Ζαχάρω: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Ζαχάρω''' είναι [[κωμόπολη]] της νοτιοδυτικής [[Ελλάδα|Ελλάδας]] στη δυτική [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]].'''<ref name=":0">{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|first=|last=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|isbn=|year=1996|location=|page=60, τομ. 13|quote=}}</ref>'''

Η Ζαχάρω βρίσκεται προς τα νότια όρια με την [[Περιφερειακή Ενότητα Μεσσηνίας]] και κοντά στα παράλια του [[Κυπαρισσιακός κόλπος|Κυπαρισσιακού κόλπου]] ενώ την πόλη διασχίζει η [[Εθνική Οδός 9 (Ελλάδα)|Εθνική Οδός GR-9/E55]], που συνδέει την [[Πάτρα]] με την [[Καλαμάτα]]. Απέχει από τον [[Πύργος Ηλείας|Πύργο]] 32 χιλιόμετρα (νοτιοδυτικά), από τα [[Κρέστενα]] 17 χιλιόμετρα (νότια), 24 χιλιόμετρα από την [[Ολυμπία]] (νοτιοδυτικά), περίπου 30 χιλιόμετρα από την [[Κυπαρισσία]] (βόρεια) και 90 χιλιόμετρα από την Καλαμάτα (βορειοδυτικά). Φημίζεται για τις μεγάλες αμμώδεις παραλίες<ref>{{Cite web|url=https://www.tanea.gr/2003/07/11/greece/diakopes-katakolo-zaxarw-neoxwri/|title=διακοπές Kατάκολο - Zαχάρω - Nεοχώρι|last=Team|first=TANEA|ημερομηνία=2003-07-11|website=ΤΑ ΝΕΑ|language=el|accessdate=2020-10-25}}</ref>, την παρακείμενη [[Λίμνη Καϊάφα]] και τα Ιαματικά Λουτρά Καϊάφα. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελεί μία από τις ταχύτερα αναπτυσσόμενες κωμοπόλεις της Ηλείας.

Η ιστορία της Ζαχάρως αρχίζει στα μέσα του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] ενώ κατά τη διάρκεια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής Επανάστασης του 1821]] η Ζαχάρω ήταν αραιοκατοικημένη. Ωστόσο, τις επόμενες δεκαετίες πληθυσμοί από τα γύρω ορεινά βουνά άρχισαν να κατεβαίνουν και να εγκαθίστανται σ' αυτή. Το όνομά της λέγεται ότι το πήρε από ένα χάνι που υπήρχε στην περιοχή, στο οποίο κατέφευγαν και διανυκτέρευαν διάφοροι ταξιδιώτες. Το Χάνιοχάνι ανήκε σε κάποια γυναίκα ονόματι Ζαχαρούλα, από την οποία έλαβε και το όνομα ο οικισμός. Το 1881 επίσημα ανακηρύχθηκε κοινότητα.

Η οικονομία της Ζαχάρως βασίζεται κατά μεγάλο μέρος στον τουρισμό και στη γεωργία. Η κωμόπολη και η γύρω περιοχή συγκεντρώνουν πολλούς τουρίστες, ειδικά το καλοκαίρι. Η μορφολογία της περιοχής βασίζεται σε έναν μοναδικό συνδυασμό για ευρωπαϊκά εδάφη: περιλαμβάνει την ατελείωτη αμμώδη παραλία, τη λίμνη του Καϊάφα, τα ιαματικά λουτρά του Καϊάφα και το παρακείμενο βουνό του [[Λαπίθας όρος|Λαπίθα]]. Ο αγροτικός τομέας είναι επίσης σημαντική πηγή εισοδήματος για τους κατοίκους. Σε μεγάλο μέρος βασίζεται στην ελαιοκαλλιέργεια και την ελαιοπαραγωγή. Η ποικιλία ελαιοδέντρων που καλλιεργείται κατά κόρον είναι η κορωνέικη, η οποία είναι από τις πιο διακεκριμένες στην Ελλάδα. Το ελαιόλαδο που παράγεται είναι ποιότητας "έξτρα παρθένο" και κατά κύριο λόγο εξάγεται σε άλλες χώρες. Επίσης η τομάτα που παράγεται στη Ζαχάρω αποτελεί μοναδική ποικιλία και είναι γνωστή για τη γλυκύτητά της. Όταν ωριμάζει γεμίζει τόσο με σάκχαρα (κυρίως φρουκτόζη και ινουλίνη) που οι κρύσταλλοί τους φαίνονται με γυμνό μάτι. Η καλλιέργεια της ζαχαρέικης τομάτας κοντεύει να εκλείψει, καθώς η ποικιλία δεν αναπτύσσεται καλά στα θερμοκήπια, έχει σύντομη περίοδο παραγωγής και η χοντρή φλούδα κάνει τον καρπό βαρύ και ευάλωτο σε πιέσεις και φθορά κατά τη συσκευασία.