Μυθιστόρημα-ποταμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το μυθιστόρημα-ποταμός παρουσιάστηκε στη [[γαλλική λογοτεχνία]] από τον 17ο αιώνα. [[Η Αστραία]] θεωρείται ένα από τα πρώτα του είδους. Αυτό το ποιμαντικό μυθιστόρημα που εκδόθηκε από το 1607 έως το 1627 από τον [[Ονορέ ντ' Υρφέ|Ονορέ ντ'Υρφέ]] είναι ένα σημαντικό λογοτεχνικό έργο του 17ου αιώνα και συχνά αναφέρεται ως «το μυθιστόρημα των μυθιστορημάτων». Αποτελείται από 6 μέρη, 40 ιστορίες, 60 βιβλία, 5.399 σελίδες.

 

 

Η ''[[Ονορέ ντε Μπαλζάκ#Ανθρώπινη κωμωδία|Ανθρώπινη Κωμωδία]]'' του [[Ονορέ ντε Μπαλζάκ]] και το έργο ''[[οι Ρουγκόν-Μακάρ]]'' του [[Εμίλ Ζολά]] θεωρούνται προπομποί του μυθιστορήματος-ποταμού.<ref>{{Cite web|url=https://www.britannica.com/art/roman-fleuve|title=britannica.com/art/roman-fleuve|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> Παρουσιάζουν πολλά χαρακτηριστικά του είδους, αλλά το μυθιστόρημα του Ζολά ορίζεται περισσότερο ως οικογενειακό έπος, το οποίο προσφέρει εικόνες της κοινωνίας της εποχής. Ο Μπαλζάκ απεικονίζει περισσότερο την αριστοκρατία και την αστική τάξη σε αντίθεση με τον Ζολά που ανανεώνει τα οράματα του κόσμου περιγράφοντας τον κόσμο της εργατικής τάξης (''Η Ταβέρνα'', ''Ζερμινάλ'' κ.λπ.) παράλληλα με την [[μπουρζουαζία]], τους αστούς επιχειρηματίες, τους μικροαστούς, τους αγρότες, την πορνεία κ.λπ. σε ένα ολοκληρωμένο και συστηματικό όραμα της κοινωνίας.