Οργανική ένωση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο βιταλισμόςΒιταλισμός επιβίωσε για λίγο, ακόμη και μετά τη γέννηση της σύγχρονης [[ατομική θεωρία|ατομικής θεωρίας]], με την αντικατάσταση των Αριστοτελείων στοιχείων από αυτά που θεωρούσαμε (πλέον) ως πραγματικά, για την ακρίβεια αυτά που είχαν ανακαλυφθεί ως τότε, βέβαια. Για πρώτη φορά τέθηκε υπό αμφισβήτηση το [[1804]], όταν ο [[Φρίντριχ Βέλερ]] (''Friedrich Wöhler'') σύνθεσε για πρώτη φορά [[οξαλικό οξύ]] (HOOCCOOH), μια ένωση που ήταν γνωστό ότι υπάρχει μόνο σε ζωντανούς οργανισμούς, από το ανόργανο [[δικυάνιο]] [(CN)₂). Ένα πιο αποφασιστικό (και πιο γνωστό) πείραμα έγινε επίσης από τον Βέλερ το [[1828]]. Πρόκειται για τη [[οργανική σύνθεση|σύνθεση]] της [[ουρία|ουρίας]] (Η₂NCONΗ₂) από τα ανόργανα [[άλας|άλατα]] [[κυανικό κάλιο]] (KCNO) και [[θειικό αμμώνιο]] [(NH₄)₂SO₄]. Η ουρία για μια μακρά χρονική περίοδο θεωρούνταν (κατ' εξοχήν) «οργανική ένωση», καθώς ήταν γνωστό ότι υπήρχε μόνο στα [[ούρα]] των [[ζώο|ζώων]]. Τα πειράματα του Βέλερ ακολουθήθηκαν από πολλά άλλα, όπου παράγονταν «οργανικές ενώσεις» από ανόργανες ενώσεις, και μάλιστα σταδιακά αυξανόμενης πολυπλοκότητας, χωρίς τη μεσολάβηση κανενός [[Ζωντανός οργανισμός|ζωντανού οργανισμού]], παρά μόνο ανθρωπογενών χειρισμών, δηλαδή πραγματοποιούσαν ακριβώς αυτό που ο [[Βιταλισμός]] θεωρούσε ως αδύνατο.

# Οι οργανικές ενώσεις παρουσιάζουν συχνότερα το φαινόμενο της [[Ισομέρεια cis/trans|ισομέρειας]], γεγονός που έχει αντίκτυπο στη δυσκολία διαχωρισμού των ισομερών, ιδιαίτερα αν χρειάζεται διαχωρισμός και οπτικών ισομερών.

# Στις οργανικές αντιδράσεις έχουμε συχνότερα παράπλευρες αντιδράσεις, που οδηγούν συχνά σε πλήθος παραπροϊόντων, που πρέπει να διαχωριστούν από την υπό μελέτη [[χημική ένωση]].

# [[Απόσταξη]]: Υπάρχουν αρκετοί τύποι απόσταξης που αξιοποιούνται σε διάφορες περιπτώσεις. Χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό ή διαχωρισμό ικανοποιητικά πτητικών υγρών χημικών ενώσεων ή μιγμάτων αυτών, με τη διαδικασία αλλαγής κατάστασης από υγρή σε αέρια και πάλι σε υγρή. Έτσι, προκύπτουν δυο μίγματα: Α) Το μίγμα που απέμεινε στο αρχικό δοχείο [[Απόσταξη|απόσταξης]] γίνεται σταδιακά πλουσιότερο στο λιγότερο [[Πτητικότητα|πτητικό]] συστατικό. Β) Το μίγμα στο τελικό δοχείο απόσταξης γίνεται σταδιακά πλουσιότερο στο περισσότερο πτητικό συστατικό. Αν απαιτείται, τότε η διεργασία επαναλλαμβάνεται μέχρι να ληφθεί ικανοποιητική καθαρότητα στο προϊόν - στόχο ή να σχηματιστεί [[αζεοτροπικό μίγμα]], γιατί αν σχηματιστεί τέτοιο μίγμα, εμποδίζει τον παραπέρα εμπλουτισμό των μιγμάτων με τη μέθοδο της απόσταξης, οπότε απαιτούνται άλλες μέθοδοι καθαρισμού για τον παραπέρα καθαρισμό της υπό εξέταση ένωσης.

