Εκτελέσεις της Παραμυθιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: {{σε χρήση}} {{Πληροφορίες καταστροφής | τίτλος = Εκτελέσεις της Παραμυθιάς | τοποθεσία... |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 11:
}}
Οι '''Εκτελέσεις της Παραμυθιάς''', επίσης γνωστές και ως '''Σφαγή της Παραμυθιάς''' (19-29 Σεπτεμβρίου 1943), ήταν έγκλημα πολέμου το οποίο έγινε από κοινού από τη [[Ναζιστική Γερμανία]] και τους [[Τσάμηδες]], από μέλη της 1ης Γερμανικής Ορεινής Μεραρχίας και της Μουσουλμανικής Τσαμικής πολιτοφυλακής, στην πόλη της [[Παραμυθιά Θεσπρωτίας|Παραμυθιάς]] και [[Νομός Θεσπρωτίας|των γύρω περιοχών]] κατά τη διάρκεια της [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|κατοχής της Ελλάδας]] στον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Κατά τη διάρκεια του εγκλήματος, δολοφονήθηκαν 201 Έλληνες χωρικοί και καταστράφηκαν 19 δήμοι στην περιοχή της Παραμυθιάς.{{sfn|Meyer|2008|page=473}} Τα χρόνια μετά το τέλος του πολέμου και της ήττας των [[Δυνάμεις του Άξονα|Δυνάμεων του Άξονα]], μία σειρά από δίκες για εγκλήματα πολέμου καταδίκασαν αυτές τις πράξεις, ωστόσο δεν συνελήφθη ποτέ κανένας και κανένας κατηγορούμενος δεν δικάστηκε, καθώς είχαν ήδη [[Εκδίωξη των Τσάμηδων|καταφύγει στην Αλβανία]]. Στη [[Δίκη των Ομήρων]] που έγινε στη [[Νυρεμβέργη]] το 1948, οι Αμερικανοί δικαστές αποφάσισαν πως οι εκτελέσεις της Παραμυθιάς ήταν «καθαρές δολοφονίες».{{sfn|Meyer|2008|page=475}}
==Υπόβαθρο==
Η πόλη της Παραμυθιάς ήταν το διοικητικό κέντρο του [[Νομός Θεσπρωτίας|Νομού Θεσπρωτίας]] πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος, είχε μικτό πληθυσμό 3000 Χριστιανών Ελλήνων και 3000 Μουσουλμάνων Αλβανών Τσάμηδων.
Η Ιταλική φασιστική προπαγάνδα είχε υιοθετήσει μία φιλο-Αλβανική προσέγγιση, όπου υποσχόταν πως η περιοχή θα γινόταν μέρος της [[Μεγάλη Αλβανία|Μεγάλης Αλβανίας]] μετά το τέλος του πολέμου. Ως αποτέλεσμα, η Τσαμική Μουσουλμανική κοινότητα συνεργαζόταν σε μεγάλο βαθμό με τις δυνάμεις της κατοχικής Ιταλίας και μετέπειτα με τους Γερμανούς στρατιώτες των Δυνάμεων του Άξονα, διαπράττοντας μία σειρά εγκλημάτων εναντίον του άοπλου ντόπιου ελληνικού πληθυσμού. Οι κατοχικές δυνάμεις εγκατέστησαν μία τοπική Τσαμική διοίκηση στην πόλη της Παραμυθιάς, με τον [[Τζεμίλ Ντίνο]] να διορίζεται ως τοπικός διοικητής της Θεσπρωτίας και αντιπρόσωπος της Αλβανικής κυβέρνησης.{{sfn|Meyer|2008|page=464}} Πέραν της τοπικής Τσαμικής διοίκησης ([[Ξίλια]]) και της πολιτοφυλακής, από τον Ιούλιο του 1942 δρούσε στην περιοχή και μία παραστρατιωτική οργάνωση με το όνομα 'Κόσλα'.
==Δράση κατά της αντίστασης και πρώτο κύμα εκτελέσεων==
Τον Σεπτέμβριο του 1943, λόγω της αυξανόμενης [[Ανταρτοπόλεμος|δραστηριότητας των ανταρτών]] στη γύρω περιοχή, ο Γερμανός Αντισυνταγματάρχης Γιόζεφ Ρέμολντ διέταξε την έναρξη διαφόρων αποστολών προσκόπων αποτελούμενων από συνδυασμένες ομάδες Γερμανών και Τσάμηδων.
Στις 18 Σεπτεμβρίου, μία περιπολία σταμάτησε μία ομάδα 60 χωρικών και τους ανέκρινε, με εννέα από αυτούς (μία γυναίκα και οκτώ άντρες) να θεωρηθούν μέλη της αντίστασης και την επόμενη μέρα να εκτελεστούν μπροστά από το δημοτικό σχολείο της πόλης.{{sfn|Meyer|2008|page=468}} Στις 20 Σεπτεμβρίου οι αποστολές των προσκόπων εντατικοποιήθηκαν και σε αρκετές περιπτώσεις εμπλέκονταν σε συγκρούσεις με μονάδες του [[Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος|Εθνικού Δημοκρατικού Ελληνικού Συνδέσμου]] (ΕΔΕΣ). Ο ίδιος ο Ρέμολντ σημείωσε πως οι μονάδες των Τσάμηδων ήταν πολύ αποτελεσματικές και πως «με τη γνώση που κατέχουν για τη γύρω περιοχή, έχουν αποδείξει την αξία τους στις προσκοπικές αποστολές».{{sfn|Meyer|2008|pages=464, 467, 476}}
Στις 24 Σεπτεμβρίου, μία ομάδα περιπολίας η οποία αποτελείτο από πέντε Γερμανούς στρατιώτες έπεσε σε ενέδρα, την οποία πιθανότατα έστησαν Έλληνες αντάρτες. Την επόμενη μέρα, τα σώματά τους βρέθηκαν σε κατάσταση που ήταν δύσκολο να αναγνωριστούν. Για το συγκεκριμένο περιστατικό διαδόθηκε η φήμη πως η ομάδα συνοδευόταν από Τσάμηδες, οι οποίοι και διέπραξαν τις δολοφονίες με σκοπό να κατηγορήσουν τους Έλληνες και να ξεκινήσουν έτσι ένα μεγάλο [[πογκρόμ]] τις επόμενες μέρες. Ωστόσο, σύμφωνα με μεταπολεμικές μαρτυρίες, αυτή η δυνατότητα δεν έχει αποδειχθεί.{{sfn|Meyer|2008|page=468}}
==Παραπομπές==
| |||