Γιώργος Δενδρινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Διόρθωση συνδέσμων προς biblionet https://w.wiki/h7w
Γραμμή 7:
== Συγγραφικό έργο ==
=== Δημοσιεύσεις και εκδόσεις ===
Ο Δενδρινός όσο ζούσε δεν δημοσίευσε πολλά έργα. Το πρώτο του διήγημα δημοσιεύτηκε το 1929 από τον [[Κωστής Μπαστιάς|Κωστή Μπαστιά]] στα ''Ελληνικά Γράμματα'', μολονότι λίγο πριν, είχε αποτύχει, σύμφωνα με τα λόγια του, «παταγωδώς» στο συγγραφικό διαγωνισμό διηγήματος του ίδιου περιοδικού,{{sfn|Γ. Δενδρινός|p=74}} στο οποίο είχε πρωτεύσει ο [[Γιάννης Σκαρίμπας]].{{sfn|Φώκος|2018α|p=3}} Ωστόσο, ένα χρόνο πριν είχε λάβει βραβείο για διήγημά του σε ανάλογο διαγωνισμό από το περιοδικό ''Φαντάζιο''.{{sfn|Φώκος|2018α|p=1}}, ενώ είχε συμμετάσχει χωρίς επιτυχία και σε αντίστοιχο διαγωνισμό του «Παρνασσού».{{sfn|Σακκάτος|2005}} Κείμενά του δημοσιεύτηκαν και στα περιοδικά ''[[Νέα Εστία]]'' και ''[[Νεοελληνικά Γράμματα]]''. Στα ''Ελληνικά Γράμματα'' εργαζόταν εκείνη την εποχή ως διορθωτής ο Γ. Κοτζιούλας, ο οποίος εντυπωσιάστηκε από τα κείμενα και τη γραφή του Δενδρινού και τον στήριξε αργότερα στη συγγραφική και εκδοτική του προσπάθεια, γράφοντας την εισαγωγή στη [[νουβέλα]] ''Ο Μαμμούθ'' το 1937 (Εκδόσεις Γκοβόστη), το πιο αναγνωρίσιμο μάλλον γραπτό του Δενδρινού.
 
Πέρα από τον ''Μαμμούθ'', ο Δενδρινός τύπωσε όσο ήταν στη ζωή μόνο ένα βιβλίο, το ''Ο άνθρωπος που τα δέχονταν όλα'' (συλλογή διηγημάτων, Εκδόσεις Γκοβόστη, 1933),{{efn|Στην αρχική έκδοση, στον τίτλο υπάρχουν [[αποσιωπητικά]] (…) στο τέλος.<ref>Bλ. τη σχετική [https://www.govostis.gr/product/1173/o-anthrwpos-poy-ta-dexontan-ola.html καταχώριση] (όπου και φωτογραφία του εξωφύλλου) στο «Αρχείο εξαντλημένων τίτλων» των Εκδόσεων Γκοβόστη, στον ιστότοπο ''www.govostis.gr''· Ανακτήθηκε στις 2020-06-13.</ref>}} ενώ λίγο μετά το θάνατό του κυκλοφόρησε, από το περιοδικό ''Νεοελληνικά Γράμματα'' και με πρόλογο του Κοτζιούλα, ο τόμος ''Ενώ χτυπάν οι 12'', με επιλογή από ποιήματά του.{{sfn|βιβλιοnet}}{{sfn|(E.X. Γονατάς)|p=77, 78}} H, σύμφωνα με το ίδιο το Δενδρινό, ''χιουμοριστική νουβέλα, με υπόθεση πραγματικοφανταστική''{{sfn|Φώκος|2018β}} με τίτλο ''Ιχώρ'' πρωτοδημοσιεύτηκε το 1993, σε επιμέλεια του Βαγγέλη Σακάτου (Εκδόσεις Δελφίνι), ενώ διάφορα γραπτά του, ανάμεσά τους θεατρικά έργα και δοκίμια, παραμένουν ανέκδοτα.{{sfn|βιβλιοnet}} Ορισμένα από τα ανέκδοτα κείμενα του συγγραφέα συμπεριελήφθησαν σε μεταγενέστερους τόμους με επανεκδόσεις δημοσιευμένων διηγημάτων του, όπως τα ''O άνθρωπος που τα δεχόταν όλα'' το 1981 (Εκδόσεις Κείμενα) σε επιμέλεια του [[Φίλιππος Βλάχος|Φίλιππου Βλάχου]]{{efn|O τυπογράφος και εκδότης Φ. Βλάχος ήταν τότε κάτοχος του αρχείου του Δενδρινού· έπειτα από το θάνατό του, το 1989, το αρχείο περιήλθε στην κατοχή του δημοσιογράφου και συγγραφέα Βαγγέλη Σακκάτου.{{sfn|Σακκάτος|2005}}}} και ''Ειρήνη ημίν'' το 1988 (Εκδόσεις Στιγμή) σε επιμέλεια του [[Ε.Χ. Γονατάς|Ε.Χ. Γονατά]]. Το 2004, ο τότε [[Δήμος Ερίσου]], στον οποίον υπαγόταν το γενέθλιο χωριό του Δενδρινού, χρηματοδότησε την ανατύπωση της έκδοσης του «Δελφινιού» του 1993, με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γέννησή του και στο πλαίσιο σχετικών εκδηλώσεων μνήμης του συγγραφέα από διάφορους τοπικούς φορείς της Κεφαλονιάς.{{sfn|Σακκάτος|2005}}