Η πιστοποίηση της καθαρότητας μιας «γνωστής» χημικής ουσίας, δηλαδή μιας ουσίας για την οποία είναι γνωστά αρκετά δεδομένα από διάφορες έντυπες ή ηλεκτρονικές πηγές, γίνεται με μέτρηση της υπό εξέτασης ουσίας και σύγκριση με τα γνωστά από τις πηγές κάποιων από αυτά τα δεδομένα. Συνήθως επιλέγονται η θερμοκρασία [[Τήξη|τήξης]], η θερμοκρασία [[Βρασμός|βρασμού,]] ή και ο [[δείκτης διάθλασης]]. Αξιοποιούνται επίσης η [[φασματοσκοπία]] κάθε είδους και η χρωματογραφία, που δείχνουν αν έχουμε μια ένωση ή μίγμα που περιέχει προσμίξεις. Υπενθυμίζεται ότι δεν είναι πάντα εφικτή ο πλήρης καθαρισμός μιας χημικής ένωσης, ιδιαίτερα αν αυτή έχει περιορισμένη σταθερότητα, δηλαδή έχει τάσεις για αυτοδιάσπαση, αυτοπολυμερισμό, αυτοϊσομερείωση κ.τ.λ., παρουσιάζει το φαινόμενο της [[ταυτομέρεια]]ς ή άλλα αντικειμενικά εμπόδια πλήρους καθαρότητας<ref>Αλεξάνδρου Ν. Ε., ''Γενική Οργανική Χημεία, Δομή - Φάσματα - Μηχανισμοί'', τόμοι 1ος και 2ος, Θεσσαλονίκη 1985, Τόμος Α, §1.2. σελ. 14-16.</ref>.

Πολλές ενώσεις παράγονται βιομηχανικά με την εφαρμογή βιοχημικών μεθόδων, συνήθως με τη χρήση [[βακτήρια|βακτηρίων]] ή και [[ένζυμο|ζυμών]]. Δυο τέτοια παραδείγματα αποτελούν η [[αιθανόλη|βιοαιθανόλη]] και η [[ινσουλίνη]]. Συχνά το [[DNA]] κάποιων οργανισμών [[μετάλλαξη|μεταλλάσσεται]] για να καθοδηγήσει τη σύνθεση των επιθυμητών ενώσεων, που είναι πιθανό να μην παράγονταν πριν από τους οργανισμούς αυτούς. Μερικές φορές η [[γενετική μηχανική|βιοτεχνολογική μηχανική]] μπορεί και να παράγει μη φυσικές ενώσεις, δηλαδή ενώσεις που δεν παράγονταν αρχικά από ζωντανούς οργανισμούς στη [[Γη]].

Λόγω του τεράστιου πλήθους και της σημασίας των οργανικών ενώσεων, η [[IUPAC]] έχει καθορίσει συγκεκριμένους κανόνες γαικαι για την ονοματολογία τους, ενώ υπάρχουν και [[κώδικας|κωδικοποιημένες]] ονομασίες, όπως για παράδειγμα ο [[Υπηρεσία χημικού καταλόγου|αριθμός CAS]] ('''C'''hemical '''A'''bstracts '''S'''ervice → '''CAS'''), και η [[ονομασία συστήματος απλοποιημένης μοριακής γραμμικής γραφής]] ('''S'''implified '''Μ'''olecular-'''Ι'''nput '''L'''ine-'''E'''ntry '''S'''ystem, '''SMILE''').