Μήλα των Εσπερίδων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Σύμφωνα με το [[Φερεκύδης|Φερεκύδη]], οι [[μηλιά|μηλιές]] που παρήγαγαν τους καρπούς αυτούς είχαν δοθεί από τη [[Γαία (μυθολογία)|Γη]] στο [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] και την [[Ήρα (μυθολογία)|Ήρα]] σαν γαμήλιο δώρο. Η Ήρα φύτεψε τα δέντρα στον [[κήπος|κήπο]] των θεών, ο οποίος βρισκόταν στη χώρα του [[Άτλας (μυθολογία)|Άτλαντα]]. Ο Άτλαντας βρισκόταν έξω από τον κήπο και σήκωνε στους ώμους του τον [[ουρανός|ουρανό]], τιμωρία που του είχε επιβληθεί από το Δία. Οι κόρες του Άτλαντα έκλεβαν όμως τα μήλα, γι αυτό και η Ήρα ανέθεσε τη φύλαξή τους στις [[νύμφες]] Εσπερίδες και στο [[Λάδων|Λάδωνα]], δράκοντα με εκατό κεφάλια και γιο του [[Τυφών (μυθολογία)|Τυφώνα]] και της [[Έχιδνα (μυθολογία)|Έχιδνας]].
==Ο άθλος του
Ο [[Ευρυσθέας]] ανέθεσε στον Ηρακλή να μεταβεί στον κήπο των Εσπερίδων και να του προσκομίσει τα χρυσά μήλα. Στην πορεία του προς τον κήπο ο ήρωας αντιμετώπισε πολλές περιπέτειες. Σημαντικότερη από αυτές ήταν η απελευθέρωση του [[Προμηθέας|Προμηθέα]] από το βράχο στον οποίο ήταν δεμένος. Ο Ηρακλής απελευθέρωσε τον Προμηθέα και σκότωσε τον [[αετός|αετό]], που έτρωγε το [[συκώτι]] του, δίνοντας έτσι τέλος στο μαρτύριο του [[τιτάνες|τιτάνα]]. Ο
Σύμφωνα με την πρώτη και πλέον διαδεδομένη ο Ηρακλής ακολούθησε τη συμβουλή του Προμηθέα να μην μπει ο ίδιος στον κήπο. Συμφώνησε λοιπόν με τον Άτλαντα να κρατήσει για λίγο εκείνος το φορτίο του, μέχρι ο Άτλας να του φέρει τα χρυσά μήλα. Ο Άτλας συμφώνησε με την πρόταση αυτή. Επιστρέφοντας όμως από τον κήπο, αρνήθηκε να παραδώσει τους καρπούς στον Ηρακλή. Δήλωσε ότι θα πήγαινε ο ίδιος τα μήλα στον Ευρυσθέα και ότι θα άφηνε τον Ηρακλή στη θέση του για πάντα. Ο Ηρακλής
Όταν ο Ηρακλής έφτασε στις [[Μυκήνες]] παρέδωσε τα μήλα στον Ευρυσθέα. Εκείνος τα έδωσε πίσω στον ήρωα σαν δώρο. Ούτε ο Ηρακλής όμως κράτησε τα μήλα. Τα παρέδωσε στην [[Αθηνά (μυθολογία)|Αθηνά]], η οποία τα επέστρεψε στον κήπο των Εσπερίδων, καθώς εκεί ήταν η θέση στην οποία έπρεπε να βρίσκονται.
|