Κουμάνοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 10:
Οι Κουμάνοι αντιμετώπισαν για πρώτη φορά τους Ρως το 1055, όταν προέλασαν ενάντια στο Πριγκηπάτο του Περεγιάσλαβλ, αλλά ο Πρίγκηπας Βσέβολοντ ήρθε σε συμφωνία μαζί τους (πιθανόν χρηματικής φύσεως) αποφεύγοντας έτσι τη στρατιωτική αντιπαράθεση. Το 1061, παρόλα αυτά, οι Κουμάνοι, υπό τον φύλαρχο Σοκάλ, εισέβαλαν και κατέστρεψαν το Πριγκηπάτο του Περεγιάσλαβλ, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει ένας πόλεμος που θα κρατούσε 175 έτη. To 1068, στη μάχη του ποταμού Αλτά, οι Κουμάνοι νίκησαν τους στρατούς των τριών υιών του Γιαροσλάβ του Σοφού, Μεγάλου Πρίγκηπα Ιζιασλάβ Α΄ του Κιέβου, Πρίγκηπα Σβιατοσλάβ του Τσερνίγκοφ, και Πρίγκηπα Βσέβολοντ του Περεγιάσλαβλ. Μετά τη νίκη τους, οι Κουμάνοι επανειλημμένα εισέβαλαν στα εδάφη των Ρως του Κιέβου, κατέστρεψαν τη γη και πήραν ομήρους, που έγιναν σκλάβοι τους ή πουλήθηκαν ως τέτοιοι σε αγορές στα νότια. Οι πιο ευπρόσβλητες περιοχές των Ρως υπήρξαν τα εδάφη του Πριγκηπάτου του Περεγιάσλαβλ, του Προγκηπάτου του Νόβγκοροντ-Σεβέρσκ και του Πριγκηπάτο του Τσερνίγκοφ.
 
Το 1093 οι Κουμάνοι νίκησαν αρχικώς τον Μεγάλο Πρίγκηπα Βλαντίμιρ Β΄ Μονομάχο του Κιέβου στη μάχη του ποταμού Στούγκνα, αλλά αργότερα ηττήθηκαν από τις συνδυασμένες δυνάμεις των πριγκηπάτων των Ρως υπό την ηγεσία του Μονομάχου και εκδιώχθηκαν έξω από τα σύνορα των Ρως στον Καύκασο. Στις μάχες αυτές κάποιοι Πετσενέγοι και Ογούζοι Τούρκοι απελευθερώθηκαν από τους Κουμάνους και ενσωματώθηκαν στο συνοριακό σώμα φύλαξης των συνόρων των Ρως. Λίγο αργότερα, το 1096, 1097, 1105 και 1107, ο χαγάνος των Κουμάνων Μπονιάκ εξαπέλυσε εισβολές στο Κίεβο. Το 1096 μάλιστα, πυρπόλησε τα πριγκηπικά ανάκτορα του Μεγάλου Πρίγκηπα του Κιέβου στην περιοχή Μπερεστόβε και λεηλάτησε τη Μονή του Σπηλαίου. Το 1107 όμως, ηττήθηκε κοντά στο Λούμπνυ από τις δυνάμεις των Ρως πριγκήπων. Το 1109 ο Βλαντίμιρ Β΄ Μονομάχος εξαπέλυσε επιδρομή ενάντια στους Κουμάνους και κατέλαβε "1.000 σκηνές". Στα 1111, 1113 και 1116, σημειώθηκαν νέες εισβολές των Ρως κατά των Κουμάνων που είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση και ενσωμάτωση περισσότερων Πετσενέγων και Ογούζων στην επικράτεια των Ρως.
 
Στα 1097/1099, ο Μεγάλος Πρίγκηπας Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου αιτήθηκε τη βοήθεια των Κουμάνων ενάντια στον βασιλιά [[Κολομάν της Ουγγαρίας]], που είχε αναμειχθεί σε μια έχθρα με τον Πρίγκηπα [[Βολοντάρ του Περεμίσλ]]. Ο Ούγγρος βασιλιάς διέχισε με το στρατό του τα Καρπάθια Όρη και πολιόρκησε το Περεμίσλ (σημερινό Πρζέμισλ στην Πολωνία), γεγονός που προκάλεσε τον Νταβίντ Ιγκόρεβιτς, έναν σύμμαχο του Βολοντάρ, να πείσει τους Κουμάνους να επιτεθούν στους Ούγγρους, υπό την ηγεσία των χαγάνων Μπονιάκ και Αλτουνοπά. Οι Κουμάνοι ανέλαβαν δράση και συνέτριψαν τον ουγγρικό στρατό. Το ''Φωτισμένο Χρονικό'', ένα ουγγρικό χρονικό του [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]], αναφέρει ότι "σπάνια οι Ούγγροι είχαν υποστεί τέτοια σφαγή όπως σε εκείνη τη μάχη". Το 1104, οι Κουμάνοι συμμάχησαν με τον Πρίγκηπα Βολοντάρ του Περεμίσλ. Το 1106, εισέβαλαν στο Πριγκηπάτο της Βολυνίας, αλλά απωθήθηκαν από τον Μεγάλο Πρίγκηπα Σβιατοπόλκ Β΄ του Κιέβου. Το 1105 και το 1107, ο χαγάνος των Κουμάνων Μπονιάκ πραγματοποίησε πάλι επιδρομές στο Κίεβο. Το 1107 όμως, ηττήθηκε κοντά στο Λούμπνυ από τις δυνάμεις των Ρως πριγκήπων. Το 1109 ο Βλαντίμιρ Β΄ Μονομάχος εξαπέλυσε επιδρομή ενάντια στους Κουμάνους και κατέλαβε "1.000 σκηνές". Στα 1111, 1113 και 1116, σημειώθηκαν εισβολές των Ρως κατά των Κουμάνων που είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση και ενσωμάτωση περισσότερων Πετσενέγων και Ογούζων στην επικράτεια των Ρως.
 
<references />