση του Ρούπελ και της Αν. Μακεδονίας: Όταν ο Μεταξάς είπε «ΝΑΙ» στους Γερμανοβουλγάρους|accessdate=2020-04-08}}</ref> Στη συνέχεια ακολούθησε η παράδοση της [[Καβάλα|Καβάλας]], της [[Δράμα (πόλη)|Δράμας]] και των [[Σέρρες|Σερρών]], καθώς και η [[Αιχμαλωσία του Δ΄ Σώματος Στρατού στο Γκέρλιτς|παράδοση του ελληνικού Δ' Σώματος Στρατού]], με περισσότερους από 7.000 αξιωματικούς και στρατιώτες να καταλήγουν αιχμάλωτοι στο γερμανικό στρατόπεδο του [[Γκέρλιτς]] στα γερμανοπολωνικά σύνορα.<ref>{{Cite web|url=https://serraikanea.gr/koinonia/item/45617-i-paradosi-tou-roypel-kai-tis-an-makedonias-otan-o-metaksas-eipe-nai-stous-germanovoulgarous.html|title=Η παράδοση του Ρούπελ και της Αν. Μακεδονίας: Όταν ο Μεταξάς είπε «ΝΑΙ» στους Γερμανοβουλγάρους|accessdate=2020-04-08}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.mixanitouxronou.gr/i-ntropi-tou-ethnikou-dichasmou-to-d-soma-stratou-pou-egkatelipse-ti-drama-ke-paradothike-amachiti-stous-germanous/| title=Η ντροπή του εθνικού διχασμού| accessdate=2020-04-08| date=1941-04-29 | publisher=Μηχανή του Χρόνου}}</ref> Μετά την, τυπική μόνο, λήξη του [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]] και την επαναφορά της [[Βουλή των Λαζάρων|βενιζελικής Βουλής]], το 19181919 - 1920, στη ''«Δίκη του πρώην Επιτελείου»'' (του ΓΕΣ, ή αλλιώς ''«Υπόθεση Ρούπελ»'') των στρατιωτικών του Παλατιού για την παραπάνω αμαχητί παράδοση, ο [[Ιωάννης Μεταξάς]] και ο [[Βίκτωρ Δούσμανης]] θα καταδικαστούν σε θάνατο για προδοσία (του Δούσ,μανη μετατράπηκε αμέσως σε ισόβια), ερήμην, αφού βρίσκονταν ήδη σε εξορία, στην [[Κορσική]].{{πηγή}} ΟιΗ ποινή του ποινέςΜεταξά δεν θα εκτελεστούνεκτελεστεί ούτε όταν επέστρεψανεπέστρεψε από την εξορία, λόγω της αναπάντεχης ήττας των «Φιλελεύθερων» στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920|εκλογές του Νοεμβρίου του 1920]], μετά την νικηφόρα λήξη του Πολέμου, και εν μέσω της [[Μικρασιατική εκστρατεία|Μικρασιατικής Εκστρατείας]].{{πηγή}}
 
== Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ρούπελ